Στο μυαλό της είχε πάντα εκείνη. Την ακριβοθώρητη γιαγιά της! Τη γυναίκα που από τότε που βγήκε από τα σπλάχνα της μάνας της Εφης την έφτασε σε ενηλικίωση και την έχρισε τραγουδίστρια. Οι σχέσεις της Αγγελικής Ηλιάδη με τη θρυλική γιαγιά της Καίτη Γκρέυ θα λέγαμε ότι για είκοσι χρόνια πέρασαν διά πυρός και σιδήρου. Ωστόσο οι δύο γυναίκες ποτέ μέσα στην ψυχή τους δεν κράτησαν κακία η μία στην άλλη. Ηταν απλά το γινάτι για το ποια από τις δύο θα σπάσει τον πάγο πρώτη. Βλέπετε, και οι δύο είχαν τον ίδιο δυναμικό χαρακτήρα!
Και ο πάγος έσπασε φέτος το καλοκαίρι, όταν η Αγγελική Ηλιάδη με ένα πλατύ χαμόγελο είπε το «ναι» στον Γιάννη Τζουανόπουλο, διοργανωτή του φεστιβάλ τραγουδιού στα Μακρίσια Αρχαίας Ολυμπίας, στην πρότασή του να ερμηνεύσει τραγούδια της γιαγιάς της Καίτης Γκρέυ για τον απόδημο Ελληνισμό. Αλλωστε ο απόδημος Ελληνισμός αποθέωσε για δεκαετίες ολόκληρες την Καίτη Γκρέυ, η οποία έλεγε σε όλες τις συνεντεύξεις της με υπερηφάνεια: «Στους Ελληνες του εξωτερικού εγώ και ο Γιάννης Παπαϊωάννου κάναμε τη μεγαλύτερη χαρτούρα».
Η ευχή της
Μάλιστα, πριν εμφανιστεί η Αγγελική Ηλιάδη σε αυτή τη σπουδαία γιορτή πήγε στη γιαγιά της, της φίλησε το χέρι και της ζήτησε την ευχή της. Η Γκρέυ ήταν καλά ακόμα, αν και σε κρεβάτι κατάκοιτη. Με το άλλο χέρι την ακούμπησε στο κεφάλι και της ευχήθηκε «όλα τα καλά του Θεού να έχεις, παιδί μου». Εκείνη την ώρα ήταν σαν να άνοιξαν οι ουρανοί. Η γαλήνη στις σχέσεις των δύο γυναικών έφερε αγαλλίαση στις ψυχές τους. Οσα πέρασαν αυτά τα χρόνια οι δυο τους ήταν ένα παγόβουνο που δεν έπρεπε να έχει δημιουργηθεί. Ωστόσο τα πάντα πλέον είχαν λυθεί, μακριά από κάθε είδους δημοσιότητα.
Ξαφνικά η θρυλική τραγουδίστρια εισάγεται στο νοσοκομείο με πολλαπλά προβλήματα υγείας. Οι κάμερες και οι φωτογραφικοί φακοί περίμεναν στον προαύλιο χώρο για μια δήλωση από την Αγγελική Ηλιάδη. Εκείνη όμως δεν ήθελε να ρίξει νερό στον μύλο και να δημιουργήσει κάποιο θέμα εκείνες τις δύσκολες ώρες που η γιαγιά της βρισκόταν σε πολύ κρίσιμη κατάσταση και ακροβατούσε μεταξύ ζωής και θανάτου. Δέκα ολόκληρες μέρες νοσηλείας είχε η μεγάλη τραγουδίστρια εκεί, με την Αγγελική, τον αδερφό της Κώστα και τη μητέρα τους Εφη να βρίσκονται νυχθημερόν μαζί της, κρατώντας το χέρι της πολυαγαπημένης τους γιαγιάς. Και πάλι όμως δεν διέρρευσε η παραμικρή είδηση για το πόσο ευσπλαχνικά όλη η οικογένεια του Βασίλη Ηλιάδη βρισκόταν στο πλευρό αυτή της μεγάλης μορφής του λαϊκού τραγουδιού.
Βουρκωμένα μάτια
Η «Espresso» κατάφερε και βρήκε δύο μοναδικές φωτογραφίες, με την Αγγελική Ηλιάδη να στέκεται άγρυπνος φρουρός πάνω από την πολυαγαπημένη της γιαγιά. Της έτριβε το χέρι, της μιλούσε στο αυτί με τα βουρκωμένα μάτια της να δείχνουν ότι έχει μετανιώσει για τον χαμένο χρόνο μεταξύ τους. Στην είδηση θανάτου της πολυαγαπημένης της γιαγιάς λύγισε. Απέφυγε κάθε είδους δημοσιότητας που το κέντρο βάρους θα απέκλεινε από τη μεγάλη νεκρή: την Καίτη Γκρέυ. Την Καιτάρα της Ελλάδας, όπως η ίδια ήθελε να την αποκαλούν. Με μια μακροσκελή ανάρτηση στα social media, ποστάροντας και μια παλιά φωτογραφία που είχε κρεμασμένη στο σαλόνι της, η τραγουδίστρια έγραψε με πόνο ψυχής, συνδέοντας τον θάνατο της γιαγιάς της με τον θάνατο του πατέρα της: «Μπαίνω στο σπίτι. Ηρθα, γιαγιά, σου λέω γεμάτη χαρά και εσύ με παίρνεις στην αγκαλιά σου και με φιλάς. Αλλο ένα βράδυ που θα το περάσουμε μαζί, είμαι τόσο χαρούμενη, σε αγαπάω και με αγαπάς τόσο πολύ» έγραψε αρχικά η Αγγελική Ηλιάδη στη λεζάντα της ανάρτησης.
«Δεν υπάρχει τίποτα που να μου δίνει μεγαλύτερη χαρά από το να περνάω χρόνο μαζί σου, να με κοιμίζεις στην αγκαλιά σου χαϊδεύοντάς μου τα μαλλιά. Το βλέμμα μου το ρουφάει πάντα αυτή σου η φωτογραφία. Είναι κρεμασμένη στον τοίχο ανάμεσα σε τόσες άλλες, σε όλες είσαι όμορφη, εγώ όμως κοιτάω πάντα αυτή. Εχεις μια περίεργη δύναμη στα μάτια που για κάποιο λόγο τη μεταφράζω… ξέρω ακριβώς τι λέει το βλέμμα σου εκείνη τη στιγμή. Ξέρω ακριβώς πόσα πνίγει στη σιωπή και πόσα ουρλιάζει, για πόσα πονάει και για πόσα είναι περήφανο, απλά ξέρω. Είσαι η γιαγιά μου και σε αγαπώ. Μην ανησυχείς για τίποτα, σου λέω, ο μπαμπάς θα σε φροντίσει. Τώρα πάρε αγκαλιά τον Βασίλη σου και ξεκουράσου» έγραψε στο τέλος…
