H επερχόμενη βιογραφική ταινία του Pablo Larraín για τη μοναδική Μαρία Κάλλας, με πρωταγωνίστρια την Angelina Jolie, ήταν αρκετή για να επανέλθει ξανά στην επικαιρότητα ο θρύλος που λέγεται «Ωνάσης» και η Ελλάδα να μπει και πάλι στο προσκήνιο του παγκόσμιου star system.
Από τον Νίκο Νικόλιζα
Αν και το όνομα Ωνάσης ποτέ δεν πρόκειται να σβήσει από την Ελλάδα, ωστόσο η είδηση και μόνο των γυρισμάτων της χολιγουντιανής ταινίας στη χώρα μας ξύπνησε μνήμες από την εποχή της δυναστείας του Έλληνα κροίσου!
Η Λευκάδα φέτος, και ειδικότερα το Νυδρί, είχε περισσότερο κόσμο από κάθε άλλη φορά, καθώς πλήθος διεθνών ΜΜΕ κάλυπτε κάθε βήμα της Jolie, η οποία μεταμορφώθηκε σε Μαρία Κάλλας.
Με αφορμή την ταινία «Maria», η «Espresso» βρέθηκε στα χώματα του Ωνάση στο Νυδρί και κατέγραψε τρεις μοναδικές μαρτυρίες των τελευταίων ανθρώπων που εργάστηκαν για εκείνον τόσο πάνω στη θαλαμηγό «Χριστίνα» όσο και στον θρυλικό Σκορπιό, το νησί που λάτρεψε όσο και τα παιδιά του.
Διαβάστε επίσης: Αποκάλυψη για τον Ωνάση: «Ο Αρίστος ήταν παντρεμένος με την Τζάκι και έβλεπε κρυφά τη Μαρία Κάλλας!»
Ενα από τα ονόματα που από την εποχή του Ωνάση έχει ιδιαίτερη βαρύτητα στο Νυδρί και στη Λευκάδα είναι εκείνο του Γιώργου Χατζητάκη. Του ανθρώπου που από το 1962, όταν ο Αριστοτέλης Ωνάσης τον προσέλαβε για τη θαλαμηγό του «Χριστίνα», και μέχρι το 2001 υπηρετούσε το ίδρυμα πάνω στον Σκορπιό. Ο Γιώργος Χατζητάκης ήταν ο «άνθρωπος σκιά» του Αριστοτέλη Ωνάση. Είναι εκείνος που ήταν παρών στον γάμο του με την Τζάκι Κένεντι, στις φιλοφρονήσεις του Ελληνα κροίσου στη Μαρία Κάλλας, εκείνος που υπηρέτησε τον Τσόρτσιλ πάνω στη θαλαμηγό όταν ήταν φιλοξενούμενος του Ωνάση. Παρών, όμως, και στις τραγικές στιγμές της οικογένειας!
Τόσο με το αεροπορικό δυστύχημα του Αλέξανδρου όσο και με τις «κακοτοπιές» της Χριστίνας Ωνάση. Συναντήσαμε έπειτα από πολύ κόπο τον άνθρωπο που είδε το τέλος της δυναστείας Ωνάση στο Νυδρί μέσω φίλων, οι οποίοι τον έπεισαν να μας μιλήσει, αν και ο ίδιος δεν το έχει ξανακάνει ποτέ στο παρελθόν. «Είχα ορκιστεί να μη μιλήσω ποτέ. Θεωρώ, όμως, ότι με όσα πω ίσως βάλω ένα λιθαράκι στην ιστορία του ογκόλιθου που λέγεται Ωνάσης» είναι τα πρώτα του λόγια, όταν τον συναντήσαμε στο Νυδρί, κάτω από το χάλκινο άγαλμα του Ελληνα κροίσου, που με δική του πρωτοβουλία δημιουργήθηκε στο σημείο του λιμανιού.
