❱❱ Υστερα από 40 χρόνια μουσικής πορείας ο Τάκης Μπινιάρης μιλά για το «ξύλο της αρκούδας» που έφαγε από συναδέλφους του
❱❱ Τα παιδικά χρόνια με γείτονα τον Τσιτσάνη, το κεφάλαιο Eurovision και οι βραδιές που τραγουδούσε στο σπίτι των ΑγγελοπουλαίωνΑπό τον
ΑΛΚΙΝΟΟ ΜΠΟΥΝΙΑ
Ο Τάκης Μπινιάρης, παρά το «ξύλο της αρκούδας» που -όπως λέει ο ίδιος, με χιούμορ- έφαγε από τους συναδέλφους του, συνεχίζει ακάθεκτος τη 40χρονη πορεία του στο τραγούδι.
Ο αξιόλογος ερμηνευτής πρόσφατα κυκλοφόρησε το άλμπουμ «Νύχτες», μαζί με τη γυναίκα του Νανά Γεωργιάδη. Παράλληλα έγραψε τη μουσική της παράστασης «Γκιλοτίνα» ύστερα από πρόταση που του έκανε ο Γιάννης Μόρτζος, ενώ εμφανίζεται σε δύο μικρούς χώρους της Αθήνας ξεσηκώνοντας το κοινό με το μοναδικό διασκεδαστικό στιλ του.
Πού γεννήθηκες;
Στο κέντρο της Αθήνας. Απέναντι από το σπίτι μας, στην οδό Γερανίου, έμενε ο Τσιτσάνης και ερχόταν εκεί η Αννα Χρυσάφη. Τα παιδικά μου χρόνια ήταν δύσκολα, γιατί χώρισαν τελικά οι γονείς μου. Η μητέρα μου πήγε στη Γερμανία κι εγώ και ο αδελφός μου μείναμε εδώ με τον πατέρα μου.
Πότε έδειξες ότι σου αρέσει το τραγούδι;
Στο σχολείο. Το πρώτο μου σουξέ (γέλια) ήταν η «Αρκαδιανή», ένα δημοτικό τραγούδι που είπα σε μια γιορτή, ντυμένος τσολιάς. Μάλιστα, για τις ανάγκες μιας σχολικής παράστασης έκανα τον Χριστό. Κι όταν αργότερα υποδύθηκα πάλι τον Χριστό στο θρυλικό «Jesus Christ Superstar», που ανέβηκε το 1978, σε σκηνοθεσία Δημήτρη Μαλαβέτα, ήρθαν όλοι οι παλιοί συμμαθητές μου από το σχολείο να με δουν.
Στον καλλιτεχνικό χώρο πώς μπήκες;
Τελειώνοντας το σχολείο έμπλεξα με ένα συγκρότημα στο Χαλάνδρι, που λεγόταν Sailors. Ο παλιός παρουσιαστής Ομηρος Αθηναίος, επειδή έμοιαζα με ξένο, με βάφτισε Πίτερ Μπάρις και με παρουσίαζε στο Bunny club, στο Σύνταγμα, σαν Αμερικανό τραγουδιστή. Στη συνέχεια τραγουδούσα ξένα τραγούδια σε διάφορα κλαμπ, μέχρι που βρέθηκα στο κέντρο Φλίσκο, στη Φωκίωνος Νέγρη, όπου εμφανιζόταν η Αντζελα Δημητρίου. Με παρότρυνση του επιχειρηματία άρχισα να τραγουδάω λαϊκά. Είχα τέτοια επιτυχία που τα πιάτα έφταναν μέχρι τον λαιμό μου!
Αντιμετώπισες προβλήματα ζήλιας από τους συναδέλφους σου;
Πολλά, επειδή, όταν τραγουδάω, τα δίνω όλα! Εχω φάει το… ξύλο της αρκούδας στα κέντρα με τα μεγάλα σχήματα. Ο πρώτος που απέλυαν ήμουν εγώ. Κάποια στιγμή η Ελντα Πανοπούλου μού είπε «φύγε από τα κέντρα με τις φίρμες και πήγαινε στα μικρά, δεν θα αντέξεις».
