Στις 23 Αυγούστου του 1987 o Ντον και o Κέβιν βρήκαν τραγικό θάνατο, όταν έμειναν (ανεξήγητα) ακίνητοι και τους παρέσυρε τρένο στο Αρκάνσας
Δύο έφηβοι, που αγαπούσαν τη ζωή, δεν είχαν κακές συνήθειες και δεν συναναστρέφονταν με τον υπόκοσμο βρήκαν πριν από αρκετά χρόνια τραγικό και συνάμα μυστηριώδη θάνατο, που δεν εξηγήθηκε ποτέ, με τις τοπικές Αρχές στο Αρκάνσας των ΗΠΑ να δείχνουν απρόθυμες να ψάξουν το θέμα σε βάθος. Το τραγικό γεγονός περιέργως δεν συγκαταλέγεται στους ανεξιχνίαστους θανάτους αλλά στα παράξενα συμβάντα.
Ας ξετυλίξουμε όμως το χρονικό της παράξενης αυτής ιστορίας. Λίγες ώρες πριν από την αυγή της 23ης Αυγούστου του 1987 ένα 6.000 τόνων φορτηγό τρένο πραγματοποιεί τη νυχτερινή πορεία του προς το Λιτλ Ροκ του Αρκάνσας. Το φορτηγό τρένο ήταν κάτι περισσότερο από ενάμισι χιλιόμετρο μακριά από τον σταθμό του Λιτλ Ροκ, ταξίδευε με ταχύτητα περίπου 90 χιλιόμετρα την ώρα και πλησίαζε τη μικρή πόλη Μπράιαντ.
Ξαφνικά ο μηχανικός Στέφεν Σρόιερ παρατηρεί κάτι, χωρίς να καταλάβει με σαφήνεια περί τίνος πρόκειται, μέχρι που βλέπει δύο αγόρια να στέκονται ακίνητα πάνω στις σιδηροδρομικές γραμμές. Παρά τη διακοπή πορείας, λόγω του συστήματος της έκτακτης ανάγκης που ενεργοποίησε ο μηχανικός, δεν αποτράπηκε το μοιραίο.
Τα σώματα των αγοριών βρέθηκαν παραμορφωμένα και αναγνωρίστηκαν από τους οικείους τους. Ηταν ο 16χρονος Ντον Χένρι και ο 17χρονος Κέβιν Αϊβς, που τους συνέδεε στενή φιλία. Οι τοξικολογικές εξετάσεις έδειξαν πως τα δύο αγόρια ήταν υπό την επήρεια μαριχουάνας. Οι γονείς του Ντον και του Κέβιν όμως δεν μπορούσαν να δεχτούν πως η χρήση μαριχουάνας ήταν η αιτία γι’ αυτό το τραγικό περιστατικό! Ο πατέρας του ενός αγοριού, ο Λάρι Αϊβς, άρχισε σταυροφορία για να ανακαλύψει τι πραγματικά συνέβη.
Ο Κέβιν και ο Ντον ζούσαν όπως οι άλλοι έφηβοι της περιοχής. Τους άρεσαν τα αυτοκίνητα και το κυνήγι, και τα περισσότερα Σαββατοκύριακα οι δύο κολλητοί έβγαιναν μαζί ραντεβού με τις φίλες τους. Τη νύχτα του Σαββάτου της 22ης Αυγούστου του 1987 οι δυο τους βρέθηκαν για λίγο στο σπίτι του Ντον και μετά έφυγαν για κυνήγι. Μαζί τους είχαν προβολείς και ένα τουφέκι 22 χιλιοστών.
Τα δύο αγόρια ξεκίνησαν για το κυνήγι «με τη χρήση φώτων», που είναι μια μορφή νυχτερινού παραδοσιακού κυνηγιού, η οποία ωστόσο είναι παράνομη στο Αρκάνσας. Ενας από τους δύο θα έστρεφε το δυνατό φως στα μάτια του θηράματος, ενώ ο άλλος θα το πυροβολούσε. Εκείνο το βράδυ τα αγόρια επέλεξαν να κυνηγήσουν κατά μήκος των σιδηροδρομικών γραμμών, που περνούσαν πίσω από το σπίτι του Ντον. Τρεις ώρες αργότερα το τρένο κατευθυνόταν με ταχύτητα προς το Μπράιαντ. Τα αγόρια εκείνη την ώρα βρίσκονταν παράλληλα στις γραμμές και, σύμφωνα με το πλήρωμα της αμαξοστοιχίας, καλύπτονταν μερικώς από έναν ελαφρύ, πράσινο μουσαμά.
Τι ήταν αυτό, όμως, που είχε κάνει τα δύο αγόρια να βρίσκονται δίπλα δίπλα στις σιδηροδρομικές γραμμές; Ο ιατροδικαστής μετά το συμβάν και κατόπιν εξετάσεων είπε πως είχαν καπνίσει το ισοδύναμο 20 τσιγάρων μαριχουάνας και ισχυρίστηκε ότι οι δυο φίλοι ήταν σε τέτοια κατάσταση που δεν θα μπορούσαν να ακούσουν το τρένο που ερχόταν από το αντίθετο ρεύμα. Οι γονείς των παιδιών δεν αποδέχθηκαν ποτέ το συμπέρασμα του ιατροδικαστή και ο πατέρας του Κέβιν προσέλαβε ιδιωτικό ντετέκτιβ για να ανακαλύψει τι πραγματικά συνέβη.
Πέντε μήνες μετά το τραγικό συμβάν οι γονείς των αγοριών έδωσαν συνέντευξη Τύπου. Ηλπιζαν να αναγκάσουν με αυτόν τον τρόπο τις Αρχές να ανοίξουν εκ νέου την έρευνα.
Οντως, μία ημέρα μετά τη συνέντευξη Τύπου άνοιξε επίσημα εκ νέου η έρευνα. Ο νεοδιορισμένος εισαγγελέας Ρίτσαρντ Γκάρετ έδωσε εντολή για εκταφή των σορών, ώστε να πραγματοποιηθεί δεύτερη αυτοψία.
Ο πράσινος μουσαμάς
Ο νέος ιατροδικαστής κατέληξε στο συμπέρασμα ότι από κοινού τα αγόρια κάπνιζαν, όχι 20, αλλά μεταξύ ενός και τριών τσιγάρων μαριχουάνας. Βρήκε επίσης ενδείξεις ότι ένα το παιδί ήταν ήδη νεκρό όταν τα χτύπησε το τρένο. Μια μεγάλη επιτροπή εμπειρογνωμόνων αναίρεσε το πόρισμα του πρώτου ιατροδικαστή, που ήταν «θάνατος από ατύχημα», προσθέτοντας στη έκθεσή του και τη φράση «πιθανή ανθρωποκτονία».
Ο εισαγγελέας Γκάρετ επικεντρώθηκε στη συνέχεια στον πράσινο μουσαμά, που αναφέρθηκε από το πλήρωμα της αμαξοστοιχίας, ο οποίος δεν ανήκε σε κανένα από τα αγόρια. Ο ίδιος ήθελε να μάθει ποιος τους είχε καλύψει με αυτό και γιατί. «Και οι τέσσερις από τους ανθρώπους στο τρένο, που ήταν σε θέση να παρατηρούν τη σκηνή πριν από το ατύχημα, δήλωσαν ότι τα αγόρια καλύπτονται εν μέρει από έναν πράσινο μουσαμά» είχε πει χαρακτηριστικά, ωστόσο η αστυνομία τόνιζε ότι ουδέποτε ο μηχανικός του τρένου τούς είχε πει για τον μουσαμά.
