Η Tereza (Τερέζα Παναγιωτοπούλου) αποτελεί μία από τις πιο γνωστές τραγουδίστριες της δεκαετίας των 90s, με τα τραγούδια της όπως «Το κυπελλάκι» να έχουν γίνει διαχρονικά και να ακούγονται δυνατά μέχρι και σήμερα.
- Από τον Βαγγέλη Καράλη
Επίσης η τραγουδίστρια έχει ξεχωρίσει παγκοσμίως με το τραγούδι «Fly me to the moon», το οποίο αποτελεί ένα κομμάτι κλασικό και αγαπημένο. Μιλώντας στην «Espresso» θυμάται τα χρόνια που έζησε στην Αμερική, καθώς έχει γεννηθεί στη Νέα Υόρκη, και μιλάει για την καριέρα της στη χώρα μας, τις σπουδαίες συνεργασίες της αλλά και τον ρόλο που έχει παίξει ο έρωτας στη ζωή της…
Γεννηθήκατε και μεγαλώσατε στην Αμερική. Πώς θυμάστε τα παιδικά σας χρόνια στη Νέα Υόρκη;
Από μικρή τραγουδούσα σε όλες τις παραστάσεις του σχολείου, μαθήματα μουσικής, χορού και μαθήματα φωνητικής. Αξέχαστα χρόνια, μεγάλωσα με μουσικές από όλον τον κόσμο, είναι το κέντρο του κόσμου και μουσικά η Νέα Υόρκη. Μεγάλωσα σε μια καλλιτεχνική γειτονιά στο Central Park West στο Upper West Side. Τα παιδικά μου χρόνια ήταν ονειρεμένα, γεμάτα μουσική και ταξίδια σε όλες τις πολιτείες της Αμερικής με τη μητέρα μου και σε περιοδείες της και σε πολλά φεστιβάλ.
Πώς και πότε αποφασίσατε να ασχοληθείτε με το τραγούδι;
Ολα ξεκίνησαν από παιδί. Ημουν σε παιδική χορωδία του St. Demetrios Church Choir Of New York μαζί με τη μητέρα μου και λίγο μετά κατάλαβα ότι μόνο αυτό ήθελα, και το έβλεπαν και όλοι γύρω μου ότι ήταν μονόδρομος. Ετσι μεγαλώνοντας έκανα μαθήματα, σπουδές και μελετούσα και μελετάω καθημερινά. Μικρή έκανα το δικό μου συγκρότημα και εκεί κατάλαβαν όλοι ότι είχα ταλέντο και στο κομμάτι παραγωγής και τα οργάνωνα όλα, μέχρι live σε club στα 17 μου.
Σε ποια ηλικία ήρθατε στην Ελλάδα και πώς θυμάστε τα πρώτα χρόνια στη χώρα μας;
Από παιδί, μόλις τελείωνα το σχολείο, κάθε καλοκαίρι σχεδόν ήμουν Ελλάδα με το πρώτο αεροπλάνο. Πήγαινα στη γιαγιά και στον παππού μου στα Εξάρχεια, σε ένα υπέροχο νεοκλασικό και μετά πηγαίναμε στη Μάνη, γιατί είμαι Μανιάτισσα. Ετσι έμενα εδώ στην Ελλάδα και συνέχιζα μερικούς μήνες στο Αμερικανικό Κολλέγιο μέχρι τα Χριστούγεννα. Μετά τα Χριστούγεννα πήγαινα πάντα πίσω στην Αμερική με τους γονείς μου.
Αντιμετωπίσατε δυσκολίες στον καλλιτεχνικό χώρο;
Η Ελλάδα έχει λάθος ανθρώπους σε σημαντικές θέσεις σε όλους τους τομείς, για αυτό ακούω μόνο το ένστικτό μου και τον μέντορά μου τον Μάκη Μάτσα, που με ανακάλυψε και υπέγραψα το πρώτο μου συμβόλαιο με τον Λάκη Παπαδόπουλο στα 90s και γράψαμε αξέχαστα τραγούδια. Μην ξεχνάμε, είμαι Ελληνοαμερικανίδα και τραγουδάω jazz, blues, swing, soul, disco και επιμένω στα ξένα γιατί είναι η πρώτη μου γλώσσα. Το γεγονός ότι έκανα στην Ελλάδα τραγούδια ειδικά μικρή, που τα ελληνικά μου ήταν η δεύτερη γλώσσα, ήταν πρόκληση για εμένα, αλλά είχα φοβερούς δασκάλους και ανθρώπους δίπλα μου. Ομως είχα και μια μητέρα με εξαιρετική φωνή, πρότυπο γυναίκας, μεγάλη δασκάλα, είχε μεγάλη αγάπη στην ελληνική γλώσσα, ήταν φιλόλογος και μεγάλωσε και εκείνη στη Νέα Υόρκη.
