► Οι ιστορίες και οι θρύλοι σε διάφορα μέρη της γης για γυναικείες φιγούρες που τριγυρνούσαν στον κόσμο των ζωντανών αναζητώντας τη δική τους λύτρωση
► Τα απίστευτα περιστατικά στις Φιλιππίνες και στο Newark του New Jersey
► Τρέλα, ασθένεια, αποκεφαλισμός!
Τα φαντάσματα αποτελούν ένα διαχρονικό φαινόμενο που ανέκαθεν στοίχειωνε τις ανθρώπινες κοινωνίες σε κάθε περίοδο της Iστορίας. Κανένας δεν κατόρθωσε ποτέ να απαντήσει αν είναι αποκύημα της φαντασίας, προϊόν μυθοπλασιών ή ακόμα ένα καλοστημένο ψέμα.
Αν και ο ορθολογισμός δεν αποδέχεται την ύπαρξή τους, σε μεταφυσικό επίπεδο είναι κάτι το αποδεκτό, άρρηκτα συνδεμένο με τους μύθους και τους αστικούς θρύλους κάθε τόπου.
Υπάρχει ένα «φάντασμα» μιας μακρυμάλλας γυναίκας, ντυμένης με ένα λευκό φόρεμα, στο Quezon City, στις Φιλιππίνες. Σύμφωνα με τους μύθους, πέθανε σε αυτοκινητικό δυστύχημα σε κάποιο σημείο του αυτοκινητοδρόμου Balete Drive.Οι ιστορίες γύρω από αυτήν περιλαμβάνουν σχεδόν πάντα έναν οδηγό 
ταξί, ο οποίος οδηγούσε αργά το βράδυ, όταν μια όμορφη γυναίκα τον ρώτησε αν θα μπορούσε να την πάει μια βόλτα. Εκείνος δέχτηκε και κατά τη διάρκεια της διαδρομής προσπάθησε να της πιάσει κουβέντα. Ομως η γυναίκα φάνηκε να είναι απρόθυμη για συζήτηση. Σε κάποιο σημείο ο οδηγός κοίταξε (μέσα από τον καθρέπτη) στο πίσω κάθισμα και είδε το πρόσωπο της γυναίκας να είναι γεμάτο αίματα και μώλωπες.Το φρικιαστικό θέαμα του προκάλεσε σοκ και τράπηκε σε φυγή εγκαταλείποντας έντρομος το ταξί!
Στην άλλη πλευρά του κόσμου, στο Newark του New Jersey, στις ΗΠΑ, λέγεται περίπου η ίδια ιστορία, μόνο που το φάντασμα που υπάρχει εκεί είναι μια νεόνυμφη, η οποία σκοτώθηκε μαζί με τον σύζυγό της τη νύχτα του γάμου τους, όταν το αυτοκίνητό τους ξέφυγε από την πορεία του και καρφώθηκε σε ένα δέντρο!
Δεν είναι λίγοι οι άνθρωποι που ειναι εξοικειωμένοι μέσα από ιστορίες ή μαρτυρίες με το φάντασμα κάποιας γυναίκας στα λευκά. Συνήθως περιγράφεται ως ένα είδος θηλυκού φαντάσματος και η ιστορία είναι πάντα εύπλαστη, ώστε να αλλάζει με τρόπο που να ταιριάζει στις συνθήκες κάθε τοπικής ιστορίας. Κοινό στοιχείο σε πολλούς από αυτούς τους μύθους είναι το θέμα της απώλειας ή η προδοσία του συζύγου ή εραστή.
Ενας άλλος κοινός παρονομαστής είναι ότι η γυναίκα στα λευκά είναι ένα ανήσυχο πνεύμα που έχει χάσει τα παιδιά της. Μπορεί επίσης να είναι μια νεαρή γυναίκα που δολοφονήθηκε και αναζητεί εκδίκηση. Οποιος κι αν είναι τελικά ο λόγος, το αποτέλεσμα παραμένει το ιδιο. Μια φιγούρα ντυμένη στα λευκά περπατά στη γη, στον κόσμο των ζωντανών, για πολύ καιρό μετά τον θάνατό της, ψάχνοντας για τα παιδιά της, τον δολοφόνο της ή οτιδήποτε άλλο χρειάζεται προτού να μπορέσει να μετακινηθεί προς τον χώρο που μεταφυσικά ορίζεται ως η μετά θάνατον ζωή.
Παρά το γεγονός ότι οι Ellayn De Vera και Charrissa Μ Luci σε ένα βιβλίο που έγινε ντοκιμαντέρ με τίτλο «Η κυρία στα λευκά, στοιχειωμένα σπίτια και άλλοι μύθοι» αναφέρουν αξιόπιστες πηγές που φαίνεται ότι έχουν πει πως αυτός ο μύθος ήταν ο συνδυασμός μιας σύνθετης ιστορίας που κατασκευάστηκε από έναν δημοσιογράφο το 1950 με τη μέθοδο συρραφής τμημάτων από πολλαπλές ιστορίες της γύρω περιοχής, στην πραγματικότητα η γυναίκα στα λευκά ήταν ήδη μια γνωστή φιγούρα εκατοντάδες χρόνια νωρίτερα.
Το 1625 αναφέρθηκε ότι κάποιοι είδαν τη γυναίκα στα λευκά στο παλάτι της πόλης του Βερολίνου, γεγονός που τη συνδέει με διάφορες ιστορικές προσωπικότητες, όπως η κόμισσα Kunigunda της Orlamünde, η οποία, σύμφωνα με τον μύθο, δολοφόνησε τα δύο παιδιά της γιατί πίστευε ότι ήταν εμπόδιο στον δρόμο του γάμου της με τον Αλβέρτο της Νιρεμβέργης. Ωστόσο, είναι αλήθεια ότι, αν και γρήγορα απορρίφθηκε ως ένας αστήρικτος αστικός μύθος, η γυναίκα στα λευκά είναι το αποτέλεσμα συνδυασμού ενός ευρέως φάσματος των ιδιοτήτων αρχαίων θεών , πνευμάτων ή δαιμόνων.
Τρέλα, ασθένεια, αποκεφαλισμός!
Στη σλαβική μυθολογία μια νεαρή γυναίκα ντυμένη στα λευκά περιπλανιόταν στα όρια μιας αγροτικής περιοχής και στρεφόταν κατά ατόμων που εργάζονταν καταμεσήμερο τις ζεστές μέρες του καλοκαιριού, προκαλώντας τους εγκεφαλικά επεισόδια θερμότητας (θερμοπληξία) και μερικές φορές τρέλα. Συχνά έπαιρνε τη μορφή στροβιλιζόμενου σύννεφου σκόνης και μεταμορφωνόταν ακόμα και σε δρεπάνι προκειμένου να σταματήσει τους ανθρώπους που εργάζονταν στην περιοχή και να τους ζητήσει απαντήσεις σε πολύ δύσκολες ερωτήσεις που τους έκανε. Αν κάποιος παρέλειπε να απαντήσει σε ερώτησή της ή προσπαθούσε να αλλάξει το θέμα, εκείνη του έκοβε το κεφάλι ή τον «χτυπούσε» με μια ασθένεια. Αυτή τη γυναίκα την έβλεπαν μόνο τις πιο ζεστές ώρες της ημέρας και θεωρούνταν η προσωποποίηση της θερμοπληξίας. Γι’ αυτή τη μυστηριώδη γυναίκα λέγονταν και άλλοι θρύλοι, με σκοπό να τρομάζουν τα παιδιά και να μένουν μακριά από πολύτιμες καλλιέργειες.
