Οταν δεν γράφει τα δικά του τραγούδια, ο Δημήτρης Ρούσσος «φτιάχνει» κορμιά στο γυμναστήριό του. Ο ταλαντούχος τραγουδοποιός, που το 2017 πέρασε από «The Voice» και πρόσφατα κυκλοφόρησε το πρώτο του ολοκληρωμένο άλμπουμ με τίτλο «Αμπάριζα», είναι παράλληλα και επιτυχημένος personal trainer.
- Από τον Ηλία Μαραβέγια
Μάλιστα, αυτή την εποχή γυμνάζει, μεταξύ άλλων, και τον Μιχάλη Χατζηγιάννη, έναν καλλιτέχνη που, όπως αποκαλύπτει, υπήρξε καλλιτεχνικό είδωλό του. «Η μουσική είναι για μένα τρόπος ζωής και έκφρασης. Είναι αυτό που πάντα ονειρευόμουν να κάνω στη ζωή μου. Μου αρέσει να εκφράζομαι μέσα από τα τραγούδια μου. Τα περισσότερα εξάλλου είναι και βιωματικά» αναφέρει στην «Espresso» ο Δημήτρης Ρούσσος, ο οποίος άρχισε να ασχολείται με τη μουσική στην εφηβεία του, όταν του έκανε κάποια μαθήματα ο πατέρας ενός φίλου του που έπαιζε κιθάρα.
Συνέχισε μόνος του να ανακαλύπτει τα μυστικά της μουσικής μέσα από βίντεο στο YouTube κι έπειτα από τρεις μήνες, με τη δική του κιθάρα πια, άρχισε να δημιουργεί στίχους και μελωδίες, φτιάχνοντας έτσι τα πρώτα του κομμάτια. Η γυμναστική, από την άλλη μεριά, είναι μια δεύτερη μεγάλη αγάπη στη ζωή του Δημήτρη Ρούσσου. «Ασχολούμαι πολλά χρόνια, από πιτσιρικάς, και μου αρέσει πολύ. Επαιζα μπάσκετ για μία δεκαετία, έχω κάνει στίβο, έχω παίξει μπάλα τερματοφύλακας, έχω παίξει χάντμπολ. Πριν από πέντε χρόνια πήρα την απόφαση να σπουδάσω personal trainer και cross trainer, οπότε είναι κάτι που εξασκώ παράλληλα με τη μουσική, σε έναν δικό μου χώρο, στον Κορυδαλλό». Εκεί ο τραγουδοποιός και personal trainer γυμνάζει διάφορους ανθρώπους, ανάμεσά τους και τον Μιχάλη Χατζηγιάννη, ο οποίος μάλιστα μοιράστηκε πρόσφατα μέσω Instagram ένα βίντεο από την προπόνησή τους, όπου παίζουν μποξ.
«Ο Μιχάλης Χατζηγιάννης είναι ένας άνθρωπος που αγαπώ και εκτιμώ πάρα πολύ. Υπήρξε μουσικό μου είδωλο όταν ήμουν μικρός. Ετυχε να γνωριστούμε μέσω μιας κοινής γνωστής μας, συγκεκριμένα της Στέλλας, που είναι η δασκάλα μου στη φωνητική. Καθίσαμε μαζί, τζαμάραμε με τις κιθάρες μας, ήταν ένα τρομερό συναίσθημα. Κάποια στιγμή μου λέει εκείνος: ‘‘Αφού τζαμάρουμε, δεν με βοηθάς και στο γυμναστήριο;’’. Κι έτσι πλέον φτιάχνουμε το fitness παρέα. Συνήθως το τελευταίο δεκάλεπτο της προπόνησής μας το περνάμε κάνοντας μποξ, σαν εναλλακτικό αερόμπικ. Είναι ένα άθλημα που έκανε ο Μιχάλης παλιά, οπότε του αρέσει και είναι και καλός» συνεχίζει ο Δημήτρης Ρούσσος. Φυσικά, ο Χατζηγιάννης έχει ακούσει τραγούδια του. «Μου το ζήτησε ο ίδιος και του έβαλα να ακούσει το “Σαν αστέρι γυρίζεις’’. Μου είπε, τότε, πως είναι το καλύτερο εναλλακτικό τραγούδι που έχει ακούσει εδώ και καιρό. Εννοείται εγώ καταχάρηκα!» δηλώνει ενθουσιασμένος.
Για την εμπειρία του στο «The Voice», όπου υπήρξε μέλος του team του Κωστή Μαραβέγια, ο Δημήτρης αναφέρει πως επρόκειτο για τρομερή εμπειρία που του έδωσε την ευκαιρία να δουλέψει περισσότερο πάνω στη φωνή του, αφού ο ίδιος άρχισε ως κιθαρίστας. «Το show μού έδωσε το έναυσμα να βγω μπροστά και να τραγουδήσω. Το πιο σημαντικό όμως ήταν οι εμπειρίες που έζησα και οι άνθρωποι που γνώρισα. Εφτασα μέχρι τη δεύτερη φάση των battles, όπου αποκλείστηκα από τον μετέπειτα νικητή της σεζόν, τον Γιώργο Ζιώρη. Οπότε είναι σαν να βγήκα δεύτερος» σχολιάζει γελώντας.
Το πρώτο άλμπουμ του Δημήτρη Ρούσσου, η «Αμπαρίζα», όπως το έχει ονομάσει εμπνευσμένος από το ομώνυμο παιχνίδι, είναι γεμάτος με ξεχωριστά τραγούδια. «Ηθελα ο πρώτος μου δίσκος να είναι όσο περισσότερο εγώ γινόταν, έβαλα και την ψυχούλα μου μέσα. Φαντάσου ότι ένα από τα τραγούδια είναι το πρώτο τραγούδι που έγραψα ποτέ. Λέγεται “Ολα εσύ”, γράφτηκε στα 15 μου, άλλαξα κάποιους στίχους και το έβαλα στο άλμπουμ. Αυτό που με εμπνέει συνήθως στη δημιουργία ενός τραγουδιού είναι οι εμπειρίες μου, οι ιστορίες που έχω ζήσει. Το τραγούδι ‘‘Εκείνη’’, ας πούμε, βασίζεται σε έναν μεγάλο έρωτα που έζησα, όταν το έγραφα ένιωθα πως όλα ήταν γκρίζα και η καρδιά κενή. Γι’ αυτό και το βιντεοκλίπ του είναι ασπρόμαυρο» καταλήγει ο Δημήτρης Ρούσσος, που κάθε Τρίτη εμφανίζεται στο Μαντάμ Πελαζί, στο Περιστέρι, μαζί με την Κωνσταντίνα Καρόζη και κάθε Σάββατο τραγουδά στον Τριαντάφυλλο, στο Π. Φάληρο, με τον Μάκη Μπερδέ.
