Μια θρασύτατη, επικίνδυνη και εμμονική γυναίκα «είδε» στο πρόσωπο της Ρούλας Πισπιρίγκου το αρμόδιο Δικαστικό Συμβούλιο, που αποφάσισε την παραπομπή της στο εδώλιο του Μικτού Ορκωτού Δικαστηρίου της Αθήνας για τη δολοφονία της πρωτότοκης κόρης της Τζωρτζίνας αλλά και για απόπειρα ανθρωποκτονίας σε βάρος της.
Σε βούλευμα «φωτιά» οι δικαστές στέλνουν σε δίκη την 33χρονη, κρίνοντας πως τέλεσε τα αδικήματα που της αποδίδονται με δόλο και σε ήρεμη ψυχική κατάσταση. Με το ίδιο βούλευμα αποφασίστηκε και η παράταση της προσωρινής κράτησης της Ρούλας Πισπιρίγκου για ακόμη έξι μήνες, αφού κρίνεται ύποπτη τέλεσης νέων, όμοιων αξιόποινων πράξεων, ακόμη και κατά των δικών της ανθρώπων.
Ακολουθώντας την πρόταση του εισαγγελέα Γιώργου Νούλη, οι δικαστές έκριναν ότι τόσο η δολοφονία της 9χρονης όσο και η απόπειρα έγιναν με χορήγηση κεταμίνης. Από τις καταθέσεις των γιατρών και από το πόρισμα των ιατροδικαστών Νίκου Καρακούκη και Νίκου Καλογρηά προέκυψε κατά το Δικαστικό Συμβούλιο ότι η απόφραξη της μύτης και του στόματος δεν είναι πρόσφορος τρόπος ώστε να προκληθεί ανακοπή. «Η κατηγορούμενη χορήγησε μη επακριβώς ταυτοποιηθείσα ουσία, κατασταλτική του κεντρικού νευρικού συστήματος, με πιθανότητα που αγγίζει τη βεβαιότητα η ουσία αυτή να είναι κεταμίνη. Μία ουσία που συγκαταλέγεται σε εκείνες που είναι ικανές να προκαλέσουν ανακοπή και η οποία επέφερε πτώση των αφίξεων και μηδενισμό του κορεσμού στο οξυγόνο» φέρεται ότι εξηγούν στο βούλευμα σχετικά με την απόπειρα ανθρωποκτονίας.
Σχετικά με τις συνθήκες θανάτου του παιδιού, οι δικαστές ακολουθούν όσα υποστήριξε και ο εισαγγελέας Γιώργος Νούλης στην πρότασή του, περί χορήγησης της θανατηφόρας ουσίας στις 29 Ιανουαρίου μέσα στο νοσοκομείο όπου νοσηλευόταν το 9χρονο κορίτσι, σε χρόνο που ήταν μόνο η μητέρα του στο δωμάτιο.
Την εμμονή της για τον Μάνο Δασκαλάκη θεωρούν οι δικαστές ως κίνητρο της 33χρονης από την Πάτρα, υιοθετώντας πλήρως την πρόταση του εισαγγελέα Γιώργου Νούλη, ο οποίος ανέφερε χαρακτηριστικά: «Η κτητική εμμονή της κατηγορουμένης με τον σύζυγό της και η προδοσία που βίωσε από τις επανειλημμένες απιστίες του και τη διαφαινόμενη οριστική απώλειά του την ώθησε στην εξύφανση πρωτοφανούς φρικαλεότητας εγκληματικού σεναρίου εξόντωσης της θυγατέρας τους Γεωργίας ως μέσο εκδίκησης του Δασκαλάκη, εν όψει και της ιδιαίτερης αδυναμίας που έτρεφε αυτός προς το παιδί».
Οι δικαστές, επικαλούμενοι την έκθεση της ειδικής πραγματογνώμονα που εξέτασε τη Ρούλα Πισπιρίγκου, κατέληξαν στο εξής συμπέρασμα: «Η κινητροδότηση της κατηγορουμένης ως προς την εκπόρευση της ως άνω εξακολουθητικής αξιόποινης συμπεριφοράς της ελέγχεται στα δυσμενή και παθογενή χαρακτηριστικά της προσωπικότητας και της ιδιοσυγκρασίας της, που αποκρυσταλλώνονται, κυρίως, σε ιδέες μεγαλείου συνδεόμενες με τη δημοσιότητα / διασημότητα, αλλά μη έχουσες έρεισμα στην πραγματικότητα, στον ενστερνισμό της αντίληψης πως μπορεί κανείς να αποκτήσει δημοσιότητα / διασημότητα μέσα από παραβατικές πράξεις, στη διαρκή διαπραγμάτευση μεταξύ αλήθειας και ψέματος, πραγματικού και μη πραγματικού, 
σε αποστέρηση κάθε γνησίου συναισθήματος, σε επικέντρωση (κατά προεξάρχοντα ρόλο) σκέψεων και επενδύσεων γύρω από τον ήδη εν διαστάσει σύζυγό της και υποστηρίζοντα την κατηγορία, με ενδιάθετη έκφραση κτητικότητας επ’ αυτού, στη διακατοχή της από την ιδέα / φόβο της εγκατάλειψης, στην απόδοση μεγάλης σημασίας στο να βρίσκεται κανείς στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος μέσω της διασημότητας που προσφέρει η δημοσιότητα, στην αντίληψη των παιδιών της ως μιας ναρκισσιστικής προέκτασης του εαυτού της και σε προσέγγιση εξιδανίκευσης του θανάτου, καταδεικνύεται, κατά την κρίση του παρόντος Συμβουλίου, θρασύτητα, έντονη αντικοινωνικότητα, αδιαφορία για την ανθρώπινη ζωή, ταπεινά ελατήρια και ιδιαίτερη επικινδυνότητα της κατηγορουμένης».
