H Ελληνοαρμένισσα τραγουδίστρια Αθηνά Μανουκιάν, που υπό κανονικές συνθήκες και αν δεν είχε «σκάσει» στον πλανήτη η πανδημία θα εκπροσωπούσε την Αρμενία στον διαγωνισμό της Eurovision με το «Chains on you», κουβαλά τις δικές της πληγές.
- Από τον
Βαγγέλη Καράλη
Πληγές που ξεπηδούν μέσα από τα χαλάσματα του πολέμου στο Ναγκόρνο-Καραμπάχ, από τις κραυγές πόνου των Αρμενίων που έγιναν πρόσφυγες στα χώματα όπου γεννήθηκαν. Ο γολγοθάς των ορθόδοξων Αρμενίων, ενός λαού που σημαδεύτηκε, έχει αφήσει το στίγμα του και στο είδωλο της ποπ με τη διεθνή καριέρα. Για την τραγουδίστρια (ο πατέρας της είναι Αρμένιος και η μητέρα της Ελληνίδα) η φρίκη του πολέμου δεν μπορεί να ξεχαστεί!
Καθώς έχει φίλους και συγγενείς στην Αρμενία, περιγράφει με συγκίνηση στην «Espresso» τον πόνο που βίωσε με τα πρόσφατα δραματικά γεγονότα στην πατρίδα της, βλέποντας δικούς της να χάνονται στα πεδία των μαχών από τα πυρά Αζέρων και Τούρκων: «Ακόμα δεν το έχω ξεπεράσει και δεν θα το ξεχάσω ποτέ. Χάθηκαν πολλοί στρατιώτες, πολλά παιδιά, ξεκληρίστηκαν οικογένειες. Μια ολόκληρη γενιά σχεδόν αφανίστηκε. Ακόμα και γυναίκες πήραν τα όπλα και πολέμησαν για τη γη των παππούδων τους. Θυμάμαι ότι μιλούσα κάθε μέρα με τη στενή μου φίλη, τη Ρόζα, η οποία μου έλεγε πόσο τραγικά είναι τα πράγματα εκεί και πως δεν ξέρουν τι τους ξημερώνει. Της είπα πως θα τη στηρίξω, αν χρειαστεί να εγκαταλείψει το σπίτι της, και μου απάντησε πως ό,τι και αν γίνει, θα μείνει εκεί, να πολεμήσει για την πατρίδα της, για τη γη της. Δεν σας κρύβω ότι τα λόγια της με έκαναν να μουδιάσω. Επίσης, δεν θα ξεχάσω τη στιγμή που σήκωσα το τηλέφωνο και άκουσα την κολλητή μου να μου λέει πως χάθηκε στον πόλεμο το αγόρι της. Ηταν μόλις 20 ετών. Δύο καλοί μου φίλοι χάθηκαν και εκείνοι στον πόλεμο.Το έμαθα αρκετά αργότερα, γιατί είχα πρόβλημα με την επικοινωνία τους μαύρους μήνες του πολέμου» λέει η Αθηνά Μανουκιάν και συνεχίζει την περιγραφή της:
«Τους είχα γνωρίσει όταν ήμουν στην Αρμενία για τον διαγωνισμό της Eurovision. Δεν μπορούσα να το πιστέψω. Είναι πολύ άδικο να χάνονται τόσο νέες ψυχές… Αυτή η χώρα έχει περάσει πολλά. Και πρέπει να αναγνωριστούν από όλους ο πατριωτισμός των Αρμενίων και πόσο δεμένοι είναι μεταξύ τους, παρά τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν εδώ και χρόνια. Είμαι περήφανη που ένα κομμάτι μου ανήκει εκεί. Είμαι περήφανη που είμαι Ελληνοαρμένισσα» εξομολογείται με δάκρυα στα μάτια. Η ίδια, μη μπορώντας να κρύψει τα συναισθήματά της, αποφάσισε να γράψει μια μπαλάντα με τον τίτλο «You should know».
«Με συνδέει πολύ με την Αρμενία αυτό το τραγούδι» μας λέει και συνεχίζει: «Λέει πώς να σώσεις μια ψυχή όταν είναι διαλυμένη σε πολύ μικρά κομμάτια. Πώς να βρεις τη δύναμη να προχωρήσεις και να σηκωθείς, όταν όλα γύρω σου καταρρέουν. Κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων του βιντεοκλίπ του τραγουδιού δάκρυσα πολλές φορές όταν ερμήνευα το κομμάτι. Σκεφτόμουν όλα αυτά που πέρασε η Αρμενία: τον πόλεμο, τις ζωές που χάθηκαν. Γι’ αυτό της το αφιερώνω με όλη μου την καρδιά. Οσοι πολέμησαν και θυσιάστηκαν θα είναι για πάντα ήρωες στις καρδιές μας».
