❱❱ Γεννημένος στις 7 Μαΐου 1940, στην Καλαμαριά της Θεσσαλονίκης, ο πολυτάλαντος Πόντιος Βασίλης Τριανταφυλλίδης ποτέ δεν λησμόνησε την ταπεινή καταγωγή του, την οποία φρόντιζε να αναφέρει συχνά πυκνά στις συνεντεύξεις του. «Γεννήθηκα και μεγάλωσα στο προσφυγικό γκέτο της Καλαμαριάς. Πρόσφυγες οι γονείς μου από τον μαρτυρικό Πόντο. Φτωχοί, πεινασμένοι και απελπισμένοι. Φτωχή και πεινασμένη και η δική μου γενιά. Δουλεύω από τα πέντε μου χρόνια» είχε αποκαλύψει σε παλαιότερη συνέντευξή του.
Η γνωριμία με τον σπουδαίο Γιάννη Οικονομίδη, το 1958, υπήρξε σημαδιακή: Σε μια βραδιά ταλέντων, ο Βασίλης Τριανταφυλλίδης πήρε την πρωτιά και, μαζί με αυτήν, εξασφάλισε και μια θέση στο πλευρό του διάσημου την εποχή εκείνη showman, ο οποίος για τα επόμενα τρία χρόνια τον είχε δίπλα του στις παραγωγές του.
Παράλληλα με τις σπουδές στη δραματική σχολή του Πέλου Κατσέλη, εμφανιζόταν περιστασιακά σε κοσμικά κέντρα και για μια τριετία ήταν ο πρώτος νουμερίστας και παρουσιαστής προγράμματος σε αναψυκτήρια και καμπαρέ, που ανθούσαν εκείνη την εποχή. Οι πρώτες εμφανίσεις του στη μεγάλη οθόνη, στις ταινίες «Τα 201 καναρίνια» και «Γάμος αλά ελληνικά», όχι μόνο τον έκαναν ευρύτερα γνωστό, αλλά τον έκαναν να ξεχωρίσει, ενώ πολλοί ήταν εκείνοι που είδαν στο πρόσωπο του νεαρού Χάρρυ Κλυνν ένα μεγάλο κωμικό ταλέντο να γεννιέται.
Παραστάσεις
Από το 1964 έως το 1974 ο Κλυνν έζησε στις ΗΠΑ και στον Καναδά, δουλεύοντας σε ελληνικά μαγαζιά και ανεβάζοντας παραστάσεις. Στην Αμερική γνώρισε και τη σύζυγό του, τη Χαρίκλεια, με την οποία απέκτησαν τρία παιδιά: τον Νίκο, ο οποίος γεννήθηκε στο Σικάγο, τον Αποστόλη, που γεννήθηκε στο Μόντρεαλ, και την Κορίνα, που ήρθε στον κόσμο όταν η οικογένεια επέστρεψε στην Ελλάδα.
Καθ’ όλη τη διάρκεια της δεκαετούς παραμονής του εκεί, ο κωμικός δεν σταμάτησε να γράφει δικά του σατιρικά κείμενα, τα οποία δημοσίευε, μεταξύ άλλων, στο «Playboy», στην εφημερίδα «Daily Worker» κ.α., ενώ είχε δεχτεί πρόταση να παίξει και στο διάσημο μιούζικαλ «Καμπαρέ» με τη Λάιζα Μινέλι, ωστόσο αρνήθηκε. Με την επιστροφή του στην Ελλάδα, στα μέσα της δεκαετίας του ’70, ο Χάρρυ Κλυνν έπιασε δουλειά σε διάφορες μπουάτ της Πλάκας -τις πιο γνωστές-, καταφέρνοντας μέσα σε μικρό χρονικό διάστημα να γίνει ένα από τα πρώτα ονόματα της νυχτερινής Αθήνας.
Τραγούδια, ποιήματα και έργα ζωγραφικής
Ο Χάρρυ Κλυνν -είτε ως «Τραμπάκουλας» είτε ως ένας από τους άλλους αγαπημένους τύπους που υποδύθηκε- κυκλοφόρησε αρκετούς σατιρικούς δίσκους, που κατέγραψαν υψηλές πωλήσεις, φτάνοντας οι περισσότεροι στο νούμερο ένα του ελληνικού Top 10. Τη δεκαετία του ’80 σχεδόν σε κάθε ελληνικό σπίτι υπήρχε κι ένας δίσκος του.