Τι σου έκαναν δηλαδή;
Μου χαμήλωναν τον ήχο, άλλαζαν τα φώτα να μην πέφτουν πάνω μου, μου άλλαζαν θέση στο πρόγραμμα και βέβαια τα ερωτικά ζητήματα ήταν το άλφα και το ωμέγα σε αυτές τις δουλειές… Κάποια στιγμή ήμουν σε ένα σχήμα και δεν ήξερα πού να σταθώ στην πίστα! Πήγαινα δίπλα σε έναν τραγουδιστή και τα άκουγα από τον συνθέτη, γιατί ο τραγουδιστής αυτός ήταν ο δεσμός του. Πήγαινα από πάνω σε μια ηθοποιό που είχε έρθει να μας δει και ο επιχειρηματίας, που ήταν καψούρης μαζί της, έβγαζε αφρούς…
Σ’ αυτήν τη δουλειά, αν δεν είσαι αρπακτικό, δεν μπορείς να κάνεις μεγάλη καριέρα και οι πόρτες ανοίγουν με πάρε δώσε, ό,τι κι αν είναι αυτό, δεν γίνεται αλλιώς. Για να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους, έλεγα «όχι» σε μια σεξουαλική πρόταση κάποιου και μετά χάλαγε η συνεργασία, ενώ τη θέση μου την έπαιρνε κάποιος άλλος με εμφανώς λιγότερα καλλιτεχνικά προσόντα από μένα. Κι αυτό, άλλωστε, το δείχνει και η πορεία μας: εγώ υπάρχω ακόμη, είμαι ενεργός, ενώ εκείνος έχει εξαφανιστεί πολλά χρόνια τώρα.
Συμμετείχες και στη Eurovision με το τραγούδι «Μοιάζουμε».
Το τραγούδι αυτό είχε απήχηση στο ελληνικό κοινό. Ο Λάκης Παπαδόπουλος, που τον είχα κιθαρίστα κάποτε και τότε που πήγα στη Eurovision είχε μια ραδιοφωνική εκπομπή, μου είπε ότι έκαναν… βουνό τα γράμματα τα οποία έρχονταν στην ΕΡΤ για μένα. Ομως στη δισκογραφική εταιρία μου, την Polygram, ήμουν παραπεταμένος.
Τι πιστεύεις για την Ελένη Φουρέιρα, που ξεχώρισε στην περσινή Eurovision;
Αυτός ο διαγωνισμός είναι δίκοπο μαχαίρι. Εχεις μεγάλη προβολή την εποχή που συμμετέχεις και μετά σε ξεχνούν, γιατί πέφτει το ενδιαφέρον κάπου αλλού. Η Φουρέιρα ό,τι κάνει θα το κάνει στο εξωτερικό. Εδώ δεν πρόκειται να κάνει τίποτα, γιατί προχωρώντας τα χρόνια θα έχει μπει μια άλλη στη θέση της, πιο νέα, με πιο καλλίγραμμα πόδια και καλύτερα κουνήματα. Θα επιβίωνε αν έλεγε λαϊκά. Ομως όλοι όσοι τραγουδούν μοντέρνα στην Ελλάδα δεν έχουν μέλλον εδώ. Πάρε παράδειγμα τη Μαντώ, που ήταν φωνάρα.
Εκανες λίγα τραγούδια σε δίσκους. Γιατί;
Δυστυχώς, πέθανε ο Βίκος Αντύπας της Polygram, που με είχε πιστέψει και στον Μάτσα που με ήθελε δεν μπορούσα να πάω, γιατί δεν μου έδιναν απαλλακτικό από την Polygram. Μετά ο γιος του Αντύπα που έγινε διευθυντής «έφτιαξε» τον Ρουβά, που, εδώ που τα λέμε, κι αυτός εκτός από χρήματα δεν έκανε κάτι σημαντικό στη δισκογραφία του.
Γιατί οι σημερινοί τραγουδιστές δεν μπορούν να βγάλουν κλασικά τραγούδια;
Είναι θέμα ρεπερτορίου. Οι νέοι τραγουδιστές πρέπει να επιλέγουν πολύ καλά τραγούδια για τη δισκογραφία τους και όχι ότι να ’ναι. Πάντα γράφονται ωραία τραγούδια και υπάρχουν στα συρτάρια των δημιουργών. Για να καταλάβεις, τα βράδια στα μαγαζιά λέμε 50 τραγούδια από το ρεπερτόριο του Βοσκόπουλου και απ’ αυτό ζούμε, ενώ από τη δισκογραφία του Πλούταρχου, που περιλαμβάνει πάρα πολλά τραγούδια, ζήτημα είναι αν λέμε ένα ή δύο. Το ίδιο φτωχή για μας είναι και η δισκογραφία του Βέρτη και του Οικονομόπουλου.
