Στη συνέντευξη που παραχώρησε η Νίκη Λάμη στο νέο επεισόδιο του podcast της Δάφνης Καραβοκύρη, μίλησε για τη σχέση της με τους γονείς της, αλλά και για το πόσο δύσκολο ήταν παλαιότερα για τις μητέρες που δεν είχαν άδεια μητρότητας.
«Έχω περάσει μήνες και χρόνια που να θέλω να τους βάλω (τους γονείς μου) στον τοίχο. Τους το έχω πει, φυσικά και τους είπα ότι θα ήθελα να αισθάνομαι ότι δεν είστε τόσα απασχολημένοι να μεγαλώσετε και να ασχοληθείτε με το να μεγαλώσετε εμένα. Στερήθηκα τον μεγάλο, που ξέρει» εξομολογήθηκε αρχικά η Νίκη Λάμη.
«Δεν υπήρχε πρακτική αβεβαιότητα ή ότι με παρατάνε και με αφήνουν. Δεν υπήρχε αυτό. Ήταν και οι ίδιοι χαοτικοί μέσα τους, μεγαλώνοντας και οι ίδιοι. Αυτό που λέω είναι ότι “γράφουν” διαφορετικά στον καθένα. Τότε δεν έδιναν άδεια λοχείας, όπως κάνουν τώρα και ευτυχώς το κάνουν. Η μαμά μου, ούτε στις 40 μέρες (από τη γέννησή μου) ξαναγύρισε στη δουλειά, με μειωμένο ωράριο. Ανακάλυψα ότι αυτός ο αποχωρισμός τόσο σύντομα ήταν καθοριστικός αλλά είναι κάτι το οποίο δεν μπορώ να της το χρεώσω» πρόσθεσε στη συνέχεια η γνωστή ηθοποιός.
«Εννοείται ότι την κατηγορούσα χρόνια αλλά τώρα βλέπω ότι δεν μπορώ να την κατηγορήσω, γιατί υπήρχε μια κοινωνική κατάσταση, μια σύμβαση ότι πρέπει να δουλέψουμε για να βγάλουμε λεφτά και να μεγαλώσουμε το παιδί. Αυτό από την πλευρά της είναι η ένδειξη αγάπης, δεν είναι ότι τα παρατάω όλα για να κάτσω με το παιδί. Δεν ξέρω πώς το λένε τα βιβλία αλλά όλα αυτά καλά είναι, αλλά υπάρχουν και άλλα προβλήματα μέσα στην οικογένεια που τρέχουν και όλα αυτά δημιουργούν φόβο και απελπισία και για τον ίδιο τον άνθρωπο. Όταν είσαι σε μία τόσο μικρή ηλικία, υπάρχουν και για το γονιό πράγματα που δεν έχει περάσει» κατέληξε η Νίκη Λάμη στη συνέντευξή της.
