Γιατροί και διοικητικοί υπάλληλοι του ιδρύματος κατηγορούνται για (κακουργηματικές) παραλείψεις που οδήγησαν στην πυρκαγιά του 2015
Γιατροί και διοικητικοί υπάλληλοι του ιδρύματος κατηγορούνται για (κακουργηματικές) παραλείψεις που οδήγησαν στην πυρκαγιά του 2015
Ανοίγει ο «φάκελος» για τις συνθήκες νοσηλείας και εργασίας στο Δαφνί, που είχε φέρει στο φως η «Espresso» μετά την άσκηση ποινικής δίωξης για κακούργημα σε βάρος 14 γιατρών και διοικητικών υπαλλήλων του ψυχιατρικού ιδρύματος, για την πυρκαγιά που εκδηλώθηκε στις 4 
Σεπτεμβρίου 2015 και στοίχισε τη ζωή τριών ασθενών. Η ευθύνη για τη φονική φωτιά αποδίδεται σε έγκλειστο του ιδρύματος, ο οποίος όμως θεωρείται ποινικά ακαταλόγιστος ασθενής.
ΑΠΟ ΤΗ
ΣΟΦΙΑ ΣΠΙΓΓΟΥ
Ο εισαγγελέας Πρωτοδικών Γ. Πέτρος άσκησε δίωξη για θανατηφόρα έκθεση σε βαθμό κακουργήματος, καθώς και οι 14 εργαζόμενοι στο ίδρυμα φέρεται ότι γνώριζαν πως με τις παραλείψεις τους ενδεχομένως να προκαλούνταν πυρκαγιά, αλλά αδιαφόρησαν, με αποτέλεσμα τον θάνατο -χωρίς να το επιθυμούν- τριών ανθρώπων.
Ωστόσο, δίωξη ασκήθηκε και κατά του τροφίμου που φέρεται ότι προκάλεσε την «κόλαση» στο ψυχιατρείο, ο οποίος έρχεται αντιμέτωπος με τα αδικήματα της πρόκλησης εμπρησμού, σωματικής βλάβης κατά συρροή και διακεκριμένης περίπτωσης φθοράς.
Κρατούσαν δεμένους τρεις ασθενείς
Ταυτόχρονα, διώξεις ασκήθηκαν σε βάρος δύο θεραπόντων ιατρών για την πράξη της παράνομης κατακράτησης, αφού φέρεται ότι κρατούσαν συνεχώς δεμένους τους τρεις άτυχους ασθενείς, παρά τη σχετική απαγόρευση από το πρωτόκολλο, αλλά και έξι γιατρών για πλημμεληματική παράβαση καθήκοντος, καθώς 
έλειπαν από τα πόστα τους, ενός διοικητικού υπαλλήλου για το αδίκημα της ψευδούς βεβαίωσης και ενός υπαλλήλου της εταιρίας πυρασφάλειας για απάτη και ηθική αυτουργία σε ψευδή βεβαίωση.
Η τραγική κατάσταση που επικρατεί στο Δαφνί εξαιτίας -μεταξύ άλλων- και της δραματικής έλλειψης προσωπικού, περιγράφεται με γλαφυρό τρόπο στην ΕΔΕ του Σώματος Επιθεωρητών Υπηρεσιών Υγείας – Πρόνοιας (ΣΕΥΥΠ), που έχει αποκαλύψει η «Espresso», με αντικείμενο τη διερεύνηση των συνθηκών πρόκλησης και εκδήλωσης της φωτιάς, με τον τραγικό απολογισμό: Θαμμένα κουτάλια και πλαστικά σκεύη βρέθηκαν στο ένα από τα δύο στρώματα στο δωμάτιο του Χρήστου (σ.σ.: του φερόμενου υπαίτιου της φωτιάς) και από την αυτοψία διαπιστώθηκε ότι «η οροφή του διαδρόμου και των θαλάμων είναι κατασκευασμένη με πλαστικό εύφλεκτο υλικό».
Το σημαντικότερο στοιχείο που προέκυψε από την ΕΔΕ είναι ότι «οι περιορισμοί των ασθενών δεν διενεργούνται μόνο για θεραπευτικούς λόγους, αλλά και λόγω του ολιγάριθμου και χαμηλών προσόντων προσωπικού που υποστηρίζει κυρίως την απογευματινή και βραδινή βάρδια».
Μάλιστα, η συντονίστρια διευθύντρια του τμήματος ανέφερε σχετικά ότι «οι περισσότεροι περιορίζονται στη βραδινή βάρδια», ενώ παραδέχθηκε ότι «δεν τηρείται το τρίωρο του πρωτοκόλλου επίσκεψης των ιατρών, αλλά φροντίζουμε να αλλάζουμε τη θέση του ιμάντα και να τους κινητοποιούμε για θεραπευτικούς λόγους».
