Ερευνα δείχνει ότι εμποδίζει την έγκαιρη διάγνωση για την εκδήλωση καρκίνου
Ερευνα δείχνει ότι εμποδίζει την έγκαιρη διάγνωση για την εκδήλωση καρκίνου
Οι γυναίκες που υποβάλλονται τακτικά σε μαστογραφία έχουν ακούσει από τον γιατρό τους ότι η υψηλή πυκνότητα του μαστού μπορεί να σημαίνει αυξημένο κίνδυνο για την εκδήλωση καρκίνου.
Ωστόσο, μία νέα έρευνα του πανεπιστημίου της California στο Σαν Φρανσίσκο ξεκαθαρίζει για ποιον λόγο συμβαίνει αυτό, επισημαίνοντας μάλιστα ότι η πυκνότητα του μαστικού ιστού γίνεται η ισχυρότερη ένδειξη πιθανότητας εμφάνισης καρκίνου ακόμη μεγαλύτερης βαρύτητας και από το οικογενειακό ιστορικό!
Σύμφωνα με τα συμπεράσματα των επιστημόνων που δημοσιεύονται διαδικτυακά στην επιθεώρηση JAMA Oncology, στις γυναίκες με μεγάλη πυκνότητα μαστού πιθανός όγκος είναι δυσκολότερο να εντοπιστεί στη μαστογραφία με τις συνήθεις μεθόδους απεικόνισης, με αποτέλεσμα να μην είναι εφικτή η έγκαιρη διάγνωση, που σώζει ζωές.
Η έρευνα βασίστηκε σε καταγραφή παραμέτρων κινδύνου εκδήλωσης της νεοπλασίας -σωματικό βάρος, οικογενειακό ιστορικό, τεκνοποιία μετά την ηλικία των 30 ετών- με δεδομένα από 202.746 γυναίκες ηλικίας από 40 έως 73 ετών. Οι 18.437 είχαν εμφανίσει καρκίνο του μαστού και άλλες οι 184.309 δεν είχαν ανάλογη διάγνωση. Οπως διαπιστώθηκε, το 90% των γυναικών που διαγνώστηκαν με καρκίνο του μαστού ή πορογενές καρκίνωμα επιβαρυνόταν από τουλάχιστον έναν παράγοντα υψηλού κινδύνου.
Κατηγορίες
Ομως, το συμπέρασμα της έρευνας που σοκάρει αφορά τη διαπίστωση ότι το 39% των καρκίνων του μαστού σε γυναίκες προεμμηνοπαυσιακής ηλικίας και το 26% σε γυναίκες στην εμμηνόπαυση θα μπορούσαν να είχαν προληφθεί εάν η πυκνότητα του ιστού του μαστού ήταν μικρότερη.
Οι γυναίκες κατατάσσονται σε τέσσερις κατηγορίες, ανάλογα με την υφή του μαστικού ιστού τους (με βάση το σύστημα BI-RADS του American College of Radiology’s Breast Imaging Reporting and Data System): σχεδόν ολοκληρωτικά λιπώδης μαστός, βασικά λιπώδης, μέτριας πυκνότητας και μεγάλης πυκνότητας.
Τα στοιχεία αυτά -λίπος και συμπαγής ιστός- συνθέτουν τον μαστό μαζί με τους αδένες (ενδοκρινείς και εξωκρινείς) και τους γαλακτοφόρους πόρους. Το 60% των νεαρών γυναικών και λιγότερο από τις μισές γυναίκες στη μεταεμμηνοπαυσιακή περίοδο (όταν υποχωρεί φυσιολογικά η πυκνότητα του μαστού) εμφανίζουν υψηλή πυκνότητα μαστού.
Η πυκνότητα μπορεί να περιοριστεί με φαρμακευτική αγωγή, αλλά η δραστική ουσία που το επιτυγχάνει αυτό (tamoxifen) εμφανίζει σοβαρές παρενέργειες.
