Μπηχτές μετά το επαγγελματικό διαζύγιο της Κατερίνας Καινούργιου και του Νίκου Κοκλώνη, γεγονός που σηματοδότησε και το τέλος της φιλίας τους.
Στον δακρύβρεχτο αποχαιρετισμό της για τη φετινή σεζόν, το πρωί της Παρασκευής, η οικοδέσποινα της εκπομπής «Super Κατερίνα», η οποία στο τέλος του 2024 προχώρησε σε ανανέωση του συμβολαίου της με τον Alpha και σε διακοπή της συνεργασίας της με την εταιρία παραγωγής Barking Well, ευχαρίστησε μεν δημόσια τον μέχρι πρότινος παραγωγό της Νίκο Κοκλώνη, αλλά ξεκαθάρισε πως ο μόνος άνθρωπος στον οποίο χρωστάει την επιτυχία της είναι ο αρχισυντάκτης της όλα αυτά τα χρόνια Θέμης Μάλλης.
«Εννοείται θα ευχαριστήσω την Barking Well για όλα αυτά τα χρόνια και τον Νίκο Κοκλώνη για τη στήριξή του» είπε αρχικά η Κατερίνα Καινούργιου. «Επειδή πολλά γράφονται και λέγονται, ότι “η Κατερίνα χρωστάει την επιτυχία της”, κανείς δεν χρωστάει τίποτα σε κανέναν. Ολα γίνονται με σκληρή δουλειά και υπάρχουν άνθρωποι στη ζωή μας που μας βοηθούν και εξελισσόμαστε. Αν υπάρχει ένας άνθρωπος που του χρωστάω την εξέλιξή μου, είναι ο Θέμης (σ.σ.: Μάλλης).
Η σχέση μου με τον Θέμη είναι πολύ διαφορετική από ό,τι με όλους τους άλλους ανθρώπους. Ο Θέμης, ακόμα και αν χωριστούν οι δρόμοι μας, δεν υπάρχει περίπτωση να βγάλει κάποια κακία, δεν θα αδειάσει κάποιες δικές μας στιγμές» σημείωσε, κοιτώντας με νόημα την κάμερα. «Δεν ξέρω αν θα είναι πολύ εύκολο να μη σε έχω στο αυτί μου. Σου οφείλω αυτό που είμαι επαγγελματικά, στον εαυτό μου και σε σένα. Σε κανέναν άλλον» τόνισε κατηγορηματικά.
Ομως, ο Νίκος Κοκλώνης μάλλον δεν περίμενε κάτι τέτοιο και φρόντισε να απαντήσει στην πρώην συνεργάτιδα (και πάλαι ποτέ φίλη του). Οχι φυσικά επί προσωπικού, αλλά κάνοντας λόγο για «πλάτες που γύρισαν» και «προσωπεία που απογυμνώθηκαν» σε μακροσκελή ανάρτηση στο Instagram. «Ηταν μία από εκείνες τις χρονιές που δεν αποτιμώνται σε τίτλους, σε αριθμούς ή σε ηχηρές επιτυχίες. Μα σε βλέμματα που απέφυγαν τα δικά σου. Σε σιωπές που μίλησαν δυνατότερα από κάθε υπόσχεση. Σε πλάτες που γύρισαν για να προκαλέσουν θόρυβο ή για να κρυφτούν αθόρυβα. Ισως δεν ήταν η χρονιά των θριάμβων, αλλά της αποκάλυψης» σημείωσε αρχικά ο παραγωγός και παρουσιαστής.
«Ηταν ο καιρός που απογυμνώθηκαν οι ρόλοι, οι συμμαχίες και τα προσωπεία. Που η φιλία μεταμορφώθηκε, σε κάποιες περιπτώσεις, σε στρατηγική και αποστασιοποίηση. Που άνθρωποι που στήριξα, υπερασπίστηκα και τίμησα προτίμησαν τη σιωπή από τη στήριξη και την απουσία από τη συμπαράσταση. Δεν χρειάζεται να μιλήσω για την προδοσία. Δεν την κρατώ ως βάρος, την αναγνωρίζω ως γνώση. Πιο επώδυνη δεν ήταν εκείνη που χτύπησε, αλλά εκείνη που έμεινε βουβή στις απατηλές υποσχέσεις. Εκείνη που απλώς αποσύρθηκε, αθόρυβα, σαν να μην υπήρξε ποτέ. Κι όμως, μέσα στα ερείπια των σχέσεων που νόμιζα ακλόνητες στάθηκα. Οχι κραυγάζοντας. Οχι απαιτώντας. Αλλά με καθαρότητα. Με εσωτερική δύναμη. Δεν θριάμβευσα, μα δεν λύγισα. Και σε εκείνη την ερημία φάνηκαν οι πραγματικά σπουδαίοι. Ηρθαν άνθρωποι αναπάντεχοι. Ησυχοι. Που δεν τους διάλεξα, με διάλεξαν» πρόσθεσε, αφήνοντας πολλά υπονοούμενα σε άλλο σημείο της δημόσιας τοποθέτησής του, τονίζοντας:
«H παρουσία μου δεν ήταν ρόλος. Ηταν ψυχή. Ημουν εκεί όταν δεν χρειαζόταν χειροκρότημα. Οταν άλλοι ύψωναν κτίσματα, εγώ στερέωνα τα θεμέλιά τους. Πλήρωσα την άνεσή τους, στήριξα το γάρμπος τους, έβαλα πλάτη στα στολίδια τους. Και τώρα συνεχίζω. Οχι με όλους. Αλλά με τους σωστούς».
