Με την ολοκλήρωση των καταθέσεων της οικογένειας του Παύλου Φύσσα, που δολοφονήθηκε στις 18 Σεπτεμβρίου 2013 από το μέλος της Χρυσής Αυγής Γιώργο Ρουπακιά, ολοκληρώθηκε ακόμη μία συνεδρίαση του Πενταμελούς Εφετείου Κακουργημάτων.
«Όταν κάποιος σκοτώνει είναι κτήνος, δεν είναι άνθρωπος και δεν καταλαβαίνω γιατί ζει. Επρεπε να έχει εκτελεστεί» είπε στο δικαστήριο ο πατέρας του Παύλου Φύσσα, Παναγιώτης, ο οποίος περιέγραψε λεπτό προς λεπτό τις τελευταίες στιγμές του παιδιού του.
«Είδα τον Παύλο πεσμένο με τα μάτια ανοιχτά. Κοιτούσα να δω αίματα. Πάω στο αυτί του και του φώναζα “Παύλο, Παύλο” μήπως και συνέλθει. Τον έβαλαν στο ασθενοφόρο και έφυγαν. Το ακολούθησα με το αμάξι και όταν είδα ότι δεν έβαλε σειρήνα και δεν έτρεχε, κατάλαβα ότι ήταν νεκρός…», περιέγραψε και συμπλήρωσε πως ο γιατρός του είπε πως «το χτύπημα ήταν επαγγελματικό, το έχει στρίψει το μαχαίρι».
Ο Παναγιώτης Φύσσας έκανε λόγο για οργανωμένο έγκλημα, υπογραμμίζοντας ότι ο Γιώργος Ρουπακιάς εκτελούσε εντολές.
«Ένας δολοφόνος, όταν θέλει να δολοφονήσει ή όταν παίρνει εντολή, θα πρέπει να κάνει ένα σχέδιο. Ήθελε να μετρήσει τον Παύλο και κυρίως να τον μυρίσει… Να τον πλησιάσει φιλικά, όπως και έκανε όταν ήρθε η ώρα. Γιατί πήγε στον Παύλο; Ο Ρουπακιάς το σχέδιο ήταν να γνωρίσει τον Παύλο για να τον πλησιάσει» ανέφερε.
Πρόεδρος: Ο Ρουπακιάς λέει ότι φοβήθηκε;
Μάρτυρας: Σούμο πάλευε, τι να φοβήθηκε;
Πρόεδρος: Έκανε επίδειξη δύναμης;
Μάρτυρας: Επίδειξη φιγούρας έκανε.
Η ένταση στη δικαστική αίθουσα ανέβηκε κατακόρυφα, όταν η συνήγορος υπεράσπισης του Ηλία Κασιδιάρη ζήτησε να κάνει συμπληρωματικές ερωτήσεις στη Μάγδα Φύσσα, η οποία είχε ολοκληρώσει την κατάθεσή της.
«Δεν έχει άλλη υπομονή. Τέλος!» φώναξε η αδελφή του Παύλου Φύσσα, Ειρήνη, ενώ η Μάγδα Φύσσα διαμαρτυρήθηκε: «Είμαι η μητέρα του και δεν θα απαντήσω σε γελοιότητες. Δεν είμαι αυτόπτης μάρτυρας».
Όσα γνωρίζει από τη σύντροφο του Παύλου Φύσσα, Χρύσα, κατέθεσε στο δικαστήριο η αδελφή του δολοφονηθέντος μουσικού, Ειρήνη Φύσσα.
«Με λένε Ειρήνη και ο Παύλος είναι ο αδελφός μου. Τον είδα 17 Σεπτεμβρίου, είχε έρθει σπίτι μου, μια απλή καθημερινή μέρα. Χαιρετηθήκαμε λέγοντας “θα τα πούμε μετά”. Αυτό το “μετά” δεν ήρθε ποτέ… Την επόμενη φορά που είδα τον αδελφό μου ήμουν στο νεκροτομείο. Γιατί; Γιατί το τάγμα εφόδου της Νίκαιας βγήκε για να τον δολοφονήσει. Τα έχω πολύ απλά τα πράγματα στο μυαλό μου. Ξέρω ότι ο αδελφός μου πήγε να δει την μπάλα και δολοφονήθηκε στη γειτονιά του».
«Κρατούσαν ρόπαλα, τα κράνη, σιδερογροθιές. Φτάνουν αυτά τα όπλα απέναντι σε άοπλους. Εβλεπαν ότι δεν έπεφτε ο Παύλος και το μίσος τους μεγάλωνε» συνέχισε η μάρτυρας και συμπλήρωσε σχετικά με την κοπέλα του Παύλου Φύσσα:
«Το σοκ ήταν τόσο ισχυρό… Να φύγει ένας άνθρωπος στα χέρια σου, ο άνθρωπός σου. Δεν μου είπε αν φοβάται, αλλά σεβάστηκα το πένθος, τον πόνο της, καθένας ήθελε τον χρόνο του».