Μια γυναίκα πολύ όμορφη και εντυπωσιακή στον χώρο της μουσικής. Τι ρόλο έπαιξε η εμφάνιση στην καριέρα σας, θετικό ή αρνητικό;
Αν εννοείς η ομορφιά, όλα είναι σχετικά. Το πρώτο πράγμα για εμένα είναι το μυαλό και πόσο καλλιεργημένος είσαι. Μεγάλη γοητεία για μια γυναίκα είναι να εκπέμπει σεβασμό, μετά θεωρώ πως με χαρακτηρίζει η φωνή μου, και έπειτα οι επιλογές μου και τα «όχι» που έχω πει. Επίσης οι ιδέες μου, οι γνώσεις μου και η πείρα μου. Για εμένα η συμπεριφορά είναι το παν, είναι το πιο σημαντικό κομμάτι τις προσωπικότητας και της ομορφιάς του κάθε ανθρώπου.
«Το Κυπελλάκι» μέχρι σήμερα αποτελεί ένα διαχρονικό τραγούδι που παίζει και ακούγεται δυνατά. Περιμένατε ότι θα είχε τόσο μεγάλη επιτυχία;
Ο Κυριάκος Ντούμος έγραψε υπέροχο στίχο και η μουσική του Λάκη Παπαδόπουλου ήταν τόσο χαρούμενη, και όταν το τραγούδησα θυμάμαι στο σπίτι του Λάκη τού άρεσε η φωνή μου πολύ. Ως Ελληνοαμερικανίδα ήταν το στοιχείο μου το rock ‘n’ roll και το έκανα με πολλή χαρά. Ηταν υπέροχος ο πρώτος μου δίσκος και χαίρομαι που μέχρι και σήμερα αρέσει στις νεότερες γενιές.
Επίσης μεγάλος σταθμός στην καριέρα σας αποτελεί η επανεκτέλεση του τραγουδιού «Fly me to the moon», που μέχρι σήμερα ακούγεται σε όλον τον κόσμο με τη φωνή σας. Πώς έγινε η συμφωνία ώστε να ερμηνεύσετε το συγκεκριμένο τραγούδι;
Στη ζωή μου το όνειρό μου ήταν να κάνω έναν ξένο δίσκο και ευχαριστώ τον Easy Coutiel που το πίστεψε και κάναμε πολλά τραγούδια μαζί, όπως τα «Love me more», «No ordinary love», «Buzy woman». Υπέγραψα στο εξωτερικό με τη Sony και βγήκε σε 40 χώρες τότε cd με όλα τα τραγούδια. Αναφορικά με το «Fly me to the moon» πάντα λέω ένα μεγάλο «ευχαριστώ» που μας έδωσαν άδεια από τον εκδότη του συνθέτη Burt Howard στη Νέα Υόρκη. Και επίσημα μπορώ να πω ότι είναι μέσα στις 100 καλύτερες διασκευές που έχουν γίνει παγκοσμίως!
https://www.youtube.com/watch?v=DGdj13adniA
Εχετε συνεργαστεί με τις κορυφαίες μορφές του ελληνικού πενταγράμμου. Ποια συνεργασία σας ξεχωρίζετε και γιατί;
Αγαπώ τη Γλυκερία, είναι μια σπουδαία φωνή και έχω κάνει συναυλίες σε όλο τον κόσμο μαζί της, όπως και με τον Χρήστο Νικολόπουλο. Ο Τόλης Βοσκόπουλος πάντα στις πρόβες με παρατηρούσε στη Νεράιδα, ήταν τόσο καλός άνθρωπος, τόσο ευγενικός. Ο Λάκης με τα ψηλά ρεβέρ είναι οικογένειά μου πια. Ο Γιώργος Χατζηνάσιος είναι από τους πιο αγαπημένους μου φίλους και συνθέτες. Ο μοναδικός Μίμης Πλέσσας, που του έχω μεγάλη αγάπη και ήμασταν μαζί και στο Γυάλινο Μουσικό Θέατρο. Φυσικά, δεν θα μπορούσα να παραλείψω τον σπουδαίο Γιώργο Κατσαρό, που φέτος κλείνουμε πέντε χρόνια συνεργασίας κάνοντας μαζί μοναδικές διασκευές. Επίσης οι Γιάννης Πάριος, Μιχάλης Χατζηγιάννης, Μιχάλης Ρακιντζής, Λίτσα Διαμάντη, Βίκυ Μοσχολιού, Αντώνης Βαρδής, Σοφία Βόσσου, Δάκης, Μαντώ, Αλέξια, Ευρυδίκη είναι καλλιτέχνες που έχουμε συνεργαστεί και αγαπώ πολύ.
