Πώς ο Τρύφωνας Σαμαράς έφτασε από το κουτσό με τις φίλες του να κατακτήσει τη showbiz και να γίνει ο εθνικός μας «ψαλιδοχέρης».
Από τις βιντεοταινίες με τη Βλαχοπούλου έως το «Just the 2 of Us» η διαδρομή είναι μεγάλη. Ο Τρύφων Σαμαράς ονειρευόταν να γίνει μοντέλο και ηθοποιός, εξελίχθηκε σε σταρ της κομμωτικής και τελικά «κατέκτησε» και την τηλεόραση, στην οποία χόρεψε, τραγούδησε και πλέον συμβάλλει στις «μεταμορφώσεις» καθημερινών ανθρώπων, ως beauty expert, στο «Style Me Up» του Open. Ο amazing & fantastic entertainer της ελληνικής showbiz μιλά στην «Espressο» για τη ζωή του και τις κόντρες του, ενώ αποκαλύπτει ότι σε λίγες μέρες κυκλοφορεί νέο τραγούδι, το οποίο περιέχει την ατάκα «Ο κορονοϊός να… τζάσει, η Ελλάδα να γιορτάσει!»
- Από τον
ΗΛΙΑ ΜΑΡΑΒΕΓΙΑ
Τι θυμάσαι έντονα από την παιδική σου ηλικία;
Τα παιχνίδια με τις φίλες μου στον Άγιο Δημήτριο, στο Μπραχάμι. Παίζαμε σχοινάκι και κουτσό. Γενικότερα, όμως, δεν έκανα πολύ παρέα με συνομηλίκους μου, προτιμούσα τις φίλες της μαμάς μου. Για να καταλάβεις, κολλητή μου ήταν η κυρία Άρτεμις, γύρω στα 50 εκείνη κι εγώ περίπου 12. Είχε χάσει τον γιο της και είχαμε καλή επικοινωνία.
Ήσουν καλός μαθητής στο σχολείο;
Στο γυμνάσιο ήμουν ατίθασος και πειραχτήρι. Πήγαινα πίσω από την καθηγήτρια και της κολλούσα χαρτί υγείας στα ρούχα, έμπαινα με το ποδήλατο μέσα στην τάξη, έκανα τέτοια… Δεν είχα κακία, αλλά στη σκανδαλιά ήμουν αρχηγός! Όσο για τα μαθήματα, μου άρεσαν τα φιλολογικά.
Η κομμωτική ήταν παιδικό σου όνειρο;
Όχι, ήταν το σιγουράκι μου, γιατί ήταν και η μητέρα μου κομμώτρια, οπότε είχα μάθει καλά την τέχνη από μικρός. Ηθοποιός και μοντέλο ήθελα να γίνω. Έλεγα, λοιπόν, πως, αν δεν τα καταφέρω, θα ακολουθήσω τον σίγουρο δρόμο της κομμωτικής.
Έπαιξες, πάντως, σε ταινίες.
Ναι, από μικρός έτρεχα με τη μητέρα μου σε διάφορα κάστινγκ κομπάρσων για βιντεοταινίες. Έχω παίξει με τη Ρένα Βλαχοπούλου, τον Σωτήρη Μουστάκα, την Ισμήνη Καλέση – σε πολύ μικρή ηλικία όλα αυτά, από τα 13 έως τα 17 μου.
Τελικά όμως έγινες διάσημος ως κομμωτής.
Γενικά, μου ήρθαν εύκολα τα πράγματα. Είχα πάει στον Γιάννη Καζανίδη, ο οποίος ήταν και φωτογράφος τότε, για να μου κάνει μια φωτογράφιση ως μοντέλο. Με ρωτά, λοιπόν: «Με τι άλλο ασχολείσαι;» Και πετιέται ο φίλος μου και συνάδελφος Στέφανος Βασιλάκης: «Καλέ, κομμωτής είναι!» Εγώ δεν το έλεγα τότε, γιατί πίστευα πως δεν θα με επέλεγαν ως μοντέλο. Ο Καζανίδης με έστειλε στον Ασλάνη, ο οποίος με πήγε στη συνέχεια στη Μαίρη Δρακοπούλου. Το ένα έφερε το άλλο. Δεν περίμενα ποτέ ότι θα γινόμουν γνωστός από την κομμωτική. Μου έδωσαν όμως ευκαιρίες πολλοί άνθρωποι της μόδας: ο Βασίλειος Κωστέτσος, η Σήλια Κριθαριώτη, πολλοί…
Ποια ήταν η πιο δύστροπη σταρ που έχεις χτενίσει;
Η Κάθλιν Τέρνερ. Όταν είχε έρθει στην Ελλάδα, ήταν σούπερ σταρ, με πολλές ταινίες στο διεθνές box office. Αυτές οι γυναίκες έχουν μάθει να τις υπηρετούν κι έχουν ένα σνομπίστικο ύφος. Έχω χτενίσει γύρω στα 50 top models, από τη Ναόμι έως την Εβαντζελίστα. Καμία δεν ήταν δύστροπη μαζί μου. Γενικά, με τους κομμωτές δεν είναι δύσκολες ακόμα και οι πιο μεγάλες σταρ, γιατί προσπαθείς να τις κάνεις όμορφες και… αφήνονται. Άσε που εγώ είμαι και λίγο «ψυχολόγος», όπως και άλλοι κομμωτές, άλλωστε…
Η τηλεόραση πώς προέκυψε στην πορεία σου;
Πάντα πήγαινα καλεσμένος σε τηλεοπτικές εκπομπές, αλλά ενεργά με την τηλεόραση ασχολήθηκα μετά το 2000. Το πρώτο «μπαμ» έγινε με τη συμμετοχή μου στο «Wipe out» κι έπειτα ήρθε το «Dancing with the stars».
