Παρακολούθησε πικραμένη όλη την τελετή αποχαιρετισμού της «Μαρθούλας».
Aπό τον Γιάννη Αρμουτίδη
Η Μαίρη Χρονοπούλου ανοίγει σήμερα την καρδιά της στην «Espresso» και στον Γιάννη Αρμουτίδη και παραδέχεται ότι δεν ξεκόλλησε λεπτό από την τηλεόρασή της.
«Ηδη μιάμιση ώρα μετά τον θάνατο της Μάρθας το τηλέφωνο μου δεν σταμάτησε να χτυπά, ζητώντας δηλώσεις για την τηλεόραση και το διαδίκτυο…».
Στο στεφάνι που έστειλε έγραψε: «Δεν θα σε ξεχάσω ποτέ, Μαρθούλα μου!». «Γιατί το έκανα αυτό; Γιατί 20 χρόνια, που ήμουν μεταξύ ζωής και θανάτου στα νοσοκομεία, ελαχιστότατες συνάδελφοι ήρθαν να με δουν: η Δέσποινα Στυλιανοπούλου, η Μπεάτα Ασημακοπούλου και η Μαρθούλα. Καμία άλλη… Καλό κορίτσι!»
Οσο για το εάν έκλαψε για τον θάνατο της Καραγιάννη, η ίδια αποκαλύπτει:
«Δεν έχω εύκολο πια το κλάμα εδώ και πολύ καιρό. Κλαίει μόνο το μέσα μου!».
Η Μαίρη Χρονοπούλου δεν διστάζει να μιλήσει για την καύση μετά τον θάνατό της. «Εγώ το κάνω συμβολαιογραφικά. Την όλη διαδικασία παραλαβής της σορού μου, όταν εγκαταλείψω αυτόν τον κόσμο – διότι δεν είναι μόνο η καύση που με απασχολεί, αλλά και όλη η διαδικασία που θα προηγηθεί. Τα έχω όλα μυστικά, όπως και όλη αυτή την ιστορία, υπό απόλυτη σεμνότητα, και λιτά
. Η τελευταία μου εναπόθεση θα είναι σε λευκό χρώμα. Και όχι φέρετρο. Κανείς δεν θα ξέρει πού θα βρίσκομαι. Το τελευταίο “πάρτι” μου έχει άλλο πλάνο! Η καύση είναι ένας εξαγνισμός! Είναι προτιμότερο να σε σπαράζουν σκαθάρια και σκουλήκια; Γιατί φοβούνται οι άνθρωποι τον θάνατο;
Δείξτε μου -σε όλη την ανθρώπινη Ιστορία- έναν αθάνατο! Εζησε ποτέ κανείς αιώνια; Μια απλή μετάβαση είναι! Είναι η μοίρα μας. Τώρα, αν με ρωτάς πώς θα πάρουν οι φίλοι μου αυτή την απόφασή μου; Εκείνο που είναι βέβαιο, ένας πολύ πολύ αγαπητός μου άνθρωπος γίνεται έξαλλος όταν το ακούει. Και είπε ότι θα κάνει το παν για να το εμποδίσει! Λυπάμαι, καλέ μου, που οι απόψεις μας διίστανται!».
Μ’ αρέσει να μιλάω με τη Μαίρη Χρονοπούλου. Αλλά και για τους δυο μας το συγκεκριμένο θέμα έχει τελειώσει πια! Απλά αποχαιρετούμε και οι δυο τη φίλη μας.
