Για «Πεταμένα σ’ αγαπώ» τραγουδά η Γιάννα Βασιλείου στο νέο της single, που είναι και το πρώτο τραγούδι που κυκλοφορεί από τη Lyma Music. «Με όνομα βγαλμένο από τα αρχικά των ονομάτων μας, η Lyma είναι μια νεοσύστατη ομάδα μουσικής παραγωγής που δημιουργήσαμε με τον Μάικ Βασιλειάδη, τον Λευτέρη Παπαδάκη και τον Alex Leon. Το κομμάτι αυτό δεν μιλάει μόνο για ρομαντικές απογοητεύσεις.
- Από τον Ηλία Μαραβέγια
Είναι ο πιο αιχμηρός και άμεσος στίχος που έχω τραγουδήσει μέχρι σήμερα. Είμαι σε μια περίοδο που λέω πολλά ‘‘κάπου όπα’’, όπως λέει μέσα και το τραγούδι, και οριοθετώ πολλές καταστάσεις και συμπεριφορές για πρώτη φορά στη ζωή μου» εξηγεί η γνωστή τραγουδίστρια στην αρχή της κουβέντας μας για την «Espresso». Μιας κουβέντας αποκαλυπτικής, καθώς η Γιάννα Βασιλείου, η οποία μετρά αισίως 12 χρόνια δισκογραφικής πορείας, απαντά για το αν θα πήγαινε να τραγουδήσει στο Ισραήλ, μιλάει για τη γνωριμία της με τον σύντροφό της, που οδήγησε σε μακροχρόνια σχέση, ενώ αναφέρεται σε περιπτώσεις stalkers και ακραίων περιστατικών που της έχουν τύχει στη δουλειά της.
Σε προσωπικό επίπεδο έχεις ακούσει «σ’ αγαπώ» που τα θεώρησες εκ των υστέρων «πεταμένα»; Πώς διαχειρίζεσαι την προδοσία σε μια σχέση;
Ολοι μας έχουμε ακούσει λόγια που δεν είχαν το βάρος που νομίζαμε εκείνη τη στιγμή, αλλά κρατάω πάντα στο μυαλό ότι είμαστε όντα πολύπλοκης ψυχολογίας. Η προδοσία δεν είναι εύκολη υπόθεση. Πιστεύω, όμως, στη δύναμη της αυτογνωσίας και της αξιοπρέπειας για να μπορέσει κανείς να την αντιμετωπίσει όσο πιο ανώδυνα γίνεται. Η χειρότερη προδοσία για μένα είναι ο εγωισμός, το να μη σκέφτεται κάποιος ως ζευγάρι στο «μαζί», αλλά να δρα μόνο ως μονάδα.
Γενικά είσαι από τους ανθρώπους που διατηρούν επαφές με πρώην συντρόφους; Πώς βλέπεις αυτή τη συνθήκη;
Ως επί το πλείστον έχω πολύ καλή επαφή με τους πρώην μου. Το βρίσκω πιο υγιές να διατηρείται μια όμορφη ανθρώπινη σχέση παρά να είσαι ξαφνικά σαν άγνωστος με κάποιον που σε συνδέουν αναμνήσεις ζωής.
Το ξεκίνημά σου στη δισκογραφία έγινε το 2013 με τα «Λόγια αγάπης». Είναι αλήθεια πως το τραγούδι αυτό το έγραψες για τον παππού σου;
Τα «Λόγια αγάπης» ήταν η πρώτη μου κατάθεση ψυχής και ένα τραγούδι που πράγματι με συνδέει με τον αγαπημένο μου άνθρωπο, τον συνονόματο παππού μου Γιάννη Βασιλείου. Ενώ σε πρώτο άκουσμα φαίνεται ότι είναι ένα ερωτικό τραγούδι, η αλήθεια είναι πως προέκυψε σαν φυσική ανάγκη έκφρασης όταν τον έχασα.
