Ακου να δεις, φιλενάδα, τι έχω να σου πω! Τι είναι η φιλία δηλαδή; Ετσι για να έχουμε καλό ερώτημα! Πού αρχίζουν και πού τελειώνουν τα όρια σε όσα μπορούμε να κάνουμε με τους πρώην των φίλων μας; Καταρχάς να σου πω ότι βρίσκομαι σε μια σχέση τα τελευταία τρία χρόνια, όπου είμαι καλά, με τα πάνω και τα κάτω του. Ωστόσο, προτού γνωρίσω τη σχέση που έχω τώρα έβγαινα με κάποιον, ο οποίος μου έψησε το ψάρι στα χείλη. Ηταν η πιο μεγάλη καψούρα μου, αλλά και η χειρότερη εμπειρία μου με άντρα, αφού ήταν μια πολύ προβληματική περίπτωση αυτός. Ούτε κι εγώ ήμουν στα καλύτερά μου τότε, ωστόσο δεν φερόμουν ό,τι να ‘ναι όπου να ‘ναι!
Να μην στα πολυλογώ, ήταν μια θυελλώδης σχέση, με πολύ πάθος, πολύ σεξ, πολλά πηγαινέλα, από αυτές που τις θυμάσαι για μια ζωή. Ηταν ελάχιστα μικρότερός μου, ωστόσο το έφερνε ως πρόβλημα στη σχέση μας αυτό, αλλά δεν με άφηνε και να φύγω. Βέβαια, το μεγαλύτερο κόλλημα εγώ το είχα. Με έκρινε συνεχώς και οι προσβολές ήταν στο καθημερινό μενού, για το ότι είμαι μεγάλη, έλεγε, και τέτοιες αηδίες. Τέλος πάντων, το τελειώσαμε διαπαντός κάποια στιγμή και η ζωή προχώρησε και φτάσαμε στο σήμερα. Μία από τις φίλες και την εποχή που τραβιόμουν με αυτόν κολλητή μου με παίρνει μια μέρα και μου λέει να ξέρεις βγαίνω με τον τάδε! Σοκ εγώ!
Ωστόσο, έκανα την άνετη, μη μας πούνε και κομπλεξικές. Επειτα από ενάμιση χρόνο μού λέει «παντρευόμαστε, είμαι έγκυος» και με καλούν και στον γάμο τους. Τι φάση, ρε φίλε, δηλαδή; Εγώ τώρα είμαι η κομπλεξική ή εσάς το θράσος σας περισσεύει; Δεν νιώθω καλά να βρεθώ σε ένα τέτοιο γεγονός για πολλούς λόγους. Δεν θεωρώ καν σωστό, δηλαδή, ότι με κάλεσαν. Πες μου και εσύ, ρε Σούζη, εσύ θα πήγαινες; Δεν είναι όλο αυτό too much;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Οχι, πουλάκι μου, αυτό too much! Σε βρίσκω υπερβολική και βασικιά! Χα χα χα! Αστειεύομαι, φυσικά έχω την ίδια γνώμη μαζί σου. Ωστόσο, στην εποχή που διανύουμε εμείς μάλλον έχουμε θέμα που αντιστεκόμαστε στο να «γίνουμε Σουηδία» σε όλα. Γιατί, από ό,τι καταλαβαίνω, καθημερινά ολοένα και πιο πολύ όλα πρέπει να τα βλέπουμε φυσιολογικά. Χωρίζουμε, τα φτιάχνουμε με άλλους, πρώην και νυν, όλοι μαζί, βρε! Στις διακοπές, στις γιορτές παντού μαζί, σαν τους Χιώτες.
Αντε, ας πω πως αυτά μπορούν και να συμβούν στη ζωή. Είχατε χωρίσει εσείς εδώ και κάποια χρόνια, είχατε προχωρήσει τις ζωές σας, έτυχε να βρεθούν, τους βγήκε. Οκ. Που και πάλι -ξέρω εγώ-, εμένα αν κάποιος τα είχε με φίλη μου με ξενερώνει η ιδέα να συνδεθώ εγώ μετά ερωτικά. Το αποφεύγω γενικά. Αλλωστε με όποιον και να είναι κάποια φίλη μου, αυτομάτως στα μάτια μου σταματάει να υφίσταται ως ερωτικό αντικείμενο σε όλη του την υπόσταση.
Αντε, λοιπόν, και σας έτυχε και τα φτιάξατε, άντε και μετά έμεινε έγκυος και παντρεύεστε, εμένα, ρε φίλε, τι με καλείς στον γάμο. Να έρθω με τον νέο μου σύντροφο να σας συγχαρούμε; Πώς θα νιώθουμε όλοι εκείνο το βράδυ; Το θέατρο της Δευτέρας; Ούτε εγώ θα πήγαινα, αφού με ρωτάς, και φυσικά εσωτερικά μέσα μου μια αναστάτωση θα την είχα να βλέπω τη φίλη μου με τον πρώην μου, που ήταν και θυελλώδης σχέση, και που μου έκανε και όλα αυτά αυτός. Τι να πω, όσο και αν πιέζει η κοινωνία, εγώ Σουηδία δεν γίνομαι και ευτυχώς δεν είμαι η μόνη. Καλά στέφανα στα παιδιά και στα δικά μας οι λέφτερες.
Σούζη Στεφανίδη
