Πέντε λεπτά πριν από το μεγαλύτερο ματς της καριέρας του, στο Roland Garros, απέναντι στον Νόβακ Τζόκοβιτς, ο κορυφαίος Ελληνας τενίστας Στέφανος Τσιτσιπάς βίωνε το δικό του οικογενειακό δράμα, με τη μοίρα να του παίζει άσχημο παιχνίδι εκτός των κορτ, καθώς έφευγε από τη ζωή η γιαγιά του, με την οποία ήταν πολύ δεμένος.
Το λιοντάρι του ελληνικού τένις μπήκε να αγωνιστεί απέναντι στον Τζόκοβιτς χωρίς να γνωρίζει τα κακά μαντάτα, σε αντίθεση με τον πατέρα του Απόστολο που πληροφορήθηκε αμέσως τον χαμό της μητέρας του και έγινε πραγματικό ράκος.
Οσοι τον παρακολουθούσαν από τις κάμερες της τηλεόρασης θα παραξενεύτηκαν, αφού δεν ήταν καθόλου εκδηλωτικός στους πόντους του Στέφανου, ενώ το βλέμμα του ήταν απλανές και έδειχνε σαν να ήταν αλλού. Κανείς δεν ήξερε γιατί, αλλά ο ίδιος ο Στέφανος Τσιτσιπάς αποκάλυψε τη δυσάρεστη για την οικογένειά του είδηση αναρτώντας στο Instagram μία φωτογραφία του στην οποία κρατά το βραβείο της δεύτερης θέσης:
«Η ζωή δεν είναι μόνο η νίκη ή η ήττα. Πρόκειται για την απόλαυση κάθε στιγμής της ζωής, είτε μόνος είτε με άλλους. Ζώντας μια ουσιαστική ζωή, χωρίς δυστυχία και κατάντια. Το να σηκώνεις τρόπαια και να γιορτάζεις τις νίκες είναι κάτι, αλλά όχι τα πάντα. Πέντε λεπτά πριν μπω στο κορτ η αγαπημένη μου γιαγιά έχασε τη μάχη της για τη ζωή. Μια σοφή γυναίκα, της οποίας η πίστη στη ζωή και η προθυμία να δίνει και να προσφέρει δεν μπορεί να συγκριθεί με κανενός άλλου ανθρώπου που έχω συναντήσει.
Είναι σημαντικό να έχουμε περισσότερους ανθρώπους σαν αυτήν σε αυτόν τον κόσμο. Επειδή άνθρωποι σαν αυτήν σε κάνουν ζωντανό. Σε κάνουν να ονειρεύεσαι. Θα ήθελα να πω πως, ανεξάρτητα από την ημέρα, κατάσταση ή συνθήκη, αυτό (σ.σ.: η πορεία του) είναι αφιερωμένο σε αυτήν και μόνο σε αυτήν. Σε ευχαριστώ που ανέθρεψες τον πατέρα μου. Χωρίς αυτόν αυτό δεν θα ήταν πιθανό» ανέφερε συγκλονισμένος.
Η γιαγιά του Στέφανου, η κυρία Σταυρούλα, είχε μιλήσει αποκλειστικά στην «Espresso» και στον Νίκο Νικόλιζα για τον αγαπημένο της εγγονό πριν από περίπου δυόμισι χρόνια -στις 23 Ιανουαρίου 2019- από το χωριό Προάστιο Καρδίτσας όπου έμενε, και είχε συγκλονίσει με τα λόγια της για το πρόβλημα όρασης που αντιμετώπιζε και την εμπόδιζε να θαυμάσει τις επιτυχίες του Στέφανου της καρδιάς της.
Εκείνες τις ημέρες ο εγγονός της περνούσε στα ημιτελικά του Αυστραλιανού Open στη Μελβούρνη με αντίπαλο τον Ραφαέλ Ναδάλ, στρέφοντας πάνω του τα βλέμματα όλου του κόσμου, εκτός από της γιαγιάς του, που τον καμάρωνε με τα μάτια της ψυχής της:
«Δεν βλέπουν τα ματάκια μου, παιδί μου, και δεν μπορώ να χαρώ για την επιτυχία του εγγονού μου. Εχω χάσει το φως μου εδώ και πέντε χρόνια. Ομως παρηγορήθηκα όταν μου τηλεφώνησε ο εγγονός μου και μου είπε: “Γιαγιά μου, θα έρθω γρήγορα, μην ανησυχείς”» είχε πει στην «Espresso», για να τονίσει στη συνέχεια: «Ο Στέφανος, το αγγελούδι μου, είναι πολύ μακριά και δεν μπορώ να μιλήσω εύκολα μαζί του. Αυτό είναι που με στενοχωρεί. Είναι εξαιρετικό παιδί, γεμάτο καλοσύνη. Με σκέφτεται και με αγαπάει. Οπως κι εγώ, άλλωστε. Με πήραν τηλέφωνο και μου είπαν για το κατόρθωμά του. Ομως είναι δύσκολη η επικοινωνία μας, γιατί βρίσκεται πολύ μακριά, παιδί μου» έλεγε σχεδόν κλαίγοντας.
«Δεν μπορώ να δω»
Τη ρωτήσαμε, τότε, αν ο εγγονός της έρχεται συχνά στο χωριό για να τη δει και απάντησε κομπιάζοντας: «Ερχεται, έρχεται όποτε μπορεί, μαζί με την υπόλοιπη οικογένεια, κάθε Χριστούγεννα και Πάσχα. Και νιώθω όχι απλά περήφανη, αλλά και κάτι παραπάνω. Το σκληρό είναι ότι δεν μπορώ να τους δω. Είχα πίεση στα μάτια. Μετά έπαθα άλλα πράγματα και έτσι έχασα το φως μου. Και πάει… Γι’ αυτό δεν μπορώ να χαρώ τη νίκη του Στέφανου. Δεν μπορώ να δω στην τηλεόραση τι έχει καταφέρει… Μόνο τη φωνή του ακούω και δακρύζω από περηφάνια» είχε πει με έναν κόμπο στον λαιμό και είχε καταλήξει:
«Στενοχωριέμαι πολύ που δεν μπορώ να χαρώ όπως θα ήθελα τον εγγονό μου. Εχει πεθάνει και ο σύζυγός μου και είμαι μόνη μου εδώ. Ομως και εγώ θα φύγω σιγά σιγά από το χωριό και θα πάω να μείνω κοντά στα παιδιά μου»…
