Από τον Κώστα Μοναχό… στο Μόναχο! Στο παραμυθένιο Tegernsee της Βαυαρίας με το αλπικό τοπίο, το οποίο βρίσκεται 50 χιλιόμετρα έξω από το Μόναχο, ζουν και εργάζονται Ελληνες!
- Από τη
Μαρία Ανδρέου
Έλληνες που το λέει η καρδιά τους. Άνθρωποι του μεροκάματου, που η οικονομική κρίση και οι πολλές δυσκολίες της ζωής που αντιμετώπισαν στη χώρα μας τους έκαναν να γίνουν οικονομικοί μετανάστες στη Γερμανία.
Η «Εspresso» σε πρόσφατη αποστολή της στη Βαυαρία, το κρατίδιο που φλερτάρει με ένα καθολικό lockdown, καθώς βρίσκεται κοντά με την Αυστρία, η οποία ήδη έχει κλείσει τα σύνορά της μέσα στην περίοδο των γιορτών, «ανακάλυψε» στο πεντάστερο ξενοδοχείo «Adolphine Garden» τον μετανάστη Γιάννη Αραγιάννη, η ζωή του οποίου θα μπορούσε άνετα να γίνει ταινία!
Ο Γιάννης, με καταγωγή από τη Σπάρτη, έγινε μετανάστης στη Γερμανία για να μπορέσει το παιδί του, που είναι πλέον 10 ετών, να έχει μια καλύτερη ζωή, καθώς έχει διαγνωστεί με αυτισμό.
Αλλά ο σερβιτόρος, ο οποίος είναι η ψυχή του ξενοδοχείου «Adolphine», έχει ένα παρελθόν στην Ελλάδα βγαλμένο από τις πίστες! Πριν γίνει ένας από τους Ελληνες της λίμνης του Tegernsee, τραγουδούσε για χρόνια στη νύχτα και μάλιστα δίπλα στον δημοφιλή λαϊκό τραγουδιστή Κώστα Μοναχό, ο οποίος μεσουράνησε τις δεκαετίες του ’80 και του ’90!
Ποιος δεν θυμάται τα τραγούδια του Κώστα Μοναχού «Τη νύχτα όλα επιτρέπονται», «Θα με θυμηθείς», «Νύχτα που αγαπάς τους αλήτες», «Ηρθα να σου πω μια καλησπέρα»!
Ο Γιάννης δούλεψε, λοιπόν, μαζί του και δεν είχε κανένα παράπονο από αυτόν… Αλλά τη νύχτα τη σιχάθηκε, όπως μας είπε, καθώς έβλεπε μπροστά του αργά τα ξημερώματα τους θαμώνες να κάνουν χρήση ναρκωτικών. Και δεν ήταν μόνο αυτό. Ως νέος τραγουδιστής, αν ήθελε να γίνει όνομα, έπρεπε να ενδώσει στο φλερτ δημοφιλών ηθοποιών και σκηνοθετών.
Θλίψη και αηδία
«Δεν έχω κανένα πρόβλημα με τους γκέι. Αλλά εμένα μου αρέσουν οι γυναίκες. Δεν θα πήγαινα στο κρεβάτι με κανέναν άνδρα όσο γνωστός και λεφτάς να ήταν, όσο εξουσία και αν είχε για να με προωθήσει στις πίστες. Δεν ήθελα τέτοια καριέρα, μου προκαλούσε θλίψη και αηδία. Ετσι, τα παράτησα όλα και πήρα… τον δίσκο.
Γνώρισα τη γυναίκα μου, σερβιτόρα και αυτή. Από τη Ρουμανία κατάγεται, υιοθέτησα το παιδί της, ένα παλικάρι που είναι 20 ετών σήμερα. Ο υιοθετημένος γιος μου είναι δάσκαλος στο καράτε. Είμαι υπερήφανος γι’ αυτόν, ζει μαζί μας στη Γερμανία και αγαπάει το αδελφάκι του και το φροντίζει».
Ο σερβιτόρος, ο οποίος παράλληλα με τη συνέντευξή μας παρατηρούσε αν τελειώνουν τα εδέσματα στο μπουφέ και αν οι πελάτες φοράνε μάσκες, μας λέει: «Οι θεραπείες στην Ελλάδα δεν πληρώνονταν. Οι λογοθεραπείες του γιου μου που έχει αυτισμό και όποια άλλη ιατρική βοήθεια ήταν ένας οικονομικός γολγοθάς για εμάς.
