❱❱ Ο Ζαφείρης Μελάς θυμάται την περίοδο που έμεινε ορφανός, το τραγούδι-σταθμό στην καριέρα του και τη νέα συνεργασία-έκπληξη με τον Stan
❱❱ Η πρώτη εμφάνισή του σε πανηγύρι στα 14 του, τα επτά χρόνια «θητείας» στη δημοτική μουσική και ο πρώτος δίσκος του, που πήγε «άπατος»Από την
ΚΛΑΡΑ ΑΣΗΜΑΚΟΠΟΥΛΟΥ
Είναι ένας από τους μεγαλύτερους λαϊκούς τραγουδιστές της γενιάς του και έχει αφήσει το δικό του σημάδι στη νυχτερινή διασκέδαση.
Με στεντόρεια φωνή και πονεμένη χροιά τραγουδάει εδώ και δεκαετίες για τον έρωτα, τον χωρισμό, τη φιλία και την προδοσία. Ενας σπουδαίος καλλιτέχνης με μια σπουδαία ψυχή. Το ήθος, η απλότητα και η ταπεινοφροσύνη τον χαρακτηρίζουν.
Πού γεννηθήκατε;
Γεννήθηκα στις 13 Οκτωβρίου του 1952 στην Ξάνθη, αλλά από τεσσάρων χρόνων έζησα στη Θεσσαλονίκη.
Τα παιδικά σας χρόνια πώς ήταν; Δύσκολα; Χαρούμενα;
Κανενός ανθρώπου η ζωή δεν είναι στρωμένη με λουλούδια… Ηταν δύσκολα χρόνια, αλλά έκανα κουράγιο και υπομονή, έδειξα δύναμη και θέληση, και ευτυχώς ο Θεός με βοήθησε! Μεγάλωσα ορφανός και από τους δύο γονείς. Ο πατέρας μου πέθανε πριν καν γεννηθώ και η μητέρα μου όταν ήμουν 11 χρόνων. Οπως καταλαβαίνετε, είχα πολύ δύσκολη παιδική ηλικία. Πείνα, δίψα, ταλαιπωρία. Κυκλοφορούσα ξυπόλυτος! Και μπάλα στην αλάνα ξυπόλυτος έπαιζα! Είχα τις αδερφές μου, που ήταν μεγαλύτερες, αλλά πόσο να με βοηθήσουν κι αυτές; Εμεινα με τη μία αδερφή μου, η οποία ήταν τρία χρόνια μεγαλύτερη και προσπαθούσε και για τους δύο μας.
Να υποθέσω ότι αρχίσατε να δουλεύετε νωρίς;
Πολύ νωρίς! Βγήκα στο μεροκάματο 12 χρόνων. Εκανα πολλές δουλειές. Εμαθα την τέχνη του φύλλου κανταϊφιών και δούλευα σε ένα πολύ καλό εργοστάσιο, αλλά από μικρός είχα το μικρόβιο του τραγουδιού. Ετσι έφυγα και επιδίωξα να γίνω τραγουδιστής.
Πότε πιάσατε μικρόφωνο στα χέρια σας για πρώτη φορά;
Στα 14 μου! Οι θείοι μου ήταν μουσικοί, οργανοπαίχτες που πήγαιναν σε πανηγύρια. Εγώ τραγουδούσα παντού! Στη δουλειά, στο σπίτι, στη γειτονιά… Με άκουγαν και κάποια στιγμή αποφάσισαν να με πάρουν μαζί. Είδα τον ενθουσιασμό του κόσμου για τη φωνή μου, αν και ήμουν τόσο μικρός. Το πρώτο μου πανηγύρι, λοιπόν, μου έχει μείνει αξέχαστο! Ηταν σε ένα χωριό της βόρειας Χαλκιδικής. Πετροκέρασο το λένε. Εκεί όλοι ξέρουν από μουσική. Εκεί έγινε το ντεμπούτο μου. Εκεί βαφτίστηκα τραγουδιστής και έχω όνειρο κάποια στιγμή να δώσω μια συναυλία σε αυτό το χωριό.
