Οχι μόνο υπαρκτή, αλλά και συνήθης σε κορυφαίους αθλητές φαίνεται ότι είναι η λεγόμενη «6η αίσθηση». Επιστήμονες αναγνώρισαν το γονίδιο που χαρίζει σε κάποιους ανθρώπους μια εξωπραγματική αίσθηση του χώρου, επιτρέποντάς τους να καταφέρουν το φαινομενικά απίθανο. Αν και οι πρώτες αναφορές γύρω από το γονίδιο PIEZO2 έγιναν σε ιατρικά κείμενα πριν από αρκετά χρόνια, οι επιστήμονες διαπίστωσαν μόλις τώρα πόσο σημαντικό ρόλο παίζει στον έλεγχο της αφής και της ιδιοδεκτικότητας, μιας έκτης αίσθησης που περιγράφει την ικανότητα του σώματος να αντιλαμβάνεται τη θέση του στον χώρο.
Ερευνητές του Βρετανικού Εθνικού Ινστιτούτου Υγείας έκαναν την παραπάνω διαπίστωση μελετώντας τις περιπτώσεις δύο κοριτσιών, ηλικίας 9 και 19 ετών, που δεν ήταν φορείς του συγκεκριμένου γονιδίου, στο πλαίσιο ευρύτερης έρευνας για τις γενετικές μεταλλάξεις.
Σειρά από τεστ
Οπως παρατήρησαν, τα συγκεκριμένα κορίτσια είχαν δυσκολίες στη βάδιση, λόγω δυσμορφιών των ισχίων, των πελμάτων και των σπονδυλικών στηλών τους. Παρά τις δυσκολίες που αντιμετώπιζαν ωστόσο και οι δύο μπορούσαν να ανταποκριθούν στις προκλήσεις αυτές, βασιζόμενες στην όραση και στις άλλες αισθήσεις. Προκειμένου οι ειδικοί να διερευνήσουν τα χαρακτηριστικά του γονιδίου αυτού, τις υπέβαλαν σε μια σειρά τεστ ιδιοδεκτικότητας, μέσω των οποίων παρατήρησαν ότι, όταν τους έκλειναν τα μάτια, έχαναν κάθε αίσθηση του τι έκανε το σώμα τους, με αποτέλεσμα να σκοντάφτουν συνεχώς. Συγκριτικά με άλλους εθελοντές, δυσκολεύονταν επίσης περισσότερο να πιάσουν ένα αντικείμενο που βρισκόταν μπροστά στο πρόσωπό τους, καθώς ήταν με κλειστά μάτια. Να σημειωθεί μάλιστα ότι και τα δυο κορίτσια είχαν φυσιολογικό νευρικό σύστημα και εγκεφαλική λειτουργία.
Οι ειδικοί κατέληξαν έτσι στο συμπέρασμα ότι μια μικρή γονιδιακή μετάλλαξη καθορίζει αποκλειστικά αυτή την ασαφή έκτη αίσθηση. «Η κατανόηση του ρόλου του PIEZO2 στον έλεγχο των υπόλοιπων αισθήσεων μπορεί να ρίξει φως σε μια μεγάλη γκάμα νευρολογικών διαταραχών» υπογράμμισε ο επικεφαλής του ινστιτούτου Κάρστεν Μπένεμαν.