Τα φέρναμε δύσκολα στην Ελλάδα και ο γιος μου δεν είχε καμία πρόοδο. Τότε είπα στη γυναίκα μου θα φύγουμε για Γερμανία. Έψαξα, έμαθα ότι ο μικρός εκεί θα έχει εξέλιξη και περίθαλψη.
Τόσο εγώ όσο και η σύζυγός μου δεν ξέραμε ούτε μια λέξη στα γερμανικά. Και όμως ο Θεός μάς βοήθησε και βρήκαμε και δουλειά στην καθολική εκκλησία του Tegernsee, την οποία καθαρίζουμε και είμαστε υπεύθυνοι γι’ αυτή!
Μετά ήρθε η δουλειά στο ξενοδοχείο για μένα. Τα δύο χρόνια ήταν πολύ δύσκολα και με τα αγγλικά που ξέρω και τα ιταλικά προσπαθούσα να συνεννοηθώ. Η ζωή στη Γερμανία είναι πολύ ακριβή. Ενα διαμέρισμα 80 τετραγωνικά το νοικιάζεις 1.200 ευρώ.
Τώρα είμαι 4,5 χρόνια στη Βαυαρία και θα παραμείνω στη Γερμανία, γιατί εδώ το παιδί μου έχει πολύ καλή εξέλιξη και περίθαλψη. Η Ελλάδα μού λείπει. Το φαγητό της, η θάλασσα. Αλλά θα την επισκέφτομαι». Η κουβέντα μας πάει και στην πανδημία του Covid-19 και σε ένα επικείμενο lockdown μέσα στις γιορτές.
«Η Γερμανία βάζει πρώτα τους δορυφόρους της, την Αυστρία, την Ολλανδία, την Τσεχία, και μετά θα κάνει lockdown. Πολλοί Γερμανοί δεν έχουν εμβολιαστεί γιατί έχουν αρχίσει να μην πιστεύουν στους επιστήμονες. Από τη μία δόση εμβολίου πήγαμε στην τρίτη και δεν ξέρουμε ακόμη.
Θα αντιδράσουν αν γίνει το εμβόλιο υποχρεωτικό, γιατί μην ξεχνάτε ότι δεν λησμονούν τόσο εύκολα τον ναζισμό και τον φασισμό. Τα υποχρεωτικά πράγματα και την επιβολή δεν τη θέλουν, έχουν άσχημο παρελθόν.
Δυστυχώς, έχουν γεμίσει οι ΜΕΘ, πάνε σε άλλα κρατίδια για να βρουν Εντατική.
Εδώ μόνο ως εμβολιασμένος μπαίνεις σε εστιατόριο. Ολα τα άλλα τα κάνεις με καθημερινό rapid test αν δεν είσαι εμβολιασμένος» λέει ο Γιάννης Αραγιάννης.
«Για μένα το θέμα του εμβολίου πρέπει να είναι προσωπική απόφαση του καθενός σε μια δημοκρατία. Αλλά πλέον πιέζουν πολύ στη Γερμανία και έτσι όπως πάει θα εμβολιαστούν όλοι, θέλουν δεν θέλουν. Δεκατρία κρατίδια είναι σε πολύ αυστηρή καραντίνα στη Γερμανία.
Πάντως, για να λέω και τα θετικά τους, ερχόμενος στη Βαυαρία δεν συνάντησα ρατσισμό αλλά σεβασμό γιατί αγαπούν τους φιλότιμους. Αξιοκρατία και πολλή δουλειά θέλουν και την ευστροφία του Ελληνα την εκτιμούν. Οι μισθοί τους είναι πολύ καλοί. Ζεις αξιοπρεπώς.
Και σου μένουν στην άκρη. Η Μέρκελ και ο Σόιμπλε παραδέχτηκαν, εμμέσως πλην σαφώς, ότι πίεσαν την Ελλάδα να πτωχεύσει για να σωθεί η γερμανική οικονομία. Πλέον έχουν χάσει την εμπιστοσύνη των Γερμανών. Και η Μέρκελ και ο Σόιμπλε» συμπληρώνει ο κ. Αραγιάννης.