Τι θα γινόταν αν ο εμβληματικός frontman του συγκροτήματος Queen, Freddie Mercury, συναντούσε εμάς, τους «κοινούς θνητούς» σε ένα μπαρ; Τι θα μας έλεγε για τη ζωή και την καριέρα του; Στην παράσταση «Ready Freddie Show» ο ηθοποιός και performer Φώτης Λάμαρης φοράει κολλητό μπλουζάκι, παντελόνι-σωλήνα και πιάνει το μικρόφωνο για να «πει μια ιστορία που ο “από πάνω” και ο “εδώ κάτω” κόσμος μπλέκονται και συνυπάρχουν… και ο Freddie είναι φυσικά σε αυτήν πρωταγωνιστής».
- Από τον Ηλία Μαραβέγια
Εχοντας παρουσιάσει και πέρυσι το συγκεκριμένο σόλο live show για τον θρύλο των Queen, ο «Ελληνας Freddie Mercury» επιστρέφει επί σκηνής για δύο μοναδικές παραστάσεις στο Gallo Nero, στο Χαϊδάρι, την προσεχή Δευτέρα 13 Οκτωβρίου και την επόμενη (20/10). Σημειώνεται ότι τόσο η ιδέα για το «Ready Freddie Show» όσο και τα κείμενα της παράστασης είναι του ίδιου του Φώτη Λάμαρη, που θα βρίσκεται επί σκηνής με τον μουσικό Αλέξανδρο Πουλιάση σε μια παραγωγή της Two Five Projects με την υποστήριξη της One Party Events.
Πότε και πώς άρχισε η σχέση σου ως Φώτης Λάμαρης με τον Freddie Mercury;
Στα φοιτητικά μου χρόνια στη μουσικολογία, την περίοδο που προετοίμαζα το δίπλωμά μου στο πιάνο, μοιραίως άκουγα πολλή κλασική μουσική. Καθημερινά. Σε ένα διάλειμμα με τη δασκάλα μου του πιάνου, μου έβαλε να ακούσω το «Bohemian Rhapsody». Νομίζω εκείνο το πρωινό μού… έκλεισε ο Freddie το μάτι. Μου δόθηκε επί της ουσίας μία διέξοδος εκείνη τη στιγμή, πως αν θέλω, μπορώ να ξεφύγω από τον Chopin και τον Beethoven – σαν να μου είπε «Ακου και αυτό, ή πάρ’ το σαν μία συνέχεια της ευφυίας των μεγάλων κλασικών». Η επίσημη σχέση μου με τον Freddie μετρά ούτε δύο χρόνια. Οταν αποφάσισα να κάνω τον ψυχισμό του παράσταση: μουσικοθεατρικό σε δύο πράξεις. Να μιλήσω δηλαδή από τη σκοπιά και την ιδιότητά μου του ηθοποιού για τον ψυχισμό της πολύπλευρης προσωπικότητάς του. Κοινός παρονομαστής στη «σχέση μας»: η μουσική.
Τι ήταν αυτό που σε παρακίνησε να τον ενσαρκώσεις επί σκηνής;
Νομίζω τα πιο ωραία στη ζωή είναι αποτέλεσμα τυχαίων ή τυχερών, καλύτερα, συμπτώσεων και όχι ενός προσχεδιασμένου μεγάλου πλάνου. Παραμονή Χριστουγέννων ’23. Τραγουδάω guest σε ένα cabaret show σε μαγαζί της Αθήνας. Στην play list μου μεταξύ άλλων είχα εντάξει το «Bohemian Rhapsody». Εντελώς συμπτωματικά για το εορταστικό mood είχα αφήσει μουστάκι. Τη στιγμή του «Bohemian» σταμάτησαν να ηχούν μαχαιροπίρουνα, ομιλίες, και κάτι περίεργο συνέβη στην ατμόσφαιρα, σαν να πάγωσε η στιγμή και αυτό που αφουγκραζόμουν ήταν ένα κλίμα συγκίνησης και ενθουσιασμού από το κοινό. Λίγο μετά ήρθε ο ιδιοκτήτης και μου λέει «το ξέρεις ότι αυτό πρέπει να το κάνεις κάτι;» Αισθάνθηκα ότι ήταν η ώρα να παραμερίσω τον φόβο και την ανασφάλεια του καλλιτέχνη. Αισθάνθηκα πως ήμουν έτοιμος. Ετοιμος να δημιουργήσω κάτι δικό μου, ένα show: εξ ου και το «Ready Freddie Show».