Σε τι ηλικία αρχίσατε επαγγελματικά;
Στα 17. Ξεκίνησα με το δημοτικό τραγούδι σε μαγαζιά στη Θεσσαλονίκη. Πήγαινα από το ένα στο άλλο! Εφτά χρόνια έμεινα στο παραδοσιακό τραγούδι. Ενα βράδυ ήρθε ένας επιχειρηματίας με μπουζούκια, με άκουσε και μου είπε: «Ελα αύριο να δοκιμάσεις να τραγουδήσεις λαϊκά». Πήγα και ξεκίνησα αμέσως!
Η πρώτη δισκογραφική δουλειά σας πότε ήρθε;
Το 1982. Πρώτη δουλειά… μη φανταστείς! Την άκουσε η θεία μου, η συμπεθέρα μου (γέλια)… Αλλά δεν με ένοιαζε αν κάνει επιτυχία ή όχι. Ηταν επιθυμία ζωής. Ηθελα να το κάνω πάντα. Να κάνω έναν δίσκο! Και τον έκανα. «Ας αλλάξουμε το θέμα» λεγόταν. Τότε ήμουν σε μια εταιρία που δεν μας άφηνε να κατέβουμε στην Αθήνα, να ανοίξουμε τα φτερά μας… Φοβόταν μη μας χάσει! Ολοι οι Θεσσαλονικείς στην ίδια ανήκαμε! Ο Βασίλης Καρράς, ο Πασχάλης Τερζής, ο Σταύρος Φωτιάδης. Αλλά δεν μπόρεσε τελικά να μας κρατήσει, γιατί ένα καλό πουλί πόσο θα μείνει στο κλουβί;
Η μεγάλη πρόταση, αυτή που περιμένατε, πότε ήρθε;
Το 1991. Κατέβηκα στην Αθήνα σε ένα μαγαζί στην Αχαρνών. Αμπάρες το έλεγαν! Σιγά σιγά ήρθε η επιτυχία και έγινα γνωστός. Ευτυχώς οι Ελληνες ξέρουν να ακούν και να κρίνουν! Γιατί εγώ δεν έκανα ποτέ δημόσιες σχέσεις και άλλα που έκαναν άλλοι καλλιτέχνες. Εγινα αυτό που είμαι μόνο από τα τραγούδια μου και από τη φωνή μου.
Σας στοίχισε αυτό στην καριέρα σας;
Οχι! Νομίζω ότι δεν μου στοίχισε. Δεν μπορούσα να γίνω μαϊντανός και ρόμπα! Να γυρνάω σε μαγαζιά με ρούχα και παπούτσια, να φωτογραφίζομαι και να λέω «ελάτε να με ακούσετε». Αρχικά, ντρέπομαι να το κάνω, αλλά και το να παρακαλώ να έρθουν να με δουν στη δουλειά μου δεν μου αρέσει! Από την άλλη, δεν μάλωσα ποτέ με κανέναν, δεν έβρισα, δεν στενοχώρησα κανέναν. Προσπαθούσα να κάνω φίλους, όχι δημόσιες σχέσεις. Γι’ αυτό και ο κόσμος εξακολουθεί να αγαπάει τον Ζαφείρη. Δεν το έπαιξα φίρμα. Δεν σήκωσα τη μύτη ψηλά, δεν καβάλησα το καλάμι! Ούτε μπλέχτηκα σε σκάνδαλα και κουτσομπολιά. Είμαι 50 ολόκληρα χρόνια με την ίδια γυναίκα!
Πώς τα καταφέρατε;
Με τη γυναίκα μου μεγαλώσαμε μαζί. Τα είχαμε από παιδιά. Από όταν ήμουν 14 ετών. Οταν ήμουν 19, παντρευτήκαμε! Πριν καν πάω φαντάρος. Τώρα εκείνη είναι 62! Μια παροιμία λέει «πίσω από κάθε επιτυχημένο άντρα, κρύβεται μία σπουδαία γυναίκα». Δεν τα κατάφερα μόνος μου. Μαζί τα καταφέραμε όλα.
Η σύζυγός μου με στήριξε πάρα πολύ και συνεχίζει. Οταν είσαι ερωτευμένος με τον άνθρωπό σου, γιατί να χαλάσεις μια όμορφη οικογένεια; Μέχρι τώρα είμαστε ουσιαστικά και κυριολεκτικά ζευγάρι! Εχουμε τρία παιδιά, δύο γιους και μία κόρη, και και δύο εγγόνια. Ενα κοριτσάκι και ένα αγοράκι.
