❱❱ Η Σοφία Βόσσου ανοίγει την καρδιά της στην «Espresso» και μιλάει για τα τραγούδια που έγραψε, τις συνεργασίες της και τη Eurovision
❱❱ Τα χρόνια στο πλευρό του εκρηκτικού Ανδρέα Μικρούτσικου, η «σιωπή» της και η συμβουλή στην κόρη της Ερασμία Από τη
ΜΑΡΙΑ ΑΝΔΡΕΟΥ
Είναι τραγουδίστρια, συνθέτριας, στιχουργός, καθηγήτρια μουσικής, ραδιοφωνική παραγωγός, παρουσιάστρια, και πολύ επιτυχημένη σε όλα. Ωστόσο, θα μπορούσε να είναι και η φίλη μας, η κολλητή μας… το «Φιλαράκι» μας!
Η ταλαντούχα Σοφία Βόσσου, η δημιουργός και ερμηνεύτρια του κομματιού που μίλησε στην ψυχή πολλών ανθρώπων, μας υποδέχτηκε στο φιλόξενο σπίτι της στο Φάληρο, όπου ξετύλιξε το κουβάρι της ενδιαφέρουσας ζωής της!
Διακρίνω ένα επτανησιακό ταμπεραμέντο. Από πού είσαι;
Η καταγωγή μου από την πλευρά της μαμάς μου είναι από τα Γιάννενα και του μπαμπά από τη Ζάκυνθο. Είμαι μοναχοπαίδι. Μεγάλωσα στην Καλλιθέα και είχα πολύ ευτυχισμένα παιδικά χρόνια, γιατί και οι δύο γονείς μου με αγάπησαν πολύ. Ηταν άνθρωποι με καλή ψυχή και εξαιρετική ευγένεια.
Ο μπαμπάς ήταν αξιωματικός του Λιμενικού και η μητέρα μου δούλευε στον ΟΤΕ, αλλά, όταν παντρεύτηκε, σταμάτησε και αφοσιώθηκε σε εμένα.
Ποιος από τους δύο ήταν καλλιτεχνική φύση;
Από τη μητέρα μου έμαθα να τραγουδάω. Τη βαθιά χροιά της την έχει πάρει η κόρη μου. Η γιαγιά μου η Ερασμία, η μάνα της μητέρας μου, έπαιζε μαντολίνο. Οι δυο τους με νανούριζαν τραγουδώντας. 
Αρχισα από πέντε χρονών να παίζω πιάνο, αν και οι δικοί μου δεν ήθελαν να γίνω μουσικός ή τραγουδίστρια. Στο λύκειο τους είπα ότι θα γίνω ηθοποιός. Τους ήρθε ταμπλάς και με έπεισαν να δώσω για δικηγόρος.
Πώς μπήκες στο τραγούδι;
Μόλις τελείωσα το λύκειο, πήγα σε μια μπουάτ στην Πλάκα, όπου δούλευε ο Σάκης Μπουλάς, και ζήτησα δουλειά ως πιανίστρια.
Στις πρόβες τραγουδούσα και με άκουσε ο Κώστας Θωμαΐδης. Το είπε στον Χρήστο Λεοντή, που δεν είχε τραγουδίστρια, και με έκανε βασική του ερμηνεύτρια στα 18 μου. Αμέσως μου ζήτησε συνεργασία ο Γιάννης Αργύρης και μετά με… καπάρωσε ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου στο «Αχ, Μαρία».
Ακολούθησαν ο Λοΐζος και ο Μικρούτσικος. Μαθητεία δίπλα σε μεγάλους καλλιτέχνες. Οσες τραγουδίστριες λάτρεψα τις γνώρισα. Τη Μαρία Δημητριάδη, τη Μαρινέλλα, την Καίτη Γκρέυ, τη Φλέρυ Νταντωνάκη.
