Η Έλενα Ακρίτα αποχαιρέτησε τη μητέρα της, Σύλβα με ένα μήνυμα στο facebook. «Καλή αντάμωση μανούλα», έγραψε η βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ.
Η Σύλβα (Καίτη) Ακρίτα γεννήθηκε στις 17 Ιουλίου 1928 στη Θεσσαλονίκη από Μικρασιάτες γονείς. Ο πατέρας της Κωνσταντίνος Γιαβάσογλου υπήρξε γερουσιαστής του Ελευθέριου Βενιζέλου. Αργότερα, ως υπουργός Πρόνοιας ασχολήθηκε κυρίως με τη στέγαση των προσφύγων. Μητέρα της ήταν η Λουκία Ρουσσίδη.
Από τα παιδικά της χρόνια βίωσε τις ανάγκες και τις αγωνίες αυτού του τομέα γι’ αυτό και μεγαλώνοντας η κοινωνική πρόνοια έγινε το αντικείμενο των σπουδών της. Τον σύζυγό της, Λουκή Ακρίτα, πολιτικό, δημοσιογράφο και γνωστό συγγραφέα τον γνώρισε όταν ήταν γενικός γραμματέας και βουλευτής της Ε.Π.Ε.Κ. Αργότερα, ως υπουργός Παιδείας της Ένωσης Κέντρου υπήρξε ο πρωτεργάτης της εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης. Παντρεύτηκαν το 1954 και αποκτήσανε μια κόρη, τη δημοσιογράφο, συγγραφέα και βουλευτή Επικρατείας του ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ., Έλενα Ακρίτα.
Μετά τον θάνατο του Λουκή Ακρίτα, στις εκλογές του 1967 είναι η μόνη γυναίκα υποψήφια βουλευτής της Ένωσης Κέντρου σε όλη την Ελλάδα. Από τους πρώτους μήνες της δικτατορίας οργανώνεται στον αντιδικτατορικό αγώνα με το Πατριωτικό Μέτωπο. Η χούντα τη συλλαμβάνει και το στρατοδικείο την καταδικάζει, ως ηγετικό στέλεχος, σε δέκα χρόνια κάθειρξη. Ιδρυτικό μέλος του ΠΑΣΟΚ, που παρέστη στην παρουσίαση της ιστορικής Διακήρυξης της 3ης του Σεπτέμβρη. Στις πρώτες μεταπολιτευτικές εκλογές του 1974, η Εκλογική περιφέρεια Υπόλοιπο πρώην Δήμου Αθηναίων στέλνει μόνο τρεις βουλευτές του ΠΑ.ΣΟ.Κ. στο ελληνικό κοινοβούλιο. Ανάμεσα τους και η Σύλβα Ακρίτα, που είναι η πρώτη γυναίκα βουλευτής στην ιστορία του κόμματος αυτού.
Το 1981 εκλέγεται ξανά πρώτη σε ψήφους από όλες τις γυναίκες. Ως μέλος του Κοινοβουλίου εκλέγεται Κοσμήτορας του Προεδρείου. Ορίζεται πρόεδρος των Διεθνών Σχέσεων της Βουλής, πρόεδρος της Εθνικής Βιβλιοθήκης και εκπρόσωπος στην Κοινοβουλευτική Συνέλευση του Συμβουλίου της Ευρώπης.
Στις 31 Οκτωβρίου 1986, ο Ανδρέας Παπανδρέου της αναθέτει καθήκοντα υφυπουργού Υγείας, Πρόνοιας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων. Σύμφωνα με την ίδια, προηγούμενες απόπειρες υπουργοποίησής της ματαιώνονταν από παρεμβάσεις της Μαργαρίτας Παπανδρέου, λόγω διαφωνίας τους σχετικά με την ύπαρξη και λειτουργία της Ένωσης Γυναικών Ελλάδος.[8] Στον ενάμιση χρόνο θητείας της αφοσιώνεται σκληρά και υπεύθυνα στον τομέα της. Επιτυγχάνει τους στόχους της που είναι:
Περνάει από το Κοινοβούλιο το νομοσχέδιο για την «Απόσβεση Χρεών Προσφύγων» που εκκρεμούσε για πολλές δεκαετίες. Ξεκινάει και ολοκληρώνει την μελέτη ενός επαναστατικού νομοσχεδίου για τον εκσυγχρονισμό της Πρόνοιας. Στέλνει στην ΕΟΚ για έγκριση και δανειοδότηση για σημαντική μελέτη για αξιοποίηση του ΠΙΚΠΑ. Ένα πρόγραμμα πρωτοποριακό, ακόμα και για τα ευρωπαϊκά δεδομένα, που αφορά στα άτομα με ειδικές ανάγκες.
Εκπόνησε νομοσχέδιο για την υιοθεσία. Πραγματοποίησε μελέτες κι οργάνωσε πανευρωπαϊκά σεμινάρια για την αντιμετώπιση των ατόμων της τρίτης ηλικίας.
Προγραμμάτισε με διυπουργικές συσκέψεις μέτρα πρόσβασης για τα άτομα με ειδικές ανάγκες.
Ερεύνησε τις δυνατότητες πλατιάς εφαρμογής του οικογενειακού προγραμματισμού και της προστασίας κακοποιημένων ατόμων. Ίδρυσε νέους βρεφονηπιακούς σταθμούς. Στις εκλογές του 1989 εκλέγεται και πάλι μοναδική γυναίκα βουλευτής στη Β΄ Αθηνών και Γραμματέας του Προεδρείου της κοινοβουλευτικής ομάδας. Στις εκλογές του 1993 εκλέγεται βουλευτής Επικρατείας και μέλος του Συμβουλίου Ευρώπης.
Μετά την εκλογή του Κώστα Σημίτη στην προεδρία του ΠΑ.ΣΟ.Κ. το 1996, αποφασίζει να αποχωρήσει από την ενεργό πολιτική.