Σήμερα, πώς σχολιάζετε τους νέους τραγουδιστές στη χώρα μας και τη μουσική βιομηχανία; Θεωρείτε ότι γίνεται καλύτερη ή χειρότερη;
Υπάρχουν και τα δύο. Ισως δεν είναι αναγνωρίσιμες οι φωνές, αυτό είναι ένα θέμα, γιατί ακούω πολλά τραγούδια χωρίς έμπνευση και δεν ακούω κάτι τόσο ξεχωριστό. Η δική μου γενιά ήταν μια ξεχωριστή γενιά, με φωνές που μας γνώριζαν αμέσως. Τώρα από τους καλλιτέχνες που μου αρέσουν και πιστεύω ότι τα επόμενα χρόνια θα μας απασχολήσουν είναι η Μαρίνα Σάττι, που είναι εξαιρετικό ταλέντο, και μου αρέσουν και νέες φωνές, όπως της Κατερίνας Duska και της Νίνας Μαζάνη. Από άνδρες θεωρώ ξεχωριστό τον Πάνο Μουζουράκη.
Για να αλλάξουμε κλίμα, ο έρωτας τι ρόλο έχει παίξει στη ζωή σας. Υπάρχει σήμερα;
Ο έρωτάς μου ο μεγάλος είναι η μουσική μου αλλά και τα αγαπημένα μου έξι σκυλάκια και μια γάτα που έχω. Ο έρωτας δεν υπάρχει σήμερα στη ζωή μου και ίσως να μην έχει υπάρξει και ποτέ! Μέχρι στιγμής δεν έχει έρθει κάτι πιο δυνατό στη ζωή μου από την αγάπη μου για τη μουσική.
Θα ήθελα να αναφερθούμε στο νέο σας album «Party Edition» από τη Minos και επίσης να μας πείτε πού μπορεί να σας δει ο κόσμος.
Μαζί με την εταιρία μου, τη Minos EMI, επέστρεψα από εκεί που ξεκίνησαν όλα στα 90s. H νέα μου δουλειά έχει τον τίτλο «Party Edition» και περιλαμβάνει το περίφημο καλοκαιρινό cover «Το Πετεινάρι» μαζί με τους Loca Latina, αλλά και ένα τραγούδι που έγραψα με αγγλικό στίχο και μουσική, και η παραγωγή έγινε στη Νέα Υόρκη, το οποίο λέγεται «My man», μαζί με τους DejaVu. Κάθε Κυριακή μεσημέρι εμφανίζομαι στο Εν Πλω στη Βουλιαγμένη μέχρι το Πάσχα και στις 6 Μαΐου θα κάνω μια εμφάνιση στο Polis στο Νέο Ηράκλειο. Το καλοκαίρι ετοιμάζω συναυλίες σε όλη την Ελλάδα μαζί με τους DejaVu, με τίτλο «Flying to the moon», αλλά και με τον μαέστρο Γιώργο Κατσαρό, με τίτλο «Ταξίδι στον χρόνο».
Κλείνοντας, πείτε μας δυο λόγια για την υποψηφιότητά σας ως δημοτικής συμβούλου στον Δήμο Σαρωνικού.
Ενας από τους πιο όμορφους δήμους της Ελλάδας είναι ο Δήμος Σαρωνικού και κατεβαίνω ως υποψήφια δημοτική σύμβουλος με τον συνδυασμό του υποψήφιου δημάρχου Γιώργου Σοφρώνη. Στόχος μου, εφόσον εκλεγώ, είναι η εκπαίδευση σε ένα πολιτιστικό κέντρο με προγράμματα για όλους, και να γίνονται ομάδες μουσικές και θεατρικές. Επίσης να γίνει θεσμός ένα καλοκαιρινό παγκόσμιο μουσικό φεστιβάλ στο οποίο θα έρχονται καλλιτέχνες και τουρίστες από όλον τον κόσμο στον όμορφο δήμο μας!
