❱❱ Εσβησε στα 76 του ο θεωρητικός των μαύρων τρυπών Στίβεν Χόκινγκ που, αν και ήταν παράλυτος από 21 ετών, σημάδεψε τη σύγχρονη ΦυσικήΞεπερνώντας κατά 50 χρόνια το προσδόκιμο ζωής που του είχαν δώσει οι γιατροί το 1963, όταν διαγνώστηκε με τη νόσο του κινητικού νευρώνα, ο Στίβεν Χόκινγκ, ο θεωρητικός της βαρύτητας και των μαύρων τρυπών, έφυγε χθες από τη ζωή σε ηλικία 76 ετών, πλήρης εμπειριών, τις οποίες και θεωρούσε «μπόνους».
«Οι ελπίδες μου εκμηδενίστηκαν όταν ήμουν 21 ετών. Ο,τι συνέβη από τότε είναι μόνο μπόνους» είχε δηλώσει στη «New York Times» το 2004 ο διάσημος Βρετανός φυσικός, αναφερόμενος στην ασθένειά του που του στέρησε προοδευτικά την κινητικότητα και τον περιόρισε σε αναπηρικό αμαξίδιο, αφήνοντάς σχεδόν εντελώς παράλυτο και ανίκανο να μιλήσει.
Το πάθος του όμως για τη ζωή αλλά και το ασυγκράτητο μυαλό του τού έδωσαν λύσεις. Κατάφερε να επικοινωνεί μέσω ενός ηχητικού συνθεσάιζερ, ενώ, όπως μαρτυρούν καθηγητές του πανεπιστημίου του Κέμπριτζ, τον είχαν δει να χορεύει με το καροτσάκι του. Ακόμα και λίγο πριν από τα Χριστούγεννα και παρά την επιβαρυμένη υγεία του από τις συνεχείς φλεγμονές του αναπνευστικού, είχε βγει για φαγητό με φίλους του στο Μεϊφέαρ.
Παραμύθια
«Επειδή κάθε μέρα μπορεί να είναι η τελευταία μου, διακατέχομαι από την επιθυμία να εκμεταλλευτώ με τον καλύτερο τρόπο κάθε λεπτό» είχε δηλώσει παλιότερα και προφανώς αυτό το εννοούσε μέχρι τέλους. Εξάλλου, όπως είχε τονίσει, δεν πίστευε ότι υπάρχει παράδεισος ή ζωή μετά θάνατον. «Αυτά είναι παραμύθια για όσους φοβούνται το σκοτάδι» έλεγε χαρακτηριστικά.
Ο Χόκινγκ, που απέκτησε παγκόσμια φήμη το 1998, όταν δημοσιεύτηκε το βιβλίο του «Σύντομο Χρονικό του Χρόνου», το οποίο πούλησε πάνω από 10.000.000 αντίτυπα, φέρεται ότι είχε ζητήσει να χαραχθεί στο μνημείο του, αντί άλλων αποφθεγμάτων, η εξίσωση της θεωρίας του για τις μαύρες τρύπες.
GUEST ΣΕ ΣΕΙΡΕΣ, ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΚΑΡΤΟΥΝ
O Στίβεν Χόκινγκ αναδείχθηκε σε δημοφιλές ίνδαλμα που άγγιξε και τη νέα γενιά μέσα από τις γκεστ εμφανίσεις που έκανε σε τηλεοπτικές επιτυχίες, όπως το «The Big Bang Theory», αλλά και το «Star Trek». Στην πρώτη είχε κάνει εμφανίσεις σε επτά επεισόδια αυτοπροσώπως, αφού, σύμφωνα με το σενάριο, ήταν ιδιαίτερη αδυναμία του Σέλντον.
Και ως καρτούν όμως είχε κάνει πολλές εμφανίσεις σε επεισόδια της σειράς «The Simpsons» το διάστημα 1999-2010.
Ο Χόκινγκ έγινε και ταινία, η οποία μάλιστα κέρδισε Oσκαρ. Ο λόγος για το «The Theory of Everything» του 2014, στην οποία τον υποδυόταν ο Εντι Ρεντμέιν, ο οποίος βραβεύτηκε με το Οσκαρ Α’ Ανδρικού Ρόλου.
Δύο γάμοι, τρία παιδιά και ένα επεισοδιακό διαζύγιο
Αν και καθηλωμένος στο καροτσάκι και χωρίς φωνή, ο Στίβεν Χόκινγκ απασχόλησε πολλές φορές τον Τύπο με την προσωπική του ζωή. Τον Φεβρουάριο του 1990 όλοι έμειναν άναυδοι διαβάζοντας ότι εγκατέλειψε την Τζέιν, την επί 25 χρόνια σύζυγό του, για να ζήσει τον έρωτά του με μία από τις νοσοκόμες του, την Ιλέιν Μέισον.
Με την Τζέιν, η οποία επί 25 χρόνια ήταν συνέχεια στο πλευρό του και τον φρόντιζε, είχε αποκτήσει τρία παιδιά, τον Ρόμπερτ, τη Λούσι και τον Τίμοθι. Η ίδια στην αυτοβιογραφία της, με τίτλο «Music to move the stars», εξομολογήθηκε ότι η κόπωση από τη φροντίδα του συζύγου της για σχεδόν τρεις δεκαετίες και η απόφασή του να χωρίσουν την έκαναν να νιώθει σαν ένα «εύθραυστο, κούφιο τσόφλι».
Ερευνα
Ο Χόκινγκ παντρεύτηκε τη νοσοκόμα του τον Σεπτέμβριο του 1995, αλλά τελικά χώρισαν το 2006. Ο χωρισμός τους έγινε εν μέσω διαρροών για κακοποίησή του από αυτήν. Μάλιστα, η αστυνομία ξεκίνησε σχετική έρευνα το 2004, καθώς, σύμφωνα με δημοσιεύματα, η Μέισον, στο πλαίσιο της κακοποίησης στην οποία τον υπέβαλλε, του είχε προκαλέσει έναν σπασμένο καρπό, εκδορές στο πρόσωπο και στα χείλη, ενώ τον είχε αφήσει ολομόναχο κάτω από τον καυτό ήλιο στον κήπο του σπιτιού τους μια μέρα με πολύ υψηλές θερμοκρασίες! Ο ίδιος ο Χόκινγκ, ωστόσο, διέψευσε τις πληροφορίες, ενώ η αστυνομία δεν εντόπισε κάτι επιβαρυντικό.
Δίνοντας μια γεύση για τον χαρακτήρα του πατέρα της, η Λούσι Χόκινγκ είχε δηλώσει ότι ήταν εξουθενωτική «η ανικανότητά του να αποδεχτεί ότι υπήρχε κάτι που δεν μπορούσε να κάνει». «Δέχομαι ότι υπάρχουν πράγματα που δεν μπορώ να κάνω, αλλά είναι κυρίως πράγματα που δεν θέλω ιδιαίτερα να κάνω έτσι κι αλλιώς» είχε δηλώσει ο ίδιος το 1997.