Ο πρώτος βγήκε το 1978 με τίτλο «Για δέσιμο», ενώ ο τελευταίος κυκλοφόρησε το 2002 και τιτλοφορείται «Κλασσικά εικονογραφημένα». Γενικότερα τα άλμπουμ με τη σφραγίδα του Χάρρυ Κλυνν είναι χιουμοριστικά. Από τους τίτλους τους και μόνο αντιλαμβάνεται κανείς το περιεχόμενό τους: «Δοξάστε με» (1979), «Πατάτες» (1981), «Μαλακά, πιο μαλακά» (1984), «Νatin Fatin» (1987), «Γρανίτα από τζατζίκι» (1991) κ.ά.
Ωστόσο, το πολύπλευρο ταλέντο του Βασίλη Τριανταφυλλίδη τον ώθησε από νεαρή ηλικία και στον χώρο της ζωγραφικής, ακολουθώντας τα χνάρια του ζωγράφου πατέρα του.
Εκθεση
Ετσι δημιούργησε πολλά έργα, κάποια με τον κλασικό τρόπο και άλλα με τη βοήθεια του ηλεκτρονικού υπολογιστή. Η πρώτη του έκθεση με γενικό τίτλο «Κόκκινη Γραμμή» πραγματοποιήθηκε το 1998 στον «Εικαστικό Κύκλο» στην Αθήνα και η δεύτερη το 2008, που τιτλοφορούνταν «Με τα χρώματα του Χάρρυ», έλαβε χώρα στο πατάρι του βιβλιοπωλείου Ιανός στη Θεσσαλονίκη. Ακολούθησαν άλλες έξι εκθέσεις του στην Καλαμαριά, στο Πλωμάρι της Λέσβου, στην Αλεξανδρούπολη και σε άλλα μέρη της Ελλάδας.
Ακόμη από πολύ νέος έδειξε το ταλέντο του στη συγγραφή. Στα 15 του δημοσίευσε ένα ποίημά του στην εφημερίδα «Μακεδονία», ενώ ως την ηλικία των 18 πολλά από τα ποιήματά του δημοσιεύτηκαν σε φιλολογικά περιοδικά της εποχής.
Μερικά από τα βιβλία που έγραψε -με κύριο χαρακτηριστικό τον αιχμηρό λόγο του- είναι «Η γέρμα» (1983), «Αλαλούμ και πάσης Ελλάδος» (1984), «Τρυφερά αγκάθια» (1988), «Αναλαμβάνω την ευθύνη» (2000) και το τελευταίο του «Εμφύλιος Λόγος» (2016).
Διαβάστε παρακάτω τη συνέχεια:
Δημήτρης Μελισσανίδης: «’Σ σο καλόν Χάρρυ…»
«Εφυγε από κοντά μας ένας μεγάλος καλλιτέχνης, ένας μεγάλος Πόντιος, ένας καλός φίλος. Ο Χάρρυ Κλυνν, κατά κόσμον Βασίλης Τριανταφυλλίδης, ήταν ο άνθρωπος που ενσάρκωνε την ποντιακή σάτιρα και μέσα από αυτήν ανέδειξε την ιστορία και τον πολιτισμό του αλησμόνητου Πόντου. Εφυγε από κοντά μας ένας φίλος, που θα τον θυμόμαστε για πάντα, όπως θα τον θυμάται ολόκληρη η Ελλάδα, ειδικά οι γενιές που μεγάλωσαν με την καυστική του σάτιρα» δήλωσε ο επιχειρηματίας και πρόεδρος του ομίλου AEGEAN Δημήτρης Μελισσανίδης και συμπλήρωσε στα ποντιακά: «’Σ σο καλόν Χάρρυ, χαιρετείας σ’ εμετέρτ’ς, χαιρετείας ’ς σον Πόντον…»
«Τολμώ να πω ότι υπήρξε ένας Αριστοφάνης του καιρού μας. Στην οικογένεια και τους φίλους εκφράζω τα θερμά μου συλλυπητήρια» ανέφερε σε δική του δήλωση ο Ελληνας πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας. «Το κενό που αφήνει πίσω του ο Χάρρυ Κλυνν είναι δυσαναπλήρωτο. Ο Χάρρυ Κλυνν ήταν στενός προσωπικός φίλος μου. Μια φιλική σχέση που στηρίχτηκε στον αλληλοσεβασμό και την αλληλοεκτίμηση» σημείωσε ο Απόστολος Τσιτζικώστας.