Ποια άλλα πρόσωπα σε επηρέασαν στη διαμόρφωση της καλλιτεχνικής σου ταυτότητας;
Πολύ σημαντικό ρόλο έχουν παίξει άνθρωποι που με στήριξαν από νωρίς, οικογένεια, φίλοι, αλλά κυρίως οι δάσκαλοί μου. Αλλά θέλω να σταθώ σε έναν άνθρωπο που ήρθε στη ζωή μου πολύ πρόσφατα και δεν του το έχω πει με λόγια, τον Μιχάλη Χατζηγιάννη. Θαύμαζα από παιδί πώς κατάφερνε να παντρεύει τη μουσική του παιδεία με τη δισκογραφική του ταυτότητα και την αγάπη του για το ελληνικό τραγούδι, και τον θαύμασα ακόμα περισσότερο στην πορεία όταν γνωριστήκαμε και συνεργαστήκαμε στο τραγούδι «Παραλίγο» που είδα την ευγένεια, την αλήθεια του και την αφοσίωσή του στη μουσική.
Ποια έχεις καταγράψει ως την πιο όμορφη και ποια ως την πιο δύσκολη στιγμή σου στη δισκογραφία μέχρι σήμερα;
Από τις πιο όμορφες στιγμές ήταν όταν κυκλοφόρησε ο πρώτος μου δίσκος και ένιωσα ότι ένα δικό μου δημιούργημα, τόσο προσωπικό για μένα, έπαιρνε μορφή και έβγαινε στον κόσμο. Η πιο δύσκολη ήταν όταν συνειδητοποίησα ότι δεν σε προσεγγίζουν όλοι οι άνθρωποι με τίμιες προθέσεις και ότι την καλοσύνη και τη δοτικότητά σου τη βλέπουν ως αδυναμία. Δεν συνηθίζεται εύκολα να βλέπεις σκοπιμότητα εκεί όπου εσύ δίνεσαι με καθαρότητα.
Είσαι μουσικός με πτυχίο από το ΕΚΠΑ, τραγουδοποιός και ερμηνεύτρια. Ποια είναι η γνώμη σου για τους διαχωρισμούς και τις…ταμπέλες στη μουσική;
Για χρόνια οι ταμπέλες ήταν κάτι που με κρατούσε πίσω, περισσότερο ψυχολογικά. Προσπαθούσα να χωρέσω σε συγκεκριμένο πλαίσιο, ίσως και να αλλοιώσω στοιχεία της εικόνας και της προσωπικότητάς μου. Συμφιλιώθηκα πια με τη σκέψη ότι είμαστε όλα αυτά που αγαπάμε και είναι εντάξει να αλλάζουμε και απαραίτητο να εξελισσόμαστε.
Υπάρχει αξιοκρατία στον χώρο του τραγουδιού στην Ελλάδα; Φτάνει μόνο το ταλέντο για έναν καλλιτέχνη που ξεκινάει τώρα;
Δυστυχώς, όχι πάντα. Η μουσική βιομηχανία έχει μετατραπεί σε μια μηχανή οικονομικής αφαίμαξης φιλόδοξων ανθρώπων, που πολλοί από αυτούς ουδεμία σχέση έχουν με την τέχνη του τραγουδιού. Ευτυχώς, ακόμα πιστεύω πως ό,τι έχει αλήθεια, ταλέντο, συστηματική δουλειά και ουσία μακροπρόθεσμα βρίσκει τον δρόμο του.
Θα πήγαινες να τραγουδήσεις στο Ισραήλ, αν σου γινόταν πρόταση; Πιστεύεις γενικά πως οι καλλιτέχνες οφείλουν να είναι και ακτιβιστές;
Δεν θεωρώ πως όλοι οι καλλιτέχνες πρέπει να είναι ακτιβιστές, αλλά να είναι αυθεντικοί και να έχουν λόγο και αίσθημα ευθύνης λόγω της επιρροής που μπορεί να ασκούν. Δεν συμφωνώ, όμως, με τις περιπτώσεις που χρησιμοποιούν τον «ακτιβισμό» και τον κοινωνικό λόγο με μόνο τους μέλημα την αυτοπροβολή και το virality. Η παρουσία μου στο Ισραήλ, υπό τις σημερινές συνθήκες, θα ερχόταν σε βαθιά αντίθεση με τις αξίες μου. Οσο κι αν θέλω να πιστεύω πως η μουσική ενώνει, η ίδια η μουσική δεν έχει καμία δουλειά να λειτουργεί ως κάλυψη απέναντι σε πράξεις βίας και παραβίασης βασικών ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Εχεις μιλήσει ανοιχτά για τη μακροχρόνια σχέση σου με τον παραγωγό Λευτέρη Παπαδάκη με τον οποίο συνεργάζεστε και συμβιώνετε με τους δύο σκύλους σας. Πώς είναι να ζεις και να δουλεύεις μαζί με τον άνθρωπό σου;
Είναι ευλογία και πρόκληση μαζί. Χρειάζεται επικοινωνία, εμπιστοσύνη και αλληλοεκτίμηση. Εχουν υπάρξει και διαφωνίες και στιγμές πίεσης όπως σε κάθε δουλειά, αλλά όταν υπάρχει αγάπη και κοινό όραμα, όλα ισορροπούν.