«Εγώ ήμουν δίπλα στον Αρίστο, πάνω στο βαπόρι “Χριστίνα”, από το 1962 έως και το 1977, οπότε και η κόρη του Χριστίνα αποφάσισε να το δώσει στο κράτος. Εκτοτε έως και το 2001 ήμουν στον Σκορπιό με απόφαση της Χριστίνας Ωνάση» λέει ο Γιώργος Χατζητάκης, ο οποίος βλέπει τη ζωή του να περνάει μπροστά από τα μάτια του σαν φιλμ ταινίας, για χάρη της «Espresso». Toυ ζητάμε να ξεκινήσει την ιστορία του δίπλα στον Ωνάση από την αρχή. «Εντελώς τυχαία έπιασα δουλειά στον Αρίστο. Βρέθηκα σε ένα καφενεδάκι που έψαχναν εργάτες για δουλειά στον Πειραιά. Τότε έψαχνε ο Ωνάσης έναν καμαρότο. Λέει ο καφετζής “αυτός ψάχνει για δουλειά”. Με βλέπει ο άνθρωπος του Ωνάση, με ρώτησε κάποια πράγματα και μετά με έστειλε στη Γλυφάδα. Από εκεί το βαρκάκι με έβαλε στο “Χριστίνα”, και το ίδιο βράδυ φύγαμε για Μόντε Κάρλο. Η πρώτη μας επαφή με τον Ωνάση ήταν το καλοκαίρι του ’63, όταν ήρθαμε στον Σκορπιό». Τα λόγια του, απλά και λιτά. Θυμάται τα πάντα με πλήρη διαύγεια. Οπως και τότε που πρωτόπιασε δουλειά. «Θυμάμαι ήταν η εποχή που ο Ωνάσης ήθελε να αγοράσει τον Σκορπιό. Ομως, δεν είχε αποφασίσει ποιο από τα νησάκια τού κάνει.
Κάναμε μια βόλτα με τη θαλαμηγό και τελικά αποφάσισε πως θα κάνει τον Σκορπιό τον δικό του επίγειο παράδεισο. Τα συμβόλαια τα υπέγραψε τέλος του ’63 και τα πρώτα συνεργεία μπήκαν στο νησί στις αρχές του ’64. Εδώ στο Νυδρί οι κάτοικοι ήταν πολύ λίγοι. Τον δέχτηκαν με μεγάλη δυσπιστία στην αρχή, γιατί φοβούνταν ότι θα τους καταστρέψει το τοπίο. Είχε ένα πρόβλημα με το νερό, δεν ήθελαν να του δώσουν νερό από το Νυδρί για να το μεταφέρει στον Σκορπιό. Ετσι αποφάσισε να αγοράσει κάποια οικόπεδα, έκανε γεωτρήσεις και βρήκε δικό του νερό. Στην αρχή το κουβαλούσε με φεριμπότ και αργότερα έκανε υπόγειο αγωγό».
Ο Γιώργος Χατζητάκης, όπως μας είπε, «κρατάει» όλες τις αναμνήσεις από τον Ωνάση σαν κόρη οφθαλμού. Και αυτό γιατί θεωρεί πως όλη η περιοχή στο Νυδρί φτιάχτηκε από τον Ωνάση και πήρε τεράστια αξία σε παγκόσμια κλίμακα. «Ο Ωνάσης ως άνθρωπος είχε τις καλές του, είχε και τις κακές του, όπως όλοι μας. Ήταν Έλληνας της Μικράς Ασίας και δεν σήκωνε μύγα στο σπαθί του. Πολύ δουλευταράς. Κάποτε που μου είπε την ιστορία του, έλεγε πως είχε πολλά προβλήματα εκεί με έναν Τούρκο αξιωματικό. Όμως, δεν ήθελε να θυμάται το παρελθόν, κατά έναν μυστήριο τρόπο. Απέφευγε να μιλάει για όλη τη ζωή του, παρά μόνο για όσα εκείνος ήθελε».
