Η Ρένια Λουιζίδου καλεσμένη της εκπομπής «Πάμε Δανάη» και μίλησε μεταξύ άλλων για τον ηλικιακό ρατσισμό και πόσο επηρεάζει τις καριέρες των ηθοποιών.
«Μεγάλωσα μπροστά στα μάτια του κόσμου. Αν πατήσεις στην τηλεόραση είναι σαν φωτογραφικό άλμπουμ της ζωής μου, από ποιον να κρυφτώ; Θεωρώ ότι οι γυναίκες υφιστάμεθα μια αδικία με την έννοια ότι είμαστε σε έναν κύκλο νομοτελειακό, είναι κάτι για το οποίο δεν ευθύνεσαι, είναι κάτι που είναι η φύση και θα έρθει για όλους αλλά οι γυναίκες πρέπει να απολογηθούμε για αυτό.
Είναι αόρατη κοινωνική πίεση να κρατηθείς σε κάτι που ήσουν. Το πρωί που σηκώνεσαι από το κρεβάτι, 55 χρόνων, θέλει λάδωμα το σώμα σου. Είναι και το μέσα, άντε και έλυσες αυτό που βλέπει ο άλλος, αυτό που νιώθεις εσύ στις δυνάμεις που δεν είναι ίδιες. Εύχομαι να μην ξαναχρειαστεί να κάνω ολόκληρη σεζόν τηλεόραση και θέατρο μαζί, δεν μπορώ να το υποστηρίξω, δε διαθέτω αυτήν την ενεργεία.
Στο θέατρο υπάρχουν ρόλοι για όλες τις ηλικίες, μεγαλώνοντας είναι και πολύ πιο ενδιαφέροντες, πιο σύνθετοι, πολυεπίπεδοι.
Στην τηλεόραση είναι αλλιώς τα πράγματα, στα 40 είσαι η πρωταγωνίστρια και στα 45 η μαμά της πρωταγωνίστριας. Περνώντας και τα χρόνια σε αυτήν τη δουλειά καταλαβαίνεις ότι δεν είναι ούτε στην ποσότητα του ρόλου… σημασία έχει να έχει ζουμί όχι να είναι ο κεντρικός ρόλος».
