Στις περισσότερες θρησκείες, οι νεκροί κηδεύονται ή αποτεφρώνονται εντός μερικών ημερών από τον θάνατό τους
Στις περισσότερες θρησκείες, οι νεκροί κηδεύονται ή αποτεφρώνονται εντός μερικών ημερών από τον θάνατό τους.
Στο χωριό Τοραχάν της Ινδονησίας, όμως, η παράδοση θέλει τους συγγενείς να συμπεριφέρονται στους νεκρούς σαν να είναι ακόμα ζωντανοί, συντηρώντας τους στη φορμόλη και κρατώντας τους για χρόνια μετά τον θάνατό τους μέσα στα σπίτια τους.
Τους πλένουν, τους αλλάζουν ρούχα και τους πηγαίνουν φαγητό και τσιγάρα δύο φορές την ημέρα, ενώ φροντίζουν μέσα σε μια γωνιά του δωματίου, όπου «ζει» ο νεκρός, να έχουν ένα μπολ το οποίο λειτουργεί ως τουαλέτα.
Πρόκειται για μια παράδοση αιώνων, που θέλει τη φυσική σχέση ανάμεσα σε ζώντες και νεκρούς να συνεχίζεται και μετά θάνατον, μέσω ενός τελετουργικού που ονομάζεται «ma’nene», δηλαδή «καθαρισμός των νεκρών».
Ακόμα και μετά τον ενταφιασμό τους, όμως, οι συγγενείς προχωρούν σε εκταφές των νεκρών περίπου ανά διετία, κατά τις οποίες τους καθαρίζουν και τους περιποιούνται.
Συχνά, μάλιστα, ποζάρουν μαζί με τους νεκρούς συγγενείς τους για νέα οικογενειακά πορτρέτα.
Οι περισσότερες κηδείες γίνονται συνήθως τον Ιούλιο και τον Αύγουστο, εποχή που στην περιοχή παρουσιάζει αύξηση ο τουρισμός, καθώς πολλοί είναι εκείνοι που επισκέπτονται το Τοραχάν για να παρακολουθήσουν από κοντά τα ιδιαίτερα τελετουργικά θανάτου των ντόπιων.