Για χρόνια πάνω του είχε τη λάμψη και τα φώτα της showbiz! Περιζήτητος ζεν πρεμιέ, ο Ερρίκος Πετιλόν έζησε τα πάντα! Ο «άφαντος» γόης των κοσμικών σαλονιών της Αθήνας και της Νέας Υόρκης, που εδώ και χρόνια ακροβατεί στον κόσμο των παραισθήσεων, αποφασίζει να ανοίξει το στόμα του και να μιλήσει αποκλειστικά στην «Espresso»!
- Από τον Γιάννη Αρμουτίδη
Με όσα λέει σοκάρει, προσπαθώντας παράλληλα να αφυπνίσει τους πάντες για τον σκοτεινό κόσμο των ναρκωτικών, στον οποίο ζούνε χιλιάδες νέοι άνθρωποι. «Θέλω να μπω από χτες σε έναν κλειστό χώρο, για ένα λογικό χρονικό διάστημα κι όχι για πέντε χρόνια. Πώς να στο πω! Τα πράγματα είναι πολύ σοβαρά. Εχω υποβληθεί σε επέμβαση με μπαλονάκι, ζω μόνος μου και μπορεί να “μείνω” ανά πάσα στιγμή. Μπορεί να πάθω ανακοπή. Οπως είναι φυσιολογικό, δεν μπορώ να το κόψω αυτό το “πράγμα” αν δεν μπω κάπου για βοήθεια. Είμαι γεννημένος με διπολική διαταραχή και παράλληλα -γι’ αυτό λένε διπλή διάγνωση- υποφέρω και από εθισμό σε ουσίες. Πήγα στο ΚΕΘΕΑ, εκεί ήταν πολύ εντάξει οι άνθρωποι, αλλά μου είπαν ότι δεν έχουν ψυχιάτρους. Συνολικά έως σήμερα έχω πάει σε 22 ψυχιατρικά κέντρα. Στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Από μόνος μου. Και σε 25 κέντρα απεξάρτησης για ουσίες» μας λέει και συνεχίζει:
«Στα ιδιωτικά είναι φιλάργυροι και το μόνο που τους νοιάζει είναι να πάρουν κανένα χιλιάρικο στην τσέπη τους, αλλιώς δεν σε παίρνουν, και στο ΚΕΘΕΑ μου είπαν ότι δεν δίνουν ούτε ασπιρίνη ούτε κανένα φάρμακο. Και εγώ δεν μπορώ να μην παίρνω κάτι! Εμφανίζω σύνδρομο στέρησης. Πάσχω από διπολική διαταραχή από τότε που γεννήθηκα, και από τα έντεκά μου χρόνια οι γιατροί μού έκαναν ένεση για να είμαι ήρεμος. Τώρα μένω στη Θεσσαλονίκη! Απευθύνθηκα στο ψυχιατρείο της Σταυρούπολης, αλλά με δυσκόλεψαν πολλά πράγματα. Γίνεται ένας χαμός, χωρίς ουσία, και δεν έβγαλα ποτέ άκρη. Δεν θέλω να ζω με μεθαδόνη. Θέλω να απεξαρτητοποιηθώ. Δεν αντέχω να κάθομαι οκτώ μήνες σε κέντρα. Ηδη έχω χάσει ήδη εφτά χρόνια της ζωής μου σε αυτά. Φτάνει!»
Σε τι κατάσταση είσαι τώρα;
Είμαι σε πολύ δύσκολη κατάσταση, είμαι άνεργος και πρέπει να δουλέψω, αλλά το σημαντικότερο όλων είναι η υγεία μου, την οποία πρέπει να φροντίσω. Για τον λόγο αυτό, απόλυτη προτεραιότητα είναι να μπω σε έναν κλειστό χώρο βοήθειας για ένα λογικό χρονικό διάστημα. Τίποτα άλλο δεν ζητώ. Δεν είμαι στην καλύτερη κατάσταση της ζωής μου. Μπορεί ανά πάσα στιγμή να καταλήξω, εδώ στο σπίτι που ζω ολομόναχος, και να με βρουν έπειτα από έναν μήνα πεθαμένο.
