Καταπέλτης για τον πατέρα Αντώνιο και για πρώην εργαζομένους της «Κιβωτού του Κόσμου» είναι το πόρισμα του Συνηγόρου του Πολίτη για τις συνθήκες Μεσαίωνα που επικρατούσαν στις δομές της οργάνωσης!
Η σύνταξη της έκθεσης, η οποία αριθμεί 24 σελίδες, ολοκληρώθηκε στα τέλη Φεβρουαρίου και τη Μεγάλη Δευτέρα διαβιβάστηκε στην αρμόδια υφυπουργό Πρόνοιας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης Δόμνα Μιχαηλίδου. Σε αυτήν περιγράφονται με μελανά χρώματα τόσο ο τρόπος λειτουργίας των δομών της οργάνωσης όσο και οι μέθοδοι «διαπαιδαγώγησης» που εφαρμόζονταν και οι οποίες περιελάμβαναν από διακοπή της σχολικής φοίτησης και εξαναγκασμό σε πολύωρη εργασία μέχρι ξυλοδαρμούς και απομόνωση!
Για τον πατέρα Αντώνιο, ο οποίος κατηγορείται πλέον για κατάχρηση ανηλίκων σε ασέλγεια, ο επικεφαλής της ανεξάρτητης Αρχής Ανδρέας Ποττάκης και η βοηθός Συνήγορος του Πολίτη για τα Δικαιώματα του Παιδιού Θεώνη Κουφονικολάκου, οι οποίοι υπογράφουν το πόρισμα, διαπιστώνουν ότι το μοντέλο λειτουργίας της «Κιβωτού» βασιζόταν στην κρίση και στις απόψεις του για τη διαπαιδαγώγηση και μεταχείριση των παιδιών και δεν επιδεχόταν κριτική ή αμφισβήτηση. «Το κύρος και η ευρεία κοινωνική αποδοχή που περιέβαλλε τη δημόσια εικόνα του είχαν καταστήσει την “Κιβωτό του Κόσμου” ουσιαστικά υπεράνω κριτικής ή ελέγχου από τους αρμόδιους φορείς της Πολιτείας» αναφέρεται στην έκθεση.
Σωματική βία
Ως πρωταγωνιστές περιστατικών σωματικής βίας, που φέρεται ότι διαδραματίστηκαν από το 2014 ως το 2022, περιγράφονται τρεις στενοί συνεργάτες του πατρός Αντωνίου. Οπως επισημαίνεται στο πόρισμα, οι καταγγέλλοντες «εξέφρασαν ομόφωνα την πεποίθηση ότι ο πατέρας Αντώνιος είχε πλήρη γνώση των πρακτικών αυτών, δεδομένου ότι οι εν λόγω συνεργάτες του ήταν πρόσωπα απολύτου εμπιστοσύνης του, ενώ κάποιοι υποστήριξαν ότι επιχείρησαν να θέσουν υπόψη του περιστατικά βίας κατά ανηλίκων, αλλά εκείνος αρνήθηκε να τους μιλήσει».
Σύμφωνα, επίσης, με μαρτυρίες πρώην φιλοξενουμένων και εργαζομένων, τα παιδιά υποβάλλονταν σε σύστημα αξιολόγησης. Σε περίπτωση θετικής αξιολόγησης κέρδιζαν προνόμια, όπως δικαίωμα εξόδου με φίλους. Διαφορετικά, υφίσταντο «συναισθηματικά επώδυνες τιμωρίες», όπως ακύρωση προγραμματισμένης συνάντησης με την οικογένεια ή ακόμη και περιορισμό σε απομόνωση, που μπορούσε να διαρκέσει ακόμη και εβδομάδες!
Παράλληλα, ως μέτρο σωφρονισμού εφαρμοζόταν η διακοπή της σχολικής φοίτησης και, μάλιστα, στην περίπτωση ενός αγοριού διεκόπη οριστικά η φοίτησή του στο γυμνάσιο και υποχρεώθηκε να δουλεύει σε αποθήκη στο υπόγειο του παραρτήματος της «Κιβωτού» στον Κολωνό.
Οι κωδικοί
Στις σελίδες του πορίσματος «φωτιά» τονίζεται, ακόμη, ότι η πρεσβυτέρα Σταματία Γεωργαντή διατηρούσε τους κωδικούς πρόσβασης των παιδιών στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και ασκούσε έλεγχο στις επαφές και επικοινωνίες τους, ενώ πάγια τακτική της δομής ήταν οι συναντήσεις των παιδιών με συγγενικά τους πρόσωπα να επιτηρούνται και οι τηλεφωνικές επικοινωνίες τους να γίνονται μέσω ανοιχτής ακρόασης για τον ίδιο λόγο!
Τέλος, κορίτσι που φιλοξενείτο σε δομή του Πειραιά ανέφερε ότι της επιτρεπόταν να βγαίνει από τη δομή μόνο δύο φορές τον μήνα «και μόνο εφόσον η απόδοσή της στις δουλειές του σπιτιού κρινόταν ικανοποιητική», όπως αναφέρεται.
