Το γκραντ φινάλε του Νίκου Οικονομόπουλου στο κέντρο διασκέδασης Fantasia επί της παραλιακής εξελίχθηκε, όπως αποκαλύπτει σήμερα η «Εspresso», σε πολιτικό-ερωτικό θρίλερ με κραυγές, πεταχτά φιλιά, δύο ίδια αυτοκίνητα, μία σύζυγο και μία ερωμένη, με ονόματα (τι σατανική σύμπτωση) που αρχίζουν από το ίδιο γράμμα της αλφαβήτου, και πρωταγωνιστή πρώην υπουργό και νυν βουλευτή της Νέας Δημοκρατίας!
Η ατμόσφαιρα μέσα στο κατάμεστο νυχτερινό κέντρο όπου εμφανιζόταν ο Νίκος Οικονομόπουλος ήταν εκρηκτικά έντονη! Ηταν η τελευταία βραδιά του προγράμματος -το φινάλε μιας σεζόν που σάρωσε σε επιτυχία, glamour και κατανάλωση λουλουδιών-, με τους θαμώνες να αποθεώνουν το λαϊκό ίνδαλμα, που ετοιμάζει βαλίτσες για την περιοδεία του στις ΗΠΑ!
Στο πρώτο τραπέζι πίστα όμως, εκεί όπου το νυχτερινό παραμύθι συναντά το πολιτικό θρίλερ, γραφόταν άλλο «σενάριο». Πρώην υπουργός και νυν βουλευτής της Ν.Δ. (δημοσιεύουμε και σχετική φωτογραφία από το συγκεκριμένο βράδυ έχοντας καλύψει, για ευνόητους λόγους, τα χαρακτηριστικά του) και η σύζυγός του, που είχε φορέσει το χαμόγελο της «κοινωνικής βιτρίνας», μονοπωλούσαν τα βλέμματα αρκετών «περιοίκων» τους, με τη σύζυγο να πετά λουλούδια με ρυθμό πολυβόλου, κοιτώντας με νόημα τον πρώην υπουργό άντρα της σαν να (μας) έλεγε: «Αυτός είναι δικός μου!» Τόσο δικός της, που τον είχε μονίμως πνιγμένο στην αγκαλιά της σαν τρόπαιο σε βιτρίνα… πολυτελείας.
Αλλά το θέαμα δεν ήταν μόνο στην πίστα. Ηταν και… απέναντι, διότι στο τραπέζι ακριβώς απέναντί τους εμφανίστηκε -ω, τι σύμπτωση!- ξανθιά καλλονή με το βλέμμα των μεγάλων υποσχέσεων. Φορώντας ολόλευκο φόρεμα που άφηνε ακάλυπτα τα πόδια-ποίημα, έχοντας μαλλί κομμωτηρίου και τα πανάκριβα κοσμήματα να «χαϊδεύουν» το κορμί της κοιτούσε με επιμονή το τραπέζι του «γαλάζιου» πρώην υπουργού! Ο λόγος για πρώην συνεργάτιδά του, που οι κακές γλώσσες λένε πως έφυγε νύχτα απ’ το γραφείο του, με εντολή της συζύγου, όταν το… ρομάντζο άρχισε να φτάνει στα αυτιά της!
Η ξανθιά «κινούμενη βόμβα»
Η κατάξανθη… δημοσιοσχετίστρια δεν έκανε καμία προσπάθεια να το παίξει διακριτική. Με βλέμμα-δηλητήριο και σιγουριά ντίβας κάρφωνε τον πρώην υπουργό, ο οποίος προσπαθούσε να κοιτάει αλλού, αλλά το βλέμμα του γυρνούσε σαν μαγνητισμένο drone πάνω της! Η ερωμένη, που είχε σχεδιάσει το «τυχαίο» της πέρασμα με μαθηματική ακρίβεια, απαντούσε με φιλάκια στον αέρα, νεύματα γεμάτα υπονοούμενα και άνθη που -δήθεν κατά λάθος- κατευθύνονταν στο τραπέζι του! Το σχέδιο ήταν απλό και πανούργο: να δείξει στη σύζυγο ποια είχε πρώτα το κλειδί του υπουργικού γραφείου… και του υπουργικού παντελονιού. Και τότε μπήκε η «φωτιά» στο παιχνίδι: Η σύζυγος, η κυρία του κυρίου. Με θανατηφόρο βλέμμα, όπως την τσακώσαμε, «μπήκε ανάμεσά τους», άρπαξε τον σύζυγο απ’ τους ώμους, τον τύλιξε με χάδια και χαμόγελα, σαν