Η Μαρία Ιωαννίδου σε συνέντευξή της αναφέρθηκε στην απώλεια του Φρέντυ Γερμανού αλλά και της μητέρας της.
Η χορογράφος και ηθοποιός μίλησε στο περιοδικό Λοιπόν για τις δύσκολες ώρες που πέρασε.
Πώς επηρέασε τη ζωή σας ο Φρέντυ Γερμανός και πώς βιώσατε την απώλειά του;
Ο Φρέντυ ήταν για μένα όλη μου η οικογένεια, ο πατέρας, ο σύντροφος, ο συγγενής μου, τα πάντα. Ήταν πολύ άδικο που πέθανε τόσο νέος, ούτε 65 χρονών δεν ήταν. Για μένα ήταν μια τεράστια απώλεια, αλλά και για όλη την Ελλάδα. Η ζωή μου δεν ήταν εύκολη, αλλά πάλευα πολύ δυνατά με την τύχη και την κακοτυχία μου, προσπαθούσα να προχωρήσω παρά τα εμπόδια.
Υπήρξαν σοβαρά προβλήματα υγείας που σας σημάδεψαν εκείνη την περίοδο;
Ναι, το 1975, μετά τον θάνατο της μητέρας μου, έμεινα παράλυτη από στεναχώρια. Οι γιατροί μού είπαν ότι υπήρχε ψυχοσωματική κόπωση και ότι μπορεί να μείνω παράλυτη για πάντα. Δεν μπορούσα ούτε να φάω, ούτε να χρησιμοποιήσω χέρια και πόδια.
Με πήγε ο Φρέντυ στη Βιέννη σε έναν μεγάλο καθηγητή, και χάρη στη θέληση και την πίστη μου κατάφερα να αναρρώσω. Έλεγα στον εαυτό μου ότι θα γίνω καλά και θα χορέψω με τον Βαγγέλη, και τελικά τα κατάφερα, παρά την ένταση και τη στεναχώρια εκείνης της περιόδου.