Πίστευες ποτέ ότι θα ερχόταν η στιγμή που θα δούλευες με τη Μαρινέλλα;
Οχι, δεν το πίστευα. Αυτή η γυναίκα ήταν το μεγαλύτερο σχολείο της ζωής μου, γιατί διδάσκει ήθος, σεβασμό, συνέπεια, ομορφιά, απλόχερη ψυχή. Είναι ένας ήλιος η Μαρινέλλα. Δουλέψαμε μαζί στη Θεσσαλονίκη και κάναμε περιοδεία στην Αμερική.
Πάντα αναρωτιόμουν πώς γράφτηκε το αγαπημένο τραγούδι όλων μας, το «Φιλαράκι».
Ημουν απογοητευμένη! Παντρεύτηκα μικρή και χώρισα από τον άνδρα μου ενώ ήμουν έγκυος. Προτιμήσαμε να ζήσει η μικρή μας χωρίς καβγάδες. Ευχαριστώ την πεθερά μου που με βοήθησε στην ανατροφή της κόρης μου, μια γυναίκα-άγγελος, την οποία έχασα πρόσφατα. Η Μαρία Δημητριάδη, λοιπόν, που με είχε σαν παιδί της και έβλεπε όλο αυτό τον αγώνα που έκανα, με κάλεσε στη Θεσσαλονίκη. Εγώ τότε είχα ένα φλερτάκι. Είχα ερωτευτεί ξανά. Αυτός όμως ο άνθρωπος εξαφανίστηκε από τη ζωή μου. Δεν μπορούσα να καταλάβω τι είχε γίνει. Ημουν βαθιά στεναχωρημένη. Πήρα λοιπόν μια κιθάρα, κοιτούσα το ταβάνι και έγραψα το «Φιλαράκι». Ο άνθρωπος αυτός εμφανίστηκε έπειτα από λίγες μέρες. Είχε πάθει ατύχημα.
Η έμπνευση πώς έρχεται;
Δεν ξέρω! Εχω γράψει τραγούδι και μέσα σε σούπερ μάρκετ. Και είμαι ευτυχής που τα τραγούδια μου τα έχουν τραγουδήσει από την Ελένη Βιτάλη μέχρι τον Πασχάλη Τερζή.
Η Εurovision πώς ήρθε στη ζωή σου;
Με τον Ανδρέα Μικρούτσικο κάναμε χρυσούς, πλατινένιους δίσκους και κάποια στιγμή τού ήρθε η ιδέα να πάμε στη Εurovision με το τραγούδι «Ανοιξη». Αλλο ένα δώρο! Μου λένε ότι αδικήθηκα. Γιατί; Το μεγαλύτερο βραβείο για μένα είναι ότι οι DJs διασκευάζουν την «Ανοιξη» συνέχεια.
Και η ζωή με τον Ανδρέα πώς ήταν; Πολλοί -ανάμεσά τους κι εγώ- πιστεύαμε ότι εσείς οι δύο δεν θα χωρίζατε ποτέ…
Ο Ανδρέας ήταν άνθρωπος της έκρηξης κι εγώ πιο χαμηλών τόνων. Αν κάτι με ενοχλούσε, δεν θα το έλεγα. Κακώς! Γιατί, αν το έλεγα, δεν θα σταματούσε ποτέ αυτή σχέση. Είχαμε μια διαφορά δεκαετίας ηλικιακά και δεν μπορούσα να μιλήσω όπως θα έπρεπε, γιατί τότε εγώ έχτιζα προσωπικότητα. Αν όλα αυτά συνέβαιναν τώρα, θα ήταν αλλιώς.
Ποιες συνεργασίες θυμάσαι;
Θυμάμαι τη συνεργασία μου με τον Γρηγόρη Μπιθικώτση. Με έναν άνθρωπο ανατριχιαστικά σοφό. Η αρχοντιά του δεν είχε λόγια. Για τη φωνή του δεν θα μιλήσω εγώ, έχει μιλήσει η Ιστορία. Γίναμε φίλοι. Κεφάλαια στη ζωή μου είναι επίσης οι Γιώργος Κατσαρός, Νότης Μαυρουδής, Γιάννης Σπανός, Μάριος Τόκας, Χρήστος Νικολόπουλος, Θανάσης Πολυκανδριώτης, Τόλης Βοσκόπουλος, Πίτσα Παπαδοπούλου, Ελένη Δήμου, Μανώλης Λιδάκης, Αγγελος Διονυσίου, Γιάννης Πάριος.