Όπου και αν εμφανιστείς, πάντως, ανεβάζεις τα νούμερα τηλεθέασης. Γιατί πιστεύεις ότι σε παρακολουθεί το κοινό;
Νομίζω ότι ο κόσμος έχει δει έναν επαγγελματία που είναι και απλό παιδί, έναν φυσιολογικό άνθρωπο, με χιούμορ. Πιστεύω πως αυτό αγάπησε σε μένα ο κόσμος: την αλήθεια μου.
Μετά το «DWTS» ήρθε το «J2US». Ο χορός ή το τραγούδι σε δυσκόλεψε περισσότερο;
Ό, τι δεν είναι επάγγελμά σου και δεν το ξέρεις είναι πάντα δύσκολο. Μέσα από αυτά τα shows είδα και στην πράξη πόσο δύσκολο είναι να τραγουδάς και να χορεύεις, γιατί, προτού τα δοκιμάσω και τα δύο, έλεγα πως είναι εύκολα.
Ο Νίκος Κοκλώνης σε σκέφτηκε για το «J2US»;
Ναι, και τον ευχαριστώ πολύ, γιατί μου έδωσε ξανά την ευκαιρία να είμαι στην τηλεόραση και μάλιστα σε μια πολύ δύσκολη περίοδο. Έχω αποδείξει καιρό τώρα ποιος είμαι και τι κάνω, αλλά τα τελευταία χρόνια δεν ήμουν σε κάποια εκπομπή. Φέτος, λοιπόν, βρέθηκα σε δύο, στο «J2US» και στο «Style Me Up».
Πώς είναι η σχέση σας τώρα με τον Νίκο Κοκλώνη; Είχε ακουστεί ότι τσακωθήκατε.
Δεν ισχύει. Το Νίκο τον αγαπώ και τον σέβομαι. Είμαστε φίλοι έξι χρόνια. Ok, όλα περνούν τα πάνω τους και τα κάτω τους, αλλά εμείς δεν έχουμε κάποιον λόγο για να τσακωθούμε. Είμαστε τελείως διαφορετικοί άνθρωποι και δεν νομίζω ότι του «κλέβω» δημοσιότητα ή αυτός από μένα. Κάνουμε άλλα πράγματα. Εμένα μου αρέσει να είμαι πάντα δίπλα στον παρουσιαστή, δηλαδή είμαι αυτό που λένε «το… κερασάκι στην τούρτα». Δεν με νοιάζει να είμαι κεντρικός παρουσιαστής, ενώ του Νίκου και του πάει, και μπορεί να σταθεί.
Με την Πηγή Δεβετζή μιλάτε;
Η Πηγή στενοχωρήθηκε πραγματικά, αλλά δεν μπορούσα εγώ να κάνω κάτι αφού δεν συμμετείχε τελικά στο «J2US». Δεν αποφάσισα εγώ, αποφάσισε το κανάλι και ο παραγωγός. Εγώ δεν είχα καμία σχέση με όλο αυτό που δημιουργήθηκε και της το έδωσα να το καταλάβει. Η Πηγή ήθελε να πάω αρχικά, επειδή αρρώστησε, αλλά έπειτα ο Νίκος ήθελε να παραμείνω. Δεν μπορούσα να φύγω έτσι απλά, ήμουν από τότε και στην άλλη παραγωγή του καναλιού, το «Style Me Up». Μιλάμε με την Πηγή, μπορεί να πάει στο επόμενο «J2US».