Στην παράσταση γίνεται λόγος για τη «συνάντηση» του Freddie με τους «κοινούς θνητούς». Πώς τη φαντάζεσαι και τι πιστεύεις πως θα μας έλεγε εκείνος σήμερα;
Εχω επιλέξει ως σκηνικό χώρο της παράστασης ένα μπαρ, το φανταστικό μπαρ Made in Heaven (να σημειωθεί πως ήταν το τελευταίο άλμπουμ των Queen, με τα τελευταία τραγούδια που ηχογράφησε ο Freddie). Καθόλου τυχαίο. Κάτι η νύχτα, το αλκοόλ, το φλερτ, το στριμωξίδι, όλα αυτά συντελούν στο να έρθουν οι άνθρωποι πιο κοντά. Και έτσι η βραδιά αποκτά εξομολογητικό χαρακτήρα. Πολλές φορές έχω φανταστεί αυτή τη συνάντηση. Επειδή είμαι στον πυρήνα μου -δυστυχώς, φύσει ρομαντικός, και μάλλον αισιόδοξος-, δεν θα έλεγα πως ο Freddie θα γυρνούσε επιδεικτικά την πλάτη, αλλά (με αφορμή τους στίχους του «Under Pressure» που με συγκινούν πολύ) πιστεύω πως θα σήκωνε ψηλά την μπίρα του και θα μας έλεγε «Δώστε αγάπη με ανιδιοτέλεια! Πάρτε αγάπη σε αφθονία».
Η παράσταση ισορροπεί ανάμεσα στο show και στην εξομολόγηση. Πόσο προσωπικά στοιχεία από εσένα εμπλέκονται στη δημιουργία του «Ready Freddie Show»;
100% ή, καλύτερα, 110%! Ο Freddie μου με βρήκε σε μια περίοδο που κάποια «όχι» μου στο θέατρο με άφησαν εκτός δουλειάς εκείνη τη σεζόν. Ζόρικο, ψυχοφθόρο, έπειτα από χωρισμό σχέσης και επαναπροσδιορισμό της έννοιας της φιλίας. Δύσκολο. Ολο. Νομίζω η ανάγκη για δημιουργία από το μηδέν ήταν φυσικό επακόλουθο ή, δεν ξέρω, μετά μάλλον η τρέλα. Είναι αξιοθαύμαστο ότι υπάρχουν ικανότητα και δύναμη, ακόμα και όταν αδυνατούμε να μας δούμε. Ο Freddie στο «Ready Freddie Show» εξομολογείται για τον έρωτα, τη μοναχικότητα του καλλιτέχνη, την αγάπη για το καθετί, τον άνθρωπο, το sex, την ελευθερία, τον θάνατο, και όλα αυτά είναι γι’ αυτόν ένα πάρτι. Ή, μάλλον, ακόμα καλύτερα, μια παράσταση… που ακόμη δεν έχει τελειώσει. And the show must go on my darlings!
Αν είχες την ευκαιρία να ανταλλάξεις μόνο μία φράση με τον Freddie Mercury, ποια θα ήταν αυτή – και τι φαντάζεσαι ότι θα σου απαντούσε;
Θα τον φιλούσα. Ολα τα άλλα θα τα είχαμε πει με τα μάτια. Α, και θα του ψιθύριζα στο αυτί ένα «Σ’ ευχαριστώ»! Εκείνος, αφόρητα ευγενικός, θα απαντούσε με αυταρέσκεια, υπερηφάνεια και παιχνιδιάρικη διάθεση «You’re very welcome my darling».
