Ο γνωστός τραγουδιστής σε συνέντευξή του αναφέρθηκε στη συνεργασία του με τον Ηλία Ψινάκη.
Ο Κώστας Μαρτάκης μίλησε στο περιοδικό Down Town cy για την πορεία του στο τραγούδι.
-Σε «εγκλώβισε» ποτέ στα πρώτα σου βήματα εκείνη η εικόνα του «Έλληνα Alain Delon» με τα μπλε μάτια, «επιβάλλοντάς» σου ουσιαστικά να βγάζεις μία συγκεκριμένη εικόνα προς τα media αλλά και στην δισκογραφία;
Κοίτα δεν μπήκα ποτέ σε καλούπια για αυτό και η συνεργασία μου με τον Ηλία Ψινάκη τελείωσε άδοξα! Ο τότε manager μου θεωρούσε πως ό, τι και να μου πει πρέπει να εκτελεστεί αυτή την στιγμή χωρίς ένα γιατί, χωρίς να αντιληφθώ το τι αποτέλεσμα θα έχει αυτό για εμένα. Οπότε, για να μην τσακωθούμε και κόψουμε και την καλημέρα το αφήσαμε. Σπάσαμε το συμβόλαιό μας και τράβηξα για αλλού!
Εκεί, είχα ελευθερία αλλά τα ψέματα ήταν πολλά και οι μηχανορραφίες περισσότερες… εκεί άρχισα να δείχνω το ποιος είμαι πραγματικά χωρίς να έχω μια ομάδα που ήθελε να μένει μόνο στην εικόνα …. απλά μάλλον δεν ήμουν έτοιμος να επιλέξω τους σωστούς συνεργάτες! Τώρα με την ομάδα μου νιώθω και είμαι πολύ καλά! Παρουσιάζω αυτό που θέλω χωρίς λογοκρισία και χωρίς να νιώθω ανασφάλεια για το τι θα γίνει υπόγεια από πίσω μου. Aλλά να σου πω παράπονο δεν έχω, όλα για κάποιο λόγο γίνονται!
-Εγώ, θυμάμαι, πάντως ένα νέο τραγουδιστή -κούκλο και με ωραία φωνή- να δίνει, από τις πρώτες του κιόλας συνεργασίες, συνέντευξη στο «E! Entertainment». Τι σε εμπόδισε, ενώ είχες όλο το «πακέτο» να τα αφήσεις όλα στην Ελλάδα και να τολμήσεις να ξεκινήσεις μία καριέρα στο εξωτερικό; Να έκανες μια «ανατροπή», όπως έλεγε κι ένα από τα αγαπημένα μου δικά σου τραγούδια…
Εγώ ήθελα και θέλω να είμαι πρώτος και καλύτερος στον τόπο μου. Θέλω να με αγαπάν οι συμπολίτες μου, να με ακούν και να γεμίζει η ψυχή τους συναισθήματα. Δεν είχα την φιλοδοξία; Ή την μισαλλοδοξία να πάω έξω να μεγαλοπιαστώ και να γίνω κάποιος άλλος, κάποιος ξένος για εμένα! Μπορεί στο σπίτι μου να μεγάλωσα με μια μαμά από το εξωτερικό αλλά στο δικό μου το αίμα κυλάει ο ήχος του μπουζουκιού και της καψούρας! Αν έφευγα από την Ελλάδα για να κυνηγήσω το όνειρο του εξωτερικού θα έχανα τον εαυτό μου!
-Σήμερα, τι θα συμβούλευες τον 20χρονο εαυτό σου, που μόλις ξεκινούσε την πορεία του στο χώρο της μουσικής;
Να προσέξω με ποιους συνεργάζομαι και να μην τους δώσω τόσο χώρο όσο έδωσα στο παρελθόν! Όλα τα άλλα τα έκανα όπως ήθελα, οπότε πάλι με τον ίδιο τρόπο θα τα έκανα! Και μεταξύ μας πάλι τα ίδια λάθη θα ήθελα να κάνω αλλά με ανθρώπους που πραγματικά να θέλουν να με δουν να ανθίζω! Όχι να μαραζώνω! Δυστυχώς υπάρχουν πολλοί εκεί έξω και θέλει πολύ πολύ προσοχή!
