Θα αρχίσω λέγοντας πως και εγώ η ίδια ώρες ώρες δεν μπορώ να με εξηγήσω ούτε εμένα αλλά ούτε και την εποχή που ζούμε. Εδώ και έναν χρόνο τραβιέμαι με κάποιον. Και χρησιμοποιώ τη λέξη «τραβιέμαι», γιατί έτσι νιώθω. Ολο τον χρόνο αυτό από τη στιγμή που γνωριστήκαμε έχουμε κάτι σαν σχέση, αλλά σχέση δεν το λες. Βρισκόμαστε πάντα ξαφνικά, κάνουμε σεξ και κάποιες φορές κοιμόμαστε και μαζί μπορεί και για δύο μέρες σερί και μετά χάνεται. Χωρίς εξηγήσεις, φυσικά! Και εγώ, από την πλευρά μου, δεν ζητάω καν τις εξηγήσεις, κάνοντας την πολιτισμένη, και καλά!
Εχουν συμβεί πολλά μεταξύ μας, που θα γράφω για ώρες. Για την ακρίβεια, τον θέλω πολύ εδώ και έναν χρόνο και δεν λέω να ξεκολλήσω, ούτε να πάω παρακάτω με κάποιον άλλον. Κάποια στιγμή, κατά τη διάρκεια της περασμένης χρονιάς, μου είπε επιτέλους «σ’ αγαπώ» και ότι θέλει να είμαστε μαζί κανονικά. Και η φάση είναι πως το ήθελα τόσο πολύ, που τον πίστεψα. Επειτα από λίγες μέρες εξαφανίστηκε πάλι και τον είδα μέσα σε μαγαζί να φιλιέται με άλλη! Μου εξήγησε ότι ήταν μπερδεμένος, γι’ αυτό και φερόταν περίεργα τον τελευταίο καιρό, και μου ζήτησε συγγνώμη.
Μου είπε τελικά πως δεν ήταν έτοιμος να μπει σε σχέση μαζί μου! Τέλος πάντων, έχουν περάσει τέσσερις μήνες από τότε και πριν από λίγες μέρες σε ένα πάρτι βρεθήκαμε δίπλα δίπλα και καταλήξαμε αγκαλιά να φιλιόμαστε. Εγώ, αφού δυστυχώς τον θέλω ακόμη, αφέθηκα και πάλι στη φάση εκείνο το βράδυ. Μου είπε πως θέλει να ξαναπροσπαθήσουμε και αυτή τη φορά να γίνουν όλα σωστά. Αλλά και πάλι τίποτα. Μιλάμε μόνο φιλικά και αυτό με σκοτώνει… Αύριο θα βρεθούμε από κοντά επειδή δεν μπόρεσε να έρθει ούτε καν στο πάρτι των γενεθλίων μου. Τι να κάνω; Να το αφήσω έτσι μέχρι να τον ξεπεράσω; (Ελπίζω, βασικά δεν ξέρω τι να κάνω… και ναι, δεν αντέχω άλλο).
ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Εγώ θα τρελαθώ… Τέλος! Τι έχουμε πάθει οι γυναίκες, οέο; Γιατί τόση ανασφάλεια; Γιατί τόση ροπή στο λάθος; Γιατί μπαίνουμε και μένουμε σε τόσο άρρωστες καταστάσεις με υπερ-άρρωστους άντρες; Για τους άντρες ας μη μιλήσω. Η κατάσταση είναι τραγελαφική πλέον. Ο κάθε «τίποτας» νομίζει πως είναι θεός. Φταίνε οι άντρες, αλλά φταίμε κι εμείς, και φταίμε πολύ και για διάφορα! Στη δική σου ιστορία θα μπορούσα να σου πω απλά: σε παρακαλώ, κοπέλα μου, έλα στα συγκαλά σου!
Τι άλλο δηλαδή να σου κάνει ο τύπος ώστε να σου δείξει πως ΔΕΝ σε θέλει, ΔΕΝ σε σέβεται, ΔΕΝ αξίζει ούτε τη σκόνη σου; Και, πού ’σαι: Ούτε πρόκειται να αλλάξει κάτι από αυτά στο μέλλον. Μην τρέφεις ελπίδες πως αυτός ο «τίποτας» θα γίνει έστω κάτι. Δεν μπορεί, ακόμα και να θέλει. Ασε που δεν θέλει! Αυτούς εγώ τους λέω «κατασκευαστικό λάθος». Δηλαδή δεν παίρνει βελτίωση καμία το μοντέλο αυτό. Ο,τι κάνει σε εσένα το κάνει και αλλού. Και θα συνεχίσει να το κάνει όσο θα υπάρχουν γυναίκες που δέχονται ψίχουλα και μάλιστα λασπωμένα! Μου είπες ότι σου είπε να είστε μαζί και μετά τον είδες να φιλιέται με άλλη γιατί, λέει, ήταν μπερδεμένος! Που να μην ξεμπερδευτεί ποτέ!
Ακου δικαιολογία… Ο μπερδεμένος… Τι άλλο θα ακούσουμε, δηλαδή. Και μπέρδεψε τα χείλη του και παράλληλα και τα μπούτια του σίγουρα. Εσύ πάλι τον συγχωρείς και ξαναμιλάτε! Ρε, πάμε καλά όλες; Και περιμένεις μέσα σου πως κάποια στιγμή θα εκτιμήσει τα συναισθήματά σου και την αξία που έχεις ως άνθρωπος; Αφού σου δείχνει πως για αυτόν δεν έχεις καμία αξία! Ποτέ δεν θα γίνει αυτό, λυπάμαι που σε στεναχωρώ. Ενας άνθρωπος που μπορεί να κοροϊδεύει έτσι έναν άλλον άνθρωπο και να παίζει τόσο αισχρά με την καρδιά του, είναι ικανός και για άλλα χειρότερα. Και, πίστεψέ με, επειδή οι άνθρωποι δεν αλλάζουν, λυπάμαι προκαταβολικά αυτήν που τελικά θα επιλέξει ως μόνιμη σύντροφο στη ζωή του. Φύγε εσύ τώρα, ώστε να μην είσαι εσύ αυτή που θα λυπόμαστε!
Μάζεψε τα κομμάτια σου, μάζεψε τα μυαλά σου, μάζεψε την πεσμένη αξιοπρέπειά σου από τα πατώματα και φύγε με ψηλά το κεφάλι και πες μέσα σου: Ποτέ ξανά! Είπαμε, δεν είναι εύκολο το ξεκόλλημα του γυναικείου εγκεφάλου. Αλλά σίγουρα είναι πιο εύκολο από ό,τι νομίζεις αυτή τη στιγμή! Και, όπως έχω ξαναπεί, αν θέλεις τέτοιον, έχω να σου συστήσω πολλούς!
Σούζη Στεφανίδη
