Στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων θα προσφύγει τις επόμενες μέρες ο Κώστας Πάσσαρης, μετά την απόφαση του Ζ’ Ποινικού Τμήματος του Αρείου Πάγου να απορρίψει την αίτηση αναίρεσής του κατά των καταδικαστικών αποφάσεων και των ποινών που του επιβλήθηκαν από το Μικτό Ορκωτό Εφετείο Αθηνών (τέσσερις φορές ισόβια και 49 χρόνια κάθειρξη) για την αιματηρή απόδρασή του από το Γενικό Κρατικό Νοσοκομείο Αθηνών το 2001!
Στην αίτησή του ο διαβόητος κακοποιός, που είχε σκορπίσει ρίγη τρόμου με τα εγκλήματά του, για τα οποία αποκλήθηκε «θηρίο των Βαλκανίων», ισχυριζόταν, μεταξύ άλλων, πως παραβιάστηκαν τα δικαιώματά του γιατί δεν μεταφέρθηκε στην Ελλάδα από τη Ρουμανία, όπου εκτίει ποινή δις ισοβίων, προκειμένου να παραστεί αυτοπροσώπως στις δίκες σε πρώτο και δεύτερο βαθμό για τέσσερις δολοφονίες και επτά απόπειρες ανθρωποκτονίας. Επίσης, ζητούσε «να σπάσουν τα ισόβια» επειδή η διάρκεια της ποινικής διαδικασίας στην Ελλάδα κράτησε πολλά χρόνια, «χωρίς αυτός να φταίει», και διαμαρτυρόταν ότι δεν του αναγνωρίστηκαν ελαφρυντικά, όπως της καλής συμπεριφοράς μετά την πράξη. Να σημειωθεί ότι οι ρουμανικές Αρχές είχαν ζητήσει να τους προσδιοριστεί ο χρόνος της έκδοσης του κατηγορουμένου, χωρίς ωστόσο να υπάρξει αντίστοιχος προσδιορισμός από τις ελληνικές Αρχές, με αποτέλεσμα το αίτημα για έκδοση στην Ελλάδα του 46χρονου -σήμερα- ισοβίτη να πέσει στο κενό.
Με την υπ’ αριθμόν 622/2021 απόφασή του ο Αρειος Πάγος απέρριψε τελικά την αίτηση αναίρεσης του Πάσσαρη, επικυρώνοντας την αιτιολογία του Μικτού Ορκωτού Εφετείου Αθηνών, σύμφωνα με την οποία η δήθεν καλή συμπεριφορά του και η μετάνοιά του στις φυλακές έγιναν κατά μεθόδευση, ώστε στη συνέχεια να ζητήσει ελαφρυντικά ενώπιον των ελληνικών δικαστηρίων, στα οποία θα εκδικάζονταν οι ανθρωποκτονίες και ληστείες που διέπραξε, με ιδιαίτερα μεγάλες επαπειλούμενες ποινές.
«Καμιά συμπεριφορά του στις φυλακές δεν εκδηλώθηκε αυτοβούλως. Ήταν αποτέλεσμα φόβου και καταναγκασμού στις σκληρές φυλακές της Ρουμανίας, όπου δεν είχε άλλη επιλογή. Η δε “μεταστροφή” του στα θεία, την οποία εβεβαίωνε με επιστολή του στο δικαστήριο γνωστός αρχιμανδρίτης, δεν αποτελούσε μετάνοια για τους ανθρώπους που σκότωσε και τη δυστυχία που είχε προκαλέσει στους συγγενείς των θυμάτων, αλλά προσπάθειες προσποίησης» αναφερόταν στην εφετειακή απόφαση. Ταυτόχρονα, τονιζόταν πως το ότι ο καταδικασμένος κακοποιός προσποιείται «καταφαίνεται από την άρνησή του να πράξει το ελάχιστο που όφειλε, δηλαδή να δώσει πληροφορίες για τους συνεργούς του, που ήταν πολλοί και επικίνδυνοι, και για εκείνους που του προμήθευσαν το όπλο στις φυλακές, με το οποίο σκότωσε τους δύο αστυνομικούς και αποπειράθηκε να σκοτώσει τον σωφρονιστικό υπάλληλο στο Γενικό Κρατικό Νοσοκομείο Αθηνών στις 16 Φεβρουαρίου του 2001».
Τέλος, το δικαστήριο έκρινε πως ο ίδιος ο Πάσσαρης είναι αποκλειστικά υπαίτιος για κάθε καθυστέρηση των διαδικασιών, καθώς δραπέτευσε στη Ρουμανία όπου διέπραξε δολοφονίες, με συνέπεια να μην τον παραδίδουν οι Αρχές έως ότου εκτίσει εκεί την ποινή του.
