Νέες αποκαλύψεις αλλά και εξελίξεις προκύπτουν για την αδιανόητη υπόθεση της κλοπής των ολυμπιακών μεταλλίων της παραολυμπιονίκου του Σίδνεϊ Ελένης Σαμαριτάκη από το σπίτι της τον περασμένο Ιούνιο.
- Από τον Γιάννη Κωτσαλά
Η δύο φορές ασημένια παραολυμπιονίκης όταν αντιλήφθηκε την κλοπή των μεταλλίων της απευθύνθηκε στο Αστυνομικό Τμήμα Αγίων Αναργύρων, το αμαρτωλό Α.Τ. στο κατώφλι του οποίου δολοφονήθηκε η 28χρονη Κυριακή Γρίβα το βράδυ της 1ης Απριλίου από τον πρώην σύντροφό της, μπροστά στα μάτια του σκοπού. Εκεί όπου μετά τη σοκαριστική δολοφονία της νεαρής κοπέλας, που πάγωσε το πανελλήνιο, ακολούθησαν ΕΔΕ και έρευνες, το «ξήλωμα» αξιωματικών και λοιπών αστυνομικών και αναζητήθηκαν ευθύνες.
Φαίνεται, όμως, ότι το μόνο που δεν «ξηλώθηκε» ήταν η νοοτροπία. Και αυτό γιατί, παρότι πέρασε ένα μεγάλο χρονικό διάστημα από τότε που κατήγγειλε η παραολυμπιονίκης την κλοπή, και μάλιστα υπέδειξε και συγκεκριμένα πρόσωπα, τίποτα δεν έχει γίνει ώστε να ξαναπάρει πίσω τη ζωή της, δηλαδή τα κλεμμένα μετάλλια. Αυτή η απραξία που αποκαλύπτει σήμερα η «Espresso» είναι που εξοργίζει τους πολίτες όταν βρίσκονται στη θέση του θύματος και γεννά εύλογες απορίες. Πώς γίνεται να έχουν περάσει δύο μήνες χωρίς κανείς από το συγκεκριμένο Α.Τ. να μην έχει ενδιαφερθεί γι’ αυτό το πλήγμα που δέχθηκε η αθλήτρια, που σήκωσε ψηλά τη γαλανόλευκη στους Παραολυμπιακούς Αγώνες του Σίδνεϊ το 2000;
Είναι τόσο δύσκολο για τις διωκτικές Αρχές να εντοπίσουν συγκεκριμένα άτομα και να κάνουν τα αδύνατα δυνατά ώστε να δώσουν τέλος στο δράμα της Ελληνίδας παγκόσμιας πρωταθλήτριας και παγκόσμιας ρεκορντγούμαν στα 100, 200 και 400 μέτρα; Πού είναι ο σεβασμός στα ΑμεΑ, που, μετά τις αθλητικές διακρίσεις τους, πολλοί στριμώχνονται δίπλα τους για να φωτογραφηθούν με τα μετάλλιά τους, δείχνοντας τάχα μου ότι στηρίζουν τον αγώνα ζωής που δίνουν; Αυτή την υπόθεση κλοπής, που είναι μνημείο απανθρωπιάς, είχε αναδείξει, ως όφειλε, η «Espresso», αναφέροντας ότι μοναδικός συμπαραστάτης της πρωταθλήτριας ήταν μόνο οι άνθρωποι της 4amea, με την ελπίδα να κινηθούν οι αστυνομικές Αρχές. Οι μέρες πέρασαν, αλλά ακόμη τίποτα. Οι δράστες παραμένουν στο σκοτάδι, όπως τους καθοδηγούν οι σκοτεινές ψυχές τους.
Δεν είναι, όμως, αυτή η μοναδική νέα αποκάλυψη της «Espresso». Πριν από λίγες μέρες η Ελένη Σαμαριτάκη, μαζί με μια συναθλήτριά της, απευθύνθηκε στο γραφείο του Γιώργου Τσούκαλη και του εξιστόρησε κλαίγοντας το δράμα της. Ο πολύπειρος ερευνητής, αν και τα μάτια του επί δεκαετίες έχουν δει απερίγραπτες καταστάσεις, λύγισε ακούγοντας όσα είχαν συμβεί. «Δεν υπάρχει άνθρωπος που να μην συγκλονιστεί ακούγοντας αυτή την αθλήτρια που έχει κυριολεκτικά καταρρεύσει με την απώλεια αυτή, και αποφάσισα να βοηθήσω για να πάρει τέλος αυτό το μαρτύριό της» είπε στην «Espresso» ο Γιώργος Τσούκαλης.