Αλήθεια, πώς γνωριστήκατε με τον Λευτέρη; Εχετε σκεφτεί να επισημοποιήσετε τη σχέση σας;
Γνωριστήκαμε στη γειτονιά μας, στο Παλαιό Φάληρο, περίπου τρία χρόνια πριν γίνουμε ζευγάρι, όταν νοίκιασε ο Λευτέρης το σπίτι στο απέναντι μπαλκόνι. Αρχίσαμε να μιλάμε τότε λόγω της μουσικής αλλά και των σκύλων μας. Δεν είχε περάσει όμως από το μυαλό μας οτιδήποτε άλλο. Τώρα, ύστερα από επτά χρόνια σχέσης, το «επίσημο» είναι μάλλον αυτό που ζούμε κάθε μέρα με τη δική μας μορφή δέσμευσης. Μου αρέσει, όμως, ο γάμος ως θεσμός και ως μια γιορτή και δήλωση αγάπης και είναι κάτι που το θέλω στο μέλλον.
Ποιο είναι το πιο παράξενο ή αστείο περιστατικό που σου έχει συμβεί σε live εμφάνιση;
Σε μία από τις τελευταίες μου συναυλίες ανέβηκε μια γυναίκα στη σκηνή, σε μια προσπάθειά της να με αγκαλιάσει και να χορέψει μαζί μου. Στην αρχή ήταν ευγενικό και ευχάριστο, άλλωστε τραγουδάμε για να ερχόμαστε κοντά με τον κόσμο. Στη συνέχεια, όμως, έγινε άβολο γιατί δεν μου άφηνε το χέρι και βρέθηκα να κάνω στροφές, ώσπου να ζητήσω βοήθεια από τους μουσικούς μου.
Είχες ποτέ εμπειρία με stalker; Αν ναι, πώς την αντιμετώπισες;
Με ευγένεια, κατανόηση και ήρεμη επικοινωνία προσπαθώ πάντα να τα αντιμετωπίζω όλα. Τα περισσότερα περιστατικά που μου έχουν συμβεί μέχρι σήμερα δεν ήταν παρεξηγήσιμα ή τόσο παρεμβατικά. Πριν από λίγο καιρό είδα κάποια μικρά κορίτσια έξω από το εξοχικό μου σαν να παρακολουθούν. Λίγες μέρες μετά τα ξαναείδα κρυμμένα, τους μίλησα και ήρθαν με τόση γλυκύτητα να βγάλουμε μια φωτογραφία. Το βρήκα όλο πολύ τρυφερό και συγκινητικό.
Σε επίπεδο live εμφανίσεων ποια είναι τα πλάνα σου για το φετινό καλοκαίρι και για τη νέα χειμερινή σεζόν;
Το φετινό καλοκαίρι το αφιερώνω εξ ολοκλήρου στη δημιουργία για να με βρει ο χειμώνας με νέο υλικό και ανανεωμένη διάθεση για εμφανίσεις. Με την ομάδα μου Lyma Music ετοιμάζουμε πυρετωδώς και πολλά τραγούδια που θα ακούσετε από άλλους τραγουδιστές. Τις μέρες που θα είμαι πιο ελεύθερη από το στούντιο θα τις περάσω όλες στο νησί μου, τις Σπέτσες.