Γιατί επέλεξες να φύγεις για τη Θεσσαλονίκη;
Γιατί στην Αθήνα θα πέθαινα. Επειδή είμαι επώνυμος μου έλεγαν «γεια σου, μεγάλε και μάγκα» και μου πέταγαν ναρκωτικά για να με ικανοποιούν. Σηκώθηκα κι έφυγα γιατί εκεί έπαθα όλα αυτά!
Σε επηρέασαν στην εμφάνισή σου όλη αυτή η ιστορία και ο γολγοθάς που ανεβαίνεις; Πώς βλέπεις τον εαυτό σου στον καθρέφτη;
Θέλω να πάρω βάρος, γιατί φαίνομαι σαν να είμαι 100 χρονών. Δεν τρώω! Πάντως, όλα αυτά φτιάχνουν σε 15 μέρες.
Εχεις κατάθλιψη;
Εχω μανιοκατάθλιψη, φοβίες, καταναγκαστική συμπεριφορά, εμμονικές σκέψεις και τέτοια πράγματα.
Σκέφτηκες ακόμα και να αυτοκτονήσεις;
Ναι, το έχω κάνει ούτως ή άλλως. Εχω πηδήξει από τον δεύτερο όροφο. Δεν είναι πρώτη φορά. Το είχα κάνει πριν από είκοσι χρόνια. Αυτό, λοιπόν, για να μην ξαναγίνει πρέπει να μπω κάπου για να με βοηθήσουν. Μόνος μου δεν μπορώ. Το σκέφτομαι συνεχώς. Θα φύγω από τον 4ο. Το έχω πει σε στενούς μου φίλους. Τώρα, όμως, είμαι χάλια, δεν μου κάνουν ούτε ένα τηλέφωνο. Με εξαίρεση την κολλητή μου την Ελισάβετ και δύο ακόμη άτομα.
Δηλαδή δεν σε βοηθούν οι φίλοι σου σ’ αυτήν τη δύσκολη περίοδο στη ζωή σου;
Οχι, οι δύο καλοί μου φίλοι δυστυχώς είναι φυλακή, οπότε δεν τους βλέπω. Οι υπόλοιποι είναι απλά γνωριμίες και δεν τους θεωρώ φίλους μου. Επαθα κι ένα ελαφρύ εγκεφαλικό πριν από έναν μήνα κι έμεινα παράλυτος για μία εβδομάδα από τη μέση και κάτω. Αλλά τη γλίτωσα, ευτυχώς. Η αλήθεια και μόνο αυτή είναι η αλήθεια, ότι επειδή έπασχα από διπολική διαταραχή και επειδή δεν το είχε διαγνώσει κανένας ψυχίατρος κατέληξα στη χρήση ουσιών, που ήταν το μόνο φάρμακο που γνώριζα για να αισθάνομαι καλά και να αισθάνομαι θεραπευμένος. Οταν επενέβησαν οι ψυχίατροι μου εξήγησαν ότι πάσχω από διπολική διαταραχή αλλά ήταν αργά πλέον, διότι είχα εθιστεί. Αντί, λοιπόν, να πάρω αγωγή για διπολική διαταραχή έπαιρνα άλλα πράγματα για να ισορροπήσω. Γιατί το έκανα αυτό; Επειδή είμαι ανόητος ή επειδή ήθελα να φαίνομαι 100 χρονών και να κατρακυλήσω σ’ αυτή την κατάσταση; Ή ήθελα να καταστρέφω τη ζωή μου 100 φορές ή να φτάσω στον θάνατο κλινικά νεκρός πέντε φορές; Εχω κάνει από υπερβολική δόση και μια απόπειρα αυτοκτονίας από τον δεύτερο όροφο, μέχρι να μπω στο αντίθετο ρεύμα με μηχανή μεγάλου κυβισμού στη Συγγρού και να σκάσω μετωπικά πάνω σε νταλίκα! Εμεινα παράλυτος μία εβδομάδα και έπειτα από μία εβδομάδα σηκώθηκα.