Υπάρχουν σήμερα μια Μαρινέλλα, ένας Τόλης Βοσκόπουλος;
Οχι! Γιατί τα στάνταρντ τότε ήταν πολύ υψηλά και σήμερα… fast food. Ακούω σήμερα ο τάδε έχει τεράστια φωνή, αλλά εμένα μου φαίνεται απλώς καλή. Κι αυτό το λέω και στους μαθητές μου. Το ρεπερτόριο κάποιων παλιών τραγουδιστών δεν συγκρίνεται. Δεν είμαι κακιά, αλλά το σύστημα σήμερα επιβάλλει τη μετριότητα και δεν τους αφήνει να σηκώσουν κεφάλι. Τα talent shows απλά σου δίνουν ένα βήμα από εκεί που δεν σε ξέρει ούτε η θεια σου.
Τι έκανες όταν η κόρη σου, η Ερασμία, σου είπε ότι θέλει να γίνει τραγουδίστρια;
Της είπα να ακολουθήσει το όνειρό της. Δεν θέλω όμως να γίνει μια υστερική τραγουδίστρια που θα εξαρτάται η ζωή της από το αν θα την αναγνωρίζει ο κόσμος στον δρόμο. Αν πέσουν τα φώτα, γιατί η ζωή έχει τα πάνω και τα κάτω της, θα πρέπει οι καλλιτέχνες να τρελαίνονται; Τότε δεν είσαι μουσικός, είσαι ένα περιτύλιγμα.
Με την τηλεόραση πώς… έμπλεξες;
Το 1989 έκανα το πρώτο μουσικό σόου στην ΕΡΤ. Λεγόταν «Το μεγάλο θέαμα». Μετά μπήκε στη ζωή μου το «Μεταξύ μας» στο Mega με την Ελντα Πανοπούλου. Υστερα πήγα στον Σκάι και έκανα τις πλάκες με τα τηλέφωνα.
Αυτοσχεδίαζα! Ημουν κι από τις πρώτες που ασχολήθηκαν με την ελεύθερη ραδιοφωνία, με τον ΤΟP FM. Μετά με πήραν στον Σκάι μαζί με τον Ανδρέα και κάναμε την εκπομπή «Πού ξέρεις, μπορεί». Αλλά, σε παρακαλώ, γράψε και για ένα παιδικό όνειρο που έγινε πραγματικότητα. Με κάλεσε το 1994 ο Γρηγόρης Βαλτινός και έπαιξα στη «Ζωή του Τσέχωφ» στο θέατρο.
Με την κρίση πώς τα πας;
Δεν υπήρξα ποτέ νεόπλουτη με υφάκι, ούτε και ψώνιο. Εντάξει, δουλεύω διπλάσιες ώρες για να πληρώνω φόρους. Αλλά η άποψή μου για τις αξίες της ζωής δεν έχουν αλλάξει. Δεν πήρα ποτέ παπούτσια με 600 ευρώ, έναν μισθό.
Πιστεύεις στον Θεό;
Απόλυτα! Η μεγαλύτερη πλάνη είναι όταν σου συμβαίνει ένα κακό να τα βάζεις με τον Θεό. Μα δεν σου το έστειλε ο Θεός αυτό, αλλά ο διάβολος. Ο Θεός σού έχει δώσει την ελεύθερη βούληση. Η μαγκιά είναι να πούμε στον σατανά «στείλε μου όσες δοκιμασίες θες, εγώ δεν τα βάζω με τον δημιουργό μου». Μου έχουν συμβεί απίστευτα πράγματα. Και ευχαριστώ τον Θεό για τη δύναμη που μου δίνει. Και να σας πω και κάτι άλλο… Πολύ θα μου αρέσει να βρεθώ στην αγκαλιά του. Δεν φοβάμαι τον θάνατο! Αφού είμαι χριστιανή ορθόδοξη, πιστεύω στην αιώνια ζωή και στην Ανάσταση του Κυρίου μας.
