Ο Φάνης Μουρατίδης, παραχώρησε μια συνέντευξη στο περιοδικό «ΟΚ!». Ο γνωστό ηθοποιός, μέσα σε όλα, αναφέρθηκε στους ανθρώπους του χώρου που τον καθόρισαν, αλλά και στο τηλεοπτικό του ξεκίνημα.
Φάνη, περίπου την ίδια περίοδο που αποφοίτησες από τη Δραματική Σχολή του ΚΘΒΕ και αφού εργάστηκε για 11 χρόνια στο θέατρο, αποφάσισες να παίξεις στην τηλεόραση. Γιατί άργησες τόσο πολύ;
Τελείωσα τη Δραματική του ΚΘΒΕ και έμεινα στη Θεσσαλονίκη για άλλα έξι – επτά χρόνια. Μάλλον φοβόμουν το ενδεχόμενο της επιτυχίας, δεν ήξερα πως να το διαχειριστώ. Μεγάλωσα και, όταν μπήκα στην τηλεόραση, μάλλον τότε ήμουν έτοιμος. Έτσι ένιωθα. Ξέρεις, ο χρόνος είναι υποκειμενική ιστορία, ο καθένας θέλει άλλους χρόνους. Εγώ ήθελα τον χρόνο μου. Τότε έκανα ένα γκεστ στη σειρά της ΕΡΤ, «Η σιωπή των αγγέλων» σε σκηνοθεσία Χριστόφορου Χριστοφή αλλά το πρώτο μου σίριαλ, όπου συμμετείχα σε όλα τα επεισόδια, ήταν το «Έτσι ξαφνικά» της Μιρέλλας Παπαοικονόμου.
Ποιοι άνθρωποι του χώρου σε καθόρισαν;
Πριν καν μπω στη σχολή συνάντησα τον Νίκο Καββαδά, που με επηρέασε σε ότι έχει να κάνει με το θέατρο. Στα όνειρα μου ήταν να βγάλω τη σχολή. Από τους πρώτους που με καθόρισαν ήταν ο λογοτέχνης και διευθυντής του ΚΘΒΕ τότε Νίκος Μπακόλας. Αργότερα συνάντησα τον Ανδρέα Βουτσινά, τον Βασίλη Παπαβασιλείου, τον Κώστα Τσιάνο, τον παραγωγό Γιώργο Λεμπέση και εντάχθηκα στο θέατρο Αμόρε. Τους οφείλω πολλά, όπως και στους καθηγητές μου στη σχολή και τον διευθυντή μου, Δημήτρη Βάγια. Σε αυτά θα προσθέσω την εμπειρία μου από τους Πέρσες στο Εθνικό με τον Λευτέρη Βογιατζή, τη συνεργασία μου με την Ελένη Ράντου, τον Βασίλη Χαραλαμπόπουλο και τον Γιάννη Κακλέα.
