Μέσα σε βαθιά σιωπή και συγκίνηση στενοί συγγενείς, καλλιτέχνες και καλοί φίλοι αποχαιρέτησαν τον ανεπανάληπτο Γιάννη Πουλόπουλο.
Έπεσε βαθιά σιωπή χθες το απόγευμα στο κοιμητήριο της Κηφισιάς, όπου στενοί συγγενείς, πρώην συνεργάτες και καλοί φίλοι είπαν στον Γιάννη Πουλόπουλο το τελευταίο «αντίο».
Ο τροβαδούρος του έρωτα με την ξεχωριστή χροιά φωνής και τις μεγάλες διαχρονικές επιτυχίες κατέληξε το βράδυ της Κυριακής, σε ηλικία 79 ετών, στη ΜΕΘ του Νοσοκομείου Αττικόν, όπου νοσηλευόταν λόγω σοβαρών προβλημάτων υγείας.
Από τις πρώτες μαυροντυμένες φιγούρες που εμφανίστηκαν στο κοιμητήριο ήταν η σύζυγος του αείμνηστου καλλιτέχνη Μπέττυ και η κόρη του Αντα. Παρότι φορούσαν και οι δύο τις μάσκες τους, όπως επιβάλλουν οι κανόνες του ΕΟΔΥ για την προστασία από τον κορονοϊό, και σκούρα γυαλιά ηλίου, μητέρα και κόρη φαίνονταν καταβεβλημένες και βούρκωναν κάθε φορά που δέχονταν συλλυπητήρια από τον κόσμο για την απώλειά τους.
Τα στεφάνια στη μνήμη του αγαπημένου καλλιτέχνη, ο οποίος χαρακτηρίστηκε ως «η φωνή του ελληνικού κινηματογράφου», ήταν πολλά και συγκεντρώθηκαν στον προαύλειο χώρο της εκκλησίας. Μεταξύ αυτών και του Μίμη Πλέσσα, ο οποίος συνεργάστηκε με τον Γιάννη Πουλόπουλο στον ιστορικό «Δρόμο» της ελληνικής δισκογραφίας, αλλά λόγω ηλικίας και φόβου για τον Covid-19 δεν παρευρέθηκε στην τελετή. Απεναντίας, η σύζυγός του Λουκίλα Καρέρ Πλέσσα ήταν εκεί από νωρίς για ν’ αποχαιρετήσει τον καλό της φίλο. Εκείνη εξάλλου ανακοίνωσε και την απώλειά του στα social media το πρωί της Δευτέρας.
Στεφάνι έστειλε και η Καίτη Γκρέυ, η οποία όμως δεν λογάριασε ούτε κορονοϊό ούτε τίποτα και πήγε στην κηδεία, καθώς ήταν από τις καλύτερες φίλες του εκλιπόντος.
Στο κοιμητήριο της Κηφισιάς εμφανίστηκαν ακόμη ο Μιχάλης Βιολάρης, ο Πασχάλης, ο Αντύπας, η Ελένη Ροδά, ο Γιάννης Μπουρνέλης, η Μελίνα Ασλανίδου, η Λίνα Νικολακοπούλου, ο Γιώργος Λεμπέσης με τη σύζυγό του Σοφία Τραντίδου, αλλά και ο επιχειρηματίας Αργύρης Παπαργυρόπουλος με τους δύο γιους του, τον Νάσο και τον Αρη.
Όλοι τους θλιμμένοι, βουβοί και ακίνητοι σαν το «Αγαλμα», το τραγούδι του αλησμόνητου καλλιτέχνη, ο οποίος έμελλε να συγκινήσει γενιές και γενιές. Το τελευταίο χειροκρότημα ήταν δυνατό και παρατεταμένο, περνώντας έτσι τον Γιάννη Πουλόπουλο, με τα εκφραστικά μάτια και την αγγελική φωνή, στο πάνθεον των αθανάτων.
