Μια σπουδαία μορφή των γραμμάτων, ο Πειραιώτης ποιητής, θεατρικός συγγραφέας και μυθιστοριογράφος Αλέξης Πάρνης έφυγε από τη ζωή την Παρασκευή το βράδυ σε ηλικία 99 ετών.
- Από τον Νίκο Νικόλιζα
Πρόκειται για τον συγγραφέα του μυθιστορήματος «Το φως του Αυγερινού», το οποίο το 1980 είχε μεταφερθεί στην ΕΡΤ και είχε γίνει σίριαλ, και είχε ως αποτέλεσμα να σώσει εκατοντάδες χιλιάδες κόσμο στον σεισμό του ’81, όταν όλοι οι Ελληνες με κομμένη την ανάσα παρακολουθούσαν τη σειρά με πρωταγωνιστές την Κοραλία Καράντη, τον Αλμπέρτο Εσκενάζυ, τον Αγγελο Αντωνόπουλο και την Τζένη Ρουσσέα.
Το βράδυ της 24ης Φεβρουαρίου και ενώ το «Φως του Αυγερινού» είχε καθηλώσει εκατομμύρια τηλεθεατές, η γη άρχισε να τρέμει και το ρήγμα των Αλκυονίδων είχε δώσει έναν σεισμό της τάξεως των 6,8 Ρίχτερ ταρακουνώντας όλη την αττική γη και όχι μόνο.
Εντρομοι οι πολίτες που βρίσκονταν καθηλωμένοι από το έργο του Αλέξη Πάρνη πετάχτηκαν στους δρόμους και έτσι σώθηκαν από τα Ρίχτερ. Τα επόμενα χρόνια ο σπουδαίος συγγραφέας θα έπαιρνε τα εύσημα από τους συμπολίτες του για το έργο που τους έσωσε από τον σεισμό.
Ο Αλέξης Πάρνης (κατά κόσμον Σωτήρης Λεωνιδάκης), γνωστός στους περισσότερους από τις τηλεοπτικές σειρές «Λεηλασία μιας ζωής» (1978) και «Το φως του Αυγερινού» (1981), είχε γεννηθεί στον Πειραιά το 1924 και ήταν απόφοιτος της Ιωνιδείου Σχολής. Μάλιστα, οι εκδόσεις Καστανιώτη έκαναν ιδιαίτερη αναφορά με ανάρτηση στον ιστότοπο των εκδόσεων όπου δημοσιεύεται αυτούσιος ο χαιρετισμός που αναρτήθηκε από τη Γωγώ Ατζολετάκη στο προσωπικό της προφίλ, με τίτλο «Σήμερα, θέλω ν’ αποχαιρετήσω τον Αλέξη».
Η δημοφιλής ηθοποιός έγραψε για τον σπουδαίο συγγραφέα: «Τον Αλέξη Πάρνη, αυτόν τον λογοτέχνη, που κρατά μια από τις υψηλότερες θέσεις στο πάνθεον της ελληνικής λογοτεχνίας. Αυτόν που έγραψε “Το νησί της Αφροδίτης”, τη “Λεωφόρο Πάστερνακ”, τον “Διορθωτή”, το “Μια Πράγα στον καθένα”… Λογοτέχνης πραγματικός. Μαγικός.
Συναρπαστικός. Μάστορας του λόγου και των διανοημάτων. Το επισημαίνω ιδιαίτερα αυτό, γιατί στην Ελλάδα των μεγάλων εκπτώσεων, καθείς έχει το δικαίωμα να αυτοχρίζεται “συγγραφέας”. Δεν είναι όμως λογοτέχνης. Το να ασκείς την υψηλή τέχνη του λόγου δεν είναι εύκολη δουλειά. Συγγραφείς (γραφιάδες) έχουμε πολλούς. Οι Ελληνες λογοτέχνες όμως είναι λίγοι. Τον Αλέξη τον γνώρισα στα 1972. Οταν, φοιτήτρια ακόμα της Δραματικής Σχολής, κράτησα έναν βασικό ρόλο στο πρώτο σίριαλ της καριέρας μου.
Τίτλος: “Μπαλσόι Ιβάν και Μπιγκ Τζων”. Συγγραφέας ο Αλέξης Πάρνης. Στους πρωταγωνιστικούς ρόλους, ο Θύμιος Καρακατσάνης και ο Ηλίας Λογοθέτης. Και τα γυρίσματα νυκτερινά, θυμάμαι, στο studio ΑΤΑ της οδού Λένορμαν. Τι εποχές… Μιλάγαμε συχνά. Ομως, νέο κορίτσι εγώ τότε, δεν ήμουν σε θέση να τον εκτιμήσω σωστά. Το πραγματικό λογοτεχνικό του εύρος το ανακάλυψα αργότερα. Επειδή για χρόνια πολλά δεν έχει προβληθεί όπως θα έπρεπε το έργο του, οι νεότερες γενιές δεν τον ξέρουν. Κι είναι κρίμα. Συνιστώ σε όλους αυτούς που διψάνε για πραγματική λογοτεχνία, να τον ανακαλύψουν και να τον διαβάσουν.
Εγώ έχω τη χαρά να καμαρώνω στη βιβλιοθήκη μου όλα τα βιβλία του. Μου τα χάρισε ο ίδιος μαζί με ανέκδοτα ποιήματά του. Καλό ταξίδι, Αλέξη. Αφησες έργο… Και θέλω να σε αποχαιρετήσω μ’ ένα ποίημά σου που σε συγκινούσε ιδιαίτερα:
Εγινα λύκος κι άντεξα το χωρισμό σου
χιλιάδες μίλια μοναξιάς δαγκώνοντας τον ουρανό –
γέμισα μελανιές το φεγγάρι με τα δόντια μου –
έγινα ολόκληρος μια κακόφημη συνοικία
που μαχαίρωνε στο σκοτάδι ό,τι δεν ήσουν ΕΣΥ.
Οταν σε βρω, ο λύκος θα πεθάνει στα πόδια σου.
Ο Ανθρωπος θα ξαναγεννηθεί στην αγκαλιά σου».
