Ο Γρηγόρης Πετράκος «ξαναχτύπησε» αλλά αυτή τη φορά όχι για το εμβόλιο και τον κορονοϊό αλλά με την απόφαση του πρωθυπουργού να κηρύξει την Τετάρτη σε δημόσιο πένθος και να ματαιώσει στη Θεσσαλονίκη τη μαθητική παρέλαση ως ένδειξη πένθους για το χαμό της Φώφης Γεννηματά.
«Όχι κύριοι. Το πένθος για το θάνατο ενός πολιτικού προσώπου δεν είναι λόγος να μη γίνει η μαθητική παρέλαση της Εθνικής επετείου. Αν θέλατε να τιμήσετε το πρόσωπο, να γινόταν η παρέλαση και προς τιμήν του! Είναι πλέον απροκάλυπτο. Θέλετε να σβήσετε την Εθνική μας ταυτότητα. Το έχουν δοκιμάσει και πιο ικανοί από εσάς. Δε θα σας περάσει».
Λίγες ώρες αργότερα επανήλθε με επίθεση στα Μέσα για ακόμα μία φορά.
«Τι λυπηρό. Τα μεγάλα ενημερωτικά site αντί να ενημερώνουν, παίζουν το ρόλο του “κυβερνητικού μπράβου” που αναλαμβάνει τη “βρώμικη δουλειά” να εκτελεί τη “δολοφονία της προσωπικοτήτας” κάθε ελεύθερου ανθρώπου που εκφράζει με επιχειρήματα την αντίδρασή του στα βασιλικά διατάγματα. Ειδικά όταν αυτή η άποψη τυγχάνει μεγάλης λαϊκής αποδοχής, τότε τα χτυπήματα και η συκοφαντία είναι λυσσαλέα.
Έτσι, κάτι χρυσωμένα “πρώτα θέματα” και κατι πετσωμένοι “ενικοί” προσπάθησαν να παρουσιάσουν ως “ύβρη” το χθεσινό μου σχόλιο που αφορούσε την απαράδεκτη ματαίωση της μαθητικής παρέλασης, δήθεν για λόγους πένθους. Προσπάθησαν να το συνδυάσουν με τον θάνατο της Φώφης Γεννηματά και να βγάλουν εμένα ασεβή.
Διαβάστε τη δημοσίευση μου. Ολόκληρη. Έγραψα ότι το πένθος για ένα πολιτικό πρόσωπο (όποιο και αν είναι) δεν είναι λόγος να ματαιωθεί η παρέλαση μιας εθνικής επετείου. Η παρέλαση δεν είναι καρναβάλι κύριοι ανθέλληνες. Δεν είναι εκδήλωση. Δεν είναι διασκέδαση. Η παρέλαση είναι πένθος. Είναι πράξη μνήμης και σεβασμού στη θυσία των προγόνων μας.
Αν ήθελαν να τιμήσουν τη Φώφη Γεννηματά (και αυτό έγραψα) θα έπρεπε να γίνει ενός λεπτού σιγή ή ένα άγημα να ρίξει τουφεκιες στον αέρα εις μνήμην. Αυτό είναι τιμή!
Τιμή στον εκλιπόντα ΔΕΝ είναι να απαγορεύεις τη μαθητική παρέλαση.
Το κίνητρό τους πλέον φανερά είναι το σβήσιμο από τη μνήμη και τη συνείδηση του Έλληνα της Εθνικής και θρησκευτικής του συνείδησης.
Αυτό φαίνεται φανερά από το ότι με κάθε αστεία πρόφαση εδώ και δύο χρόνια έχουν απαγορεύσει όλες τις εθνικές και θρησκευτικές μας εορτές.
Βέβαια δεν έδειξαν τον ίδιο ζήλο όταν συνέβαιναν μουσουλμανικες περιφορές ανδρείκελων ή πακιστανικές εορτές στο κέντρο της Αθήνας. Εκεί τσιμουδιά. Το ότι οι περισσότεροι από αυτούς δηλώνουν άθεοι και διεθνιστές είναι δικαίωμά τους. Το να πιστεύουν όμως ότι θα τους αφήσουμε να αλλοιώσουν τα ήθη και έθιμα της Ελλάδας επειδή δεν τους αρέσουν, ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΥΒΡΙΣ.
Μας είπαν μειοψηφία.
Μένει να το διαπιστώσουμε…».