Οι περισσότεροι μοιάζουν φωνητικά…
Οι νέοι τραγουδιστές δεν δημιουργούν δική τους φωνητική ταυτότητα. Παλιά έλεγες «αυτός είναι ο Καζαντζίδης, ο Βοσκόπουλος, ο Πάριος, ο Διονυσίου»… Τώρα ακούς όλους αυτούς τους νέους και δεν καταλαβαίνεις ποιος είναι ποιος. Ακόμη, οι περισσότεροι τραγουδιστές των νεότερων γενιών δεν δίνουν ερμηνευτική σημασία στα κουπλέ. Iσως γιατί οι χαμηλές τους νότες δεν είναι τόσο καλές όσο των παλιότερων θρυλικών τραγουδιστών, που έλεγαν «το κουπλέ είναι για εμάς και το ρεφρέν για τον κόσμο». Αλλά αυτό που λέω ποιος το παρατηρεί; Αντε καμιά δεκαριά σαν κι εμένα τρελοί.
Σε κυνήγησε το καλλιτεχνικό κύκλωμα, αλλά στα κέντρα όπου εμφανιζόσουν είχες ένα κοινό από ισχυρούς επιχειρηματίες, πολιτικούς και άλλα διάσημα πρόσωπα…
Ναι, το μαγαζί στο «Πεντελικόν» γέμιζε από τους λεγόμενους επωνύμους που έρχονταν για να κάνουν τα ραντεβού τους για μπίζνες.
Από όλα τα μεγάλα ονόματα που γνώρισες ως επιτυχημένος διασκεδαστής ποια ξεχώρισες και γιατί;
Τον Ανδρέα Παπανδρέου! Είχε φοβερή προσωπικότητα και πολύ έντονη αύρα. Επίσης, τη Γιάννα Αγγελοπούλου. Εκλαψα ακούγοντάς την στον λόγο που έβγαλε στην Ελβετία τη μέρα που πήραμε τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Ημουν εκεί στην αίθουσα και από τον τόσο δυναμικό τρόπο που μιλούσε άρχισα να κλαίω γοερά. Αλλά και η Αλίκη Βουγιουκλάκη με εντυπωσίασε. Οταν μπήκε στα καμαρίνια του θεάτρου που παιζόταν το «Jesus Christ» νόμιζες ότι μπήκε μέσα ένας σίφουνας!
Πώς βρέθηκες στην επίσημη εκδήλωση για την ανακοίνωση της διοργανώτριας χώρας των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004;
Προσκεκλημένος των Αγγελοπουλαίων, που τους είχα γνωρίσει γιατί τραγουδούσα στο σπίτι τους σε πολλά δείπνα που διοργάνωναν προς τιμήν των Αθανάτων της ΔΟΕ.
Διέθετες ωραία εμφάνιση. Τι ρόλο έπαιξαν οι γυναίκες στη ζωή σου;
Κατανάλωνα τον περισσότερο χρόνο μου και την ενέργειά μου σε αυτές. Ημουν πάντα με μια γυναίκα κλεισμένος σε ένα δωμάτιο και τώρα που το βλέπω όλο αυτό ήταν μια σπατάλη χωρίς λόγο και αιτία.
Λάθη έκανες;
Πάρα πολλά, κυρίως στον τρόπο συμπεριφοράς μου, όπως η έλλειψη υπομονής και διπλωματίας, αλλά και το ότι δεν κυκλοφορούσα για να κάνω δημόσιες σχέσεις.
Τα θετικά σου;
Δημιούργησα και οργάνωσα πάρα πολλούς χώρους, από την τουαλέτα μέχρι το πάλκο και τη σάλα, τα πάντα! Και σε αυτούς ευτύχησαν ύστερα από μένα και πολλοί συνάδελφοι. Για παράδειγμα, το κέντρο Εποχές στα Βριλήσσια, όπου μετά από μένα εμφανίστηκαν η Μοσχολιού, ο Καλογιάννης, η Δήμου, ο Σπανός.
Εχεις κάνει τρεις γάμους…
Ο πρώτος είναι με την Αντζελα, τραγουδίστρια που είχε κάνει επιτυχία στο κέντρο «Πλάκα» στο Παρίσι και για τέσσερα χρόνια, στα μέσα της δεκαετίας του ’70, τραγουδούσαμε μαζί με επιτυχία σε αυτό το μαγαζί. Αργότερα παντρεύτηκα τη Δήμητρα, με την οποία απέκτησα τον γιο μας τον Γιώργο, ο οποίος στα 12 του κέρδισε το πρώτο βραβείο στην εκπομπή του Ανδρέα Μικρούτσικου «Αντρες έτοιμοι για όλα» και σήμερα ασχολείται με τις επιχειρήσεις. Και ο τρίτος και τυχερός γάμος μου είναι με την τραγουδίστρια Νανά Γεωργιάδη, με την οποία είμαστε μαζί 15 χρόνια και ζούμε όμορφες στιγμές.
