Φύσει και θέσει ανατρεπτικός ο Ιάκωβος Γκόγκουα αποφάσισε να απολαύσει τις καλοκαιρινές του διακοπές χωρίς παρέα και όπως ομολογεί είναι τέλειο να ξυπνάς χωρίς τα πρέπει των άλλων.
Ο καταξιωμένος γιατρός πρωτοπορεί και εξηγεί πώς καμιά φορά η ουσιαστική μας ανάγκη είναι ν’ ανακαλύψουμε ξανά τις χαμένες στιγμές με τον εαυτό μας.
«Ήταν μια συνειδητή απόφαση να ταξιδέψω μόνος μου στις ημέρες της άδειας μου. Ήθελα πραγματικές διακοπές, χωρίς πρόγραμμα.
Όταν είσαι με παρέα, όσο καλή και να είναι, περιορίζεσαι.· Πρέπει να προσαρμοστείς, να είσαι δίκαιος, να ακολουθείς. Αυτό το κάνω ήδη καθημερινά, στη δουλειά μου, στη ζωή μου. Είχα ανάγκη να ζήσω για λίγες μέρες χωρίς να χρειάζεται να πάω κάπου συγκεκριμένη ώρα, χωρίς να μετράω παραλίες ή να «πρέπει» να κάνω κάτι.
Ήθελα να κοιμάμαι όσο θέλω, να βάζω τη μουσική όσο πιο δυνατά μπορώ, να τρώω ό,τι και όπου θέλω. Να είμαι απόλυτα ελεύθερος. Αυτό κάνει τη διαφορά σε σχέση με όλα τα προηγούμενα ταξίδια μου».
Τι τον ώθησε όμως σε αυτή την ανάγκη και πώς βίωσε την εμπειρία; «Με ώθησε η κούραση του συνεχούς ελέγχου. Στη δουλειά μου είμαι πάντα σε εγρήγορση, πάντα σε πρόγραμμα. Ένιωσα ότι ήθελα να χάσω τον έλεγχο για λίγο. Το βίωσα σαν ένα reset. Ήταν τέλειο να ξυπνάω και να μην υπάρχει «πρέπει», να κάνω μόνο αυτό που μου ερχόταν εκείνη τη στιγμή. Εξάλλου δεν είναι κάτι που κάνω πρώτη φορά. Το ξεκίνησα από το 2007, όταν πήγα μόνος στη Νέα Υόρκη. Έκτοτε το επαναλαμβάνω γιατί ξέρω πόσο με γεμίζει. Είναι ένας τρόπος να επανασυνδέομαι με τον εαυτό μου», επισήμανε.
Ανακαλύπτεις τελικά περισσότερα πράγματα για τον εαυτό σου ταξιδεύοντας μόνος; «Ναι» ομολογεί και συνεχίζει αναφέροντας «Ανακαλύπτεις πώς είναι να είσαι εντελώς ελεύθερος. Καταλαβαίνεις πώς γεμίζεις τον χρόνο σου χωρίς εξωτερικά «πρέπει», πώς ακούς την πραγματική σου φωνή.
Είναι σαν να συναντάς ξανά τον εαυτό σου χωρίς φίλτρα». Όσο για το τι ανακάλυψε που δεν ήξερε για τον εαυτό του, ο ίδιος εξομολογείται: «Ότι έχω μεγαλύτερη αντοχή στη μοναξιά απ’ όσο νόμιζα, αλλά και ότι η επαφή με τους ανθρώπους παραμένει ανάγκη.
Όταν ταξιδεύεις μόνος, η κοινωνικότητα βγαίνει πιο αυθόρμητα, χωρίς ρόλους. Ήταν μέρες γεμάτες απλότητα: ύπνος όσο θέλω, θάλασσα, μουσική δυνατά, διαλογισμός, λίγη γυμναστική, σκέψεις καθαρές.
Μια καθημερινότητα που στην Αθήνα δύσκολα βρίσκεις χώρο να την ζήσεις» λέει περιγράφοντας το διάστημα των διακοπών του στην Κρήτη που δεν κρύβει πώς άγγιξε την καρδιά του «Αγάπησα την αλήθεια της Κρήτης. Εκεί δεν ξεμένεις ποτέ από παρέα – ακόμα κι αν πας μόνος, θα βρεις ανθρώπους να μοιραστείς στιγμές. Θα πρότεινα τα χωριά του νότου, εκεί που ζεις την Κρήτη όπως πραγματικά είναι, χωρίς τουριστικές βιτρίνες».