Θα ξαναπάς κι εσύ;
Πάλι; Πόσες φορές να πάω πια, για να τα μάθω; (γέλια)
Έχεις μάθει τίποτε;
Έχω μάθει πότε να μπαίνω στο τραγούδι, αλλά και να βγαίνω. (πολλά γέλια)
Μη μου βάζεις τέτοιο δίλημμα. Κοίτα, η Χαρά μού έδινε τέτοια σιγουριά, που ήξερα ότι και να μην τραγουδούσα εγώ θα είχα κάποιον να τραγουδήσει. Ενώ με την Έφη είχαμε το ίδιο πρόβλημα: Ξεχνούσαμε τα λόγια και οι δύο! Πάντως, έχουμε πολύ καλή σχέση με την Έφη και, επειδή είναι κι αυτή μόνη της, μιλάμε τα βράδια στο τηλέφωνο και καμιά φορά μάς παίρνει το ξημέρωμα.
Το «Style Me Up» πώς είναι ως εμπειρία;
Μου αρέσει, γιατί είναι η δουλειά μου και την απολαμβάνω. Έχω μια καλή σχέση με όλα τα παιδιά εκεί και με τη Μαρία Μπακοδήμου, έχουμε έρθει πάρα πολύ κοντά. Μου αρέσει που έρχομαι κοντά στις απλές γυναίκες και τις φτιάχνω. Γενικά, έρχομαι κοντά με τους ανθρώπους που μπορεί να έχουν ένα πρόβλημα και θέλουν να το πολεμήσουν και να το ξεπεράσουν. Γιατί όλα είναι δίπλα μας, και οι αρρώστιες και τα γηρατειά.
Φοβήθηκες για τη ζωή σου όταν κόλλησες Covid-19;
Μη μου το θυμίζεις! Επειδή δεν ξέρουμε πώς μπορεί να «χτυπήσει» αυτός ο ιός, σκεφτόμουν στη διάρκεια της καραντίνας ότι μπορεί να γίνει κάτι. Αυτό είναι που σε φοβίζει: η άγνοια. Και βέβαια όταν είσαι τελείως μόνος σου για δύο εβδομάδες, όπως και να το κάνουμε, θέλεις να… πηδήσεις από το παράθυρο! Πάντως, το πέρασα με ήπια συμπτώματα. Ένας φίλος μου κόλλησε κατά λάθος τον πατέρα του και πέθανε. Αυτό το λέω για να μην ακούω τις αηδίες που λένε, ότι δεν υπάρχει ο ιός. Κι έμενα τότε μου έστελναν μηνύματα και το αμφισβητούσαν.
Πρόκειται να κυκλοφορήσεις και νέο τραγούδι, μαθαίνω…
Ναι, σε μουσική και στίχους του Θοδωρή Μακρίδη και παραγωγή του Λευτέρη Πανταζή. Μου το πρότειναν και οι δύο μαζί την περίοδο που ήμασταν στο «J2US» με τον Λευτέρη. Αρχικά νόμισα πως θα το έλεγα ντουέτο μ’ εκείνον, αλλά τελικά το δημιούργησαν μόνο για μένα. Είναι ένα τραγούδι σατιρικό, που αναφέρεται και στον κορονοϊό, ο οποίος έχει αλλάξει τη ζωή μας. Λέει σε κάποιο σημείο: «Ο κορονοϊός να τζάσει, η Ελλάδα να γιορτάσει». Αυτό δεν θέλουμε όλοι;
Με ποια τραγουδίστρια θα ήθελες να κάνεις ντουέτο;
Με τη Δέσποινα Βανδή, φυσικά. Είναι μια γυναίκα που με αμφισβήτησε, αλλά κατά βάθος με αγαπά, πιστεύω. Θα υπήρχε ένταση σ’ αυτό το ντουέτο. Δέσποινα, τ’ ακούς; (γέλια)
Πώς σου φάνηκε φέτος ο Λάκης Γαβαλάς στο «My Style Rocks»;
Στο «My Style Rocks» μου αρέσουν η Χριστοπούλου και ο Κουδουνάρης. Για τον Γαβαλά δεν τρελαίνομαι. Νομίζω ότι αυτό είναι… το θέατρο του παραλόγου.
Κι εκείνου όμως δεν του άρεσες στο «J2US». Απ’ ό,τι θυμάμαι, σχολιάζοντας το τραγούδι «Άπονε», που είπες, το συσχέτισε με το «Άφωνε».
Δεν μπορώ να καταλάβω τι έχει μαζί μου ο Λάκης. Εγώ δεν έχω κάτι μαζί του. Όπως λέει αυτός τη γνώμη του, έτσι τη λέω κι εγώ. Έχω πρoϋπάρξει του Γαβαλά στον χώρο. Μπορεί να είμαι μικρότερός του, αλλά ήμουν πιο πριν στη δουλειά αυτή. Ο Λάκης Γαβαλάς ήταν τότε ένας βιοτέχνης!