Ποιο είναι το τραγούδι που σας καθόρισε ως καλλιτέχνη;
Το «Απόγευμα θλιμμένο». Εχει κάνει μεγάλη επιτυχία αυτό το κομμάτι, το τραγούδησαν κι άλλοι συνάδελφοί μου. Είναι το τραγούδι-σταθμός στην καριέρα μου. Ενα τραγούδι που έγινε επιτυχία όπου υπάρχουν Ελληνες πάνω στη Γη! Και πραγματικά είναι χαρά και τιμή να λες ένα τραγούδι που είναι τέτοια μεγάλη προίκα τραγουδιστική, που έχει τόσα χρόνια διάρκεια.
Παράπονα έχετε;
Πάντα υπάρχουν παραπονάκια, αλλά ευτυχώς είναι ανεπαίσθητα και όχι κάτι τραγικό, που να μου έχει μείνει! Δεν δίνω και πολλή σημασία εγώ… Δεν μου κάνεις, φεύγω. Δεν σου κάνω, με διώχνεις και τελειώνει η ιστορία.
Από τις συνεργασίες σας ποιες ξεχωρίζετε;
Είμαι ερωτευμένος με τη φωνή του Θέμη Αδαμαντίδη! Είναι, κατά τη γνώμη μου, από τους μεγαλύτερους τραγουδιστές της Ελλάδας. Η φωνή του σε απορροφά! Η αξέχαστη Ρίτα Σακελλαρίου, η Λίτσα Διαμάντη και ο Μάκης Χριστοδουλόπουλος συγκαταλέγονται επίσης στις συνεργασίες της καριέρας μου που ξεχωρίζω.
Εχετε κάνει φίλους στον χώρο;
Είναι δύσκολο να κάνεις φίλους σε αυτόν τον χώρο… Ο καθένας έχει χαράξει τη δική του πορεία. Δεν ταιριάζεις εύκολα. Οπότε το αποφεύγεις. Εχω φίλους από παλιά, τον Πασχάλη Τερζή, τον Βασίλη Καρρά, τον Σταύρο Φωτιάδη. Αυτούς που ξεκινήσαμε μαζί και ξέρουμε ο ένας το ποιόν του άλλου! Δεν μπορώ να τους πω ή να μου πούνε: «Ξέρεις ποιος είμαι εγώ;». Γιατί ξέρουμε (πολλά γέλια)!
Ας έρθουμε και στο σήμερα… Νέα δισκογραφική δουλειά από την εταιρία Real Music. Σας έγραψε τραγούδια ο Stan. Μιλήστε μου γι’ αυτό.
Τον Stan τον συμπαθούσα χωρίς να τον γνωρίζω! Εχει κάτι αυτό το παιδί. Είναι ήρεμος, χαμηλών τόνων και ταλαντούχος. Κάποια στιγμή χτυπάει το τηλέφωνό μου και μου λέει: «Καλημέρα, είμαι ο Stan». Λέω μέσα μου: «Κάποιος μου κάνει πλάκα». Τον ρωτάω: «Τι θέλεις;». Μου απαντά: «Κύριε Μελά, έχω κάτι τραγούδια να σας δώσω». Του λέω: «Στείλ’ τα μου». Οταν μου τα έστειλε, λοιπόν, πίστεψα ότι όντως ήταν ο Stan στο τηλέφωνο! Τα άκουσα, μου άρεσαν πολύ, πήγαμε στο στούντιό του, τα έκανε demo, τα πήρα και σε λίγες μέρες θα κυκλοφορήσουν από τη Real Music. Είναι τέσσερα υπέροχα τραγούδια! Θέλω επίσης να ευχαριστήσω τα παιδιά στη Real Music που με εμπιστεύτηκαν να συνεργαστούμε σε μια τόσο δύσκολη εποχή για τη δισκογραφία! Πιστεύω ότι θα είμαι αυτός που πρέπει για την εταιρία και δεν θα τους απογοητεύσω.