Ετσι, έδρασε άμεσα και ήρθε σε επικοινωνία με τα πρόσωπα που είχαν αρπάξει τα μετάλλια. Στη συνέχεια, μέσω του πατέρα τού ενός εκ των δύο, κανόνισε συνάντηση στο γραφείο του. Η συνάντηση έγινε και ο ένας εκ των δραστών παραδέχθηκε κυνικά ότι τα μετάλλια τα είχαν «σκοτώσει» σε ένα ενεχυροδανειστήριο αντί μόλις 70 ευρώ! «Του ζήτησα να αναλάβουμε το τίμημα και να πάει στο ενεχυροδανειστήριο για να πάρει πίσω τα μετάλλια. Μας ζήτησε ένα χρονικό περιθώριο δύο ημερών για να το κανονίσει. Ημασταν σε αναμονή, όμως από χθες δεν μας απαντά στις κλήσεις και στα μηνύματα» είπε για τον άνθρωπο που «σκότωσε» την ψυχή της αθλήτριας.
Τι μέλλει γενέσθαι εις το εξής; «Εάν συνεχίσει ο καθ’ ομολογίαν δράστης να μη μας απαντά, προτιθέμεθα εγώ αλλά και ο συνεργάτης μου, που ήταν παρών στη συνάντηση, να καταθέσουμε στις Αρχές ότι ενώπιόν μας ομολόγησε την κλοπή των μεταλλίων, αν και έριξε την ευθύνη στον φίλο του» μας λέει ο έμπειρος ερευνητής που είδε από πρώτο χέρι την κατάσταση στην οποία βρίσκεται η Ελένη Σαμαριτάκη. Η Ρεθυμνιώτισα Ελένη Σαμαριτάκη στα εννιά της χρόνια έγινε άτομο με αναπηρία, αντιμετωπίζοντας γενικευμένη δυστονία. Αυτό, όμως, δεν εμπόδισε την ψυχή της να γιγαντωθεί και να την ανεβάσει ως νικήτρια στα ουράνια των Παραολυμπιακών Αγώνων.
Ομως, στις 19 του περασμένου Ιουνίου η ζωή της άλλαξε προς το χειρότερο, αφού τότε ήταν που διαπίστωσε πως τα μετάλλιά της, τα οποία φύλαγε καλά σε ένα συρτάρι, είχαν εξαφανιστεί. Το συγκλονιστικό είναι πως, σύμφωνα με όσα λέει η Ελένη Σαμαριτάκη, τα δύο ανθρωπόμορφα τέρατα ήταν γνωστοί της! Ηταν άτομα που με την καλοσυνάτη ψυχή της εμπιστεύθηκε. Τούς άνοιξε την πόρτα του σπιτιού της και την είχαν επισκεφθεί τρεις τέσσερις φορές. Πού να φανταστεί ότι δίπλα της είχε βάλει λύκους με… προβιά ανθρώπου. Θεωρώντας ότι όλα έγιναν μέσα σε λίγα λεπτά, όταν εκείνη δεν ήταν στον χώρο όπου είχε τα μέταλλιά της, έπρεπε να περάσει μία ημέρα για να ανακαλύψει, αποσβολωμένη, με το αίμα να παγώνει στις φλέβες της, ότι τα ασημένια μετάλλιά της είχαν κάνει φτερά!
Η παραολυμπιονίκης ενημέρωσε την Αστυνομία και, όπως λέει, η υπόθεσή της έφτασε έως το γραφείο του υπουργού Προστασίας του Πολίτη Μιχάλη Χρυσοχοΐδη! Κι όμως, τίποτα δεν έχει γίνει και η ίδια δεν έχει λάβει καμία ενημέρωση, αν και οι αρμόδιες Αρχές έχουν τα στοιχεία των δραστών, οι οποίοι κυκλοφορούν σαν κύριοι. Η Ελένη Σαμαριτάκη είναι ένα ζωντανό παράδειγμα ψυχικής δύναμης. Από μικρή παλεύει με τη ζωή. Στα 16 της πήγε στο Ιδρυμα Αναπήρων στο Ιλιον για να τελειώσει το σχολείο και, έπειτα, τη Σχολή Ηλεκτρονικών Υπολογιστών. Στα 27 χρόνια της πήρε την απόφαση να ασχοληθεί με τον στίβο στα 100, 200 και 400 μέτρα, χωρίς ποτέ να φανταστεί ότι το 1998 θα έκανε παγκόσμιο ρεκόρ και θα κατακτούσε δύο χρυσά μετάλλια σε παγκόσμια και δύο ασημένια σε πανευρωπαϊκά, με αποκορύφωμα τους Παραολυμπιακούς Αγώνες του Σίδνεϊ.
Παράλληλα, είναι αγωνίστρια και για τους ΑμεΑ συμπολίτες μας. Εχει δώσει μάχες με κρύο και βροχές στους δρόμους, διεκδικώντας τα δίκαια αιτήματα των ΑμεΑ. Τώρα καλείται να δώσει την προσωπική της μάχη για να πάρει πίσω την κλεμμένη ζωή της, την οποία «σκότωσαν» στο ενεχυροδανειστήριο. Σίγουρα γνωρίζει καλά πώς να νικά!