Ευθύνες της Πολιτείας
Αξίζει να σημειωθεί ότι ο εισαγγελέας στο πόρισμά του κάνει λόγο για ουσιαστικές ευθύνες της Πολιτείας, υποστηρίζοντας πως κακώς κρατούνται οι ακαταλόγιστοι της ποινικής δικαιοσύνης στο Δαφνί.
«Υπάρχει δυνάμει κίνδυνος για το νοσηλευτικό προσωπικό και για τους τροφίμους. Οι επικίνδυνες αυτές περιπτώσεις θα πρέπει να νοσηλεύονται σε ειδικά ιδρύματα, απομακρυσμένοι από τους υπόλοιπους ψυχικά ασθενείς» αναφέρει ο εισαγγελικός λειτουργός, επιβεβαιώνοντας την κραυγή αγωνίας των εργαζομένων.
«Η φύλαξη των ακαταλόγιστων εγκληματιών κατ’ ανάγκη γίνεται στα δημόσια ψυχιατρικά νοσοκομεία, χωρίς να υπάρχει το προβλεπόμενο φυλακτικό προσωπικό. Αποτέλεσμα είναι η σοβαρή διακινδύνευση της δημόσιας ασφάλειας και η καθημερινή θέση σε κίνδυνο της υγείας των εργαζομένων, αλλά και των 
υπόλοιπων νοσηλευομένων. Βρισκόμαστε ενώπιον του παράδοξου φαινομένου ασθενείς-κρατούμενοι, που κρίνονται από δικαστήριο ως επικίνδυνοι για τη δημόσια ασφάλεια, να θεωρούνται εν τοις πράγμασι “ακίνδυνοι” για εργαζομένους, ασθενείς και συνοδούς» αναφέρει ο Σύλλογος Νοσηλευτών Ψυχιατρικών Νοσοκομείων του ΕΣΥ Ν. Αττικής.
Η ιστορία του Χρήστου που αρνείται τα πάντα για τη φονική φωτιά
Φαρμακοανθεκτική επιληψία, διαγνωσμένη από τα 3,5 χρόνια του, συνεχείς επιληπτικές κρίσεις στα 19 χρόνια του, μια χειρουργική επέμβαση στο Cleveland Clinic των ΗΠΑ, μετά την οποία εκδηλώθηκε επιθετική συμπεριφορά, αλλά και μεγάλα χρονικά διαστήματα νοσηλείας σε ψυχιατρικά ιδρύματα οδήγησαν τον Χρήστο 
(που είχε αρνηθεί την κατηγορία για τον εμπρησμό) στην ένταξή του στο άρθρο 69 του Ποινικού Κώδικα για τα ακαταλόγιστα πρόσωπα. Οπως εξηγεί ο πραγματογνώμονας που τον εξέτασε, μετά το έγκλημα που διέπραξε τον Ιούλιο του 2009, αφαιρώντας τη ζωή του θείου του, «κατά τη διάρκεια του συμβάντος παρουσιάζει μνημονικό κενό και δεν φαίνεται να έχει επίγνωση της κατάστασης, ενθυμούμενος μόνο ότι είχε τσακωθεί με τον πατέρα του και πήγε να κάνει ζημιά στο αυτοκίνητό του».
Ηταν περίπου 2 το μεσημέρι σε ένα χωριό της Μάνης, όταν ο Χρήστος ζήτησε από τη μητέρα του χρήματα για να πάει στην Καλαμάτα. Μόλις εκείνη αρνήθηκε, ο νεαρός βγήκε σε «έξαλλη κατάσταση» από το σπίτι, όπως περιγράφεται στο βούλευμα του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών Καλαμάτας, και όσα ακολούθησαν κόστισαν τη ζωή του 75χρονου θείου του, που προσπάθησε να τον ηρεμήσει. Για την υπόθεση της πυρκαγιάς στο Δαφνί ο Χρήστος είχε αρνηθεί τις κατηγορίες, υποστηρίζοντας: «Δεν καπνίζω και δεν έχω, ούτε είχα ποτέ, αναπτήρα ή σπίρτα. Δεν έβγαινα μόνος μου στο προαύλιο του νοσοκομείου, παρά μόνο με τους γονείς μου. Εφημερίδες, καφέδες κ.λπ. παραδίδονται από τους νοσηλευτές σε εμένα. Ηταν αδύνατη η προμήθεια αναπτήρα, αφού γίνεται και σωματικός έλεγχος για επικίνδυνα αντικείμενα μετά από κάθε επίσκεψη».
