Οι μάχες που διεξάγονται κατά την πορεία της ειδικής στρατιωτικής επιχείρησης της Ρωσίας στην Ουκρανία δεν γίνονται με τον τακτικό ουκρανικό στρατό της, αλλά με εθνικιστικές ομάδες, δήλωσε σήμερα ο Ρώσος πρόεδρος σε σύσκεψη του Συμβουλίου Ασφαλείας της Ρωσίας.
«Οι βασικές μάχες του ρωσικού στρατού, όπως ήταν αναμενόμενο, διεξάγονται όχι με τμήματα του τακτικού ουκρανικό στρατού, αλλά με εθνικιστικές ομάδες, οι οποίες ως γνωστόν φέρουν την άμεση ευθύνη για την γενοκτονία στο Ντονμπάς και την αιματοχυσία αμάχων» δήλωσε ο Πούτιν.
Διαβάστε επίσης: «Δεν θέλω να πληρώνομαι από έναν δολοφόνο» – Παραιτήθηκε η διευθύντρια του Κρατικού Θεάτρου της Μόσχας
Διαβάστε επίσης: Πόλεμος στην Ουκρανία: Ελένη Μενεγάκη – «Δεν έχω αντιμετωπίσει ξανά κάτι αντίστοιχο»
Διαβάστε επίσης: Πόλεμος στην Ουκρανία: Δύσκολες ώρες για την οικογένειά της Κάτιας Ταραμπάνκο που ζει στη Μαριούπολη
Πόλεμος στην Ουκρανία: Έλληνες έχουν εγκλωβιστεί – «Δεν μπορούμε να φύγουμε»
Έλληνες έχουν εγκλωβιστεί στην Ουκρανία και δεν μπορούν να φύγουν μετά την εισβολή της Ρωσίας.
Ο κύριος Γιώργος Χανιώτης βγήκε τηλεφωνικά στην εκπομπή «Αταίριαστοι» εξηγώντας τις δύσκολες στιγμές που περνάει τόσο εκείνος όσο και η σύζυγός του.
«Μένουμε σε ένα ξενοδοχείο έξω από το Κίεβο γύρω στα 15 με 18 χιλιόμετρα. Είχα έρθει με τη σύζυγό μου στην Ουκρανία για να διευθετήσουμε κάποιες εκκρεμότητες. Η σύζυγός μου ζει τα τελευταία 25 χρόνια στην Ελλάδα. Δεν προλάβαμε να γυρίσουμε. Είμαστε εγκλωβισμένοι εδώ και δε μπορούμε να φύγουμε.
Το Υπουργείο και η Πρεσβεία μας πήραν τηλέφωνο, ωστόσο πέφτει η γραμμή και θα μας ξανακαλέσουν σε λίγο. Έγιναν όλα πάρα πολύ γρήγορα και εμείς δεν το περιμέναμε. Πριν από λίγο στο ξενοδοχείο η σύζυγός μου συνάντησε έναν Έλληνα. Επίσης, η σύζυγός μου ξέρει ουκρανικά και προσπαθεί να βοηθήσει.
Για ευνόητους λόγους δεν βγαίνουμε έξω. Το πρωί ακούσαμε κάποιους κρότους, αλλά και σειρήνες. Δεν ήταν σειρήνες πολέμου αλλά της αστυνομίας. Οι πολίτες της Ουκρανίας φεύγουν από τις πόλεις και πάνε σε άλλες περιοχές. Όλα έγιναν πολύ γρήγορα. Μέχρι χθες που ήμουν κι εγώ σε άλλη πόλη, όλα ήταν ήρεμα. Ο κόσμος ψώνιζε, σαν να μην συμβαίνει τίποτα… Σαν να λέμε ότι πιάστηκε ο κόσμος στον ύπνο».