Η δράση του στα κοινά και η αγάπη για τον Απόλλωνα
Υπήρξε πολιτικά ενεργός ως το τέλος της ζωής του υπογράφοντας πολλά άρθρα και σχόλια, κυρίως μέσα από το blog του και τα social media. Μάλιστα, οι λογαριασμοί του σε facebook και twitter είχαν κινητικότητα ως πριν από δέκα μέρες. Ο ίδιος υπήρξε δραστήριος και στο κομμάτι της Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Λίγο καιρό μετά την επιστροφή του στη Θεσσαλονίκη εξελέγη δημοτικός σύμβουλος στον γενέθλιο δήμο του, την Καλαμαριά.
Σε όλη τη διάρκεια της ζωής του τον ενδιέφεραν και τα θέματα της ποντιακής ομογένειας, στης οποίας το επίσημο κίνημα ήταν παρών και από τη θέση του προέδρου. Τέλος, η μεγάλη αγάπη του στην ομάδα της γενέτειράς του, τον Απόλλωνα Καλαμαριάς, τον οδήγησε να αναλάβει τα ηνία της το 1980. Η προεδρία του ήταν άκρως επιτυχημένη, αφού ύστερα από 20 χρόνια επανέφερε την ομάδα του στην Α’ Εθνική Κατηγορία.
Το «Αλαλούμ», οι επιθεωρήσεις και ο Τραμπάκουλας
Τη δεκαετία του ’80, ο Χάρρυ Κλυνν εισέβαλε -θα λέγαμε- στον κινηματογράφο για να αφήσει ανεξίτηλο το στίγμα του! Το 1981 πρωταγωνίστησε στην εμβληματική ταινία «Αλαλούμ», μια από τις πιο εμπορικές ταινίες του ελληνικού κινηματογράφου, και ακολούθησε το 1987 το φιλμ «Made in Greece».
Αμφότερες θεωρούνται ταινίες-σταθμοί, ενώ ο τελευταίος ρόλος του στο σινεμά ήταν το 1996, στην ταινία του γιου του, Νίκου Τριανταφυλλίδη, «Ράδιο Μόσχα». Σημείο αναφοράς στα μουσικά δρώμενα του τόπου αποτέλεσαν και οι επιθεωρησιακές παραστάσεις του στο «Δελφινάριο», στο «Μινώα», αλλά και στο «Αλσος».
Διαφημίσεις
Φυσικά, η καλλιτεχνική δράση του δεν σταμάτησε εκεί. Ο Χάρρυ Κλυνν, τη δεκαετία του ’80, είχε πρωταγωνιστήσει σε μια σειρά από διαφημιστικά σποτάκια, τα οποία προβάλλονταν συνεχώς από τους τηλεοπτικούς δέκτες. Δεν υπήρχε διαφήμισή του που να μη συζητηθεί και οι ατάκες του να μη γίνουν σλόγκαν… Παροιμιώδης έχει μείνει η διαφήμιση για τα Φουντούνια, όπου ντύθηκε Αραβας, Ιταλός και Αμερικανός, και έβγαζε από τις μάνικες αντί για βενζίνη… Φουντούνια, λέγοντας «Φουντούνια σαλάμ, φουντούνια μαλέκομ, φουντούνια φατάχ, φουντούνια ουλάχατα, ουλάχατα», και κάποια ακαταλαβίστικα που δεν μπορούσε κανείς να μεταφράσει.
Με την έλευση της ιδιωτικής τηλεόρασης, ο κωμικός απέκτησε το δικό του σόου, το αλησμόνητο «Harry Klynn Special Show», το οποίο παρουσίασε για τέσσερα συνεχόμενα χρόνια από τη συχνότητα του ΑΝΤ1, ενώ ακολούθησε ο «Πολίτης Κλυνν».
Από τους πιο γνωστούς ρόλους του ήταν ο χαρακτήρας του Τραμπάκουλα, ενός απλού άνδρα της επαρχίας με τη χαρακτηριστική προφορά, τον οποίο είχε εισαγάγει στα σκετς του τη δεκαετία του ’80 και τον χρησιμοποίησε και μεταγενέστερα. Ομως και σαν γύφτος, βλάχος ή οδηγός ταξί χάρισε άφθονο γέλιο και ανανέωσε την επιθεώρηση.
Διαβάστε επίσης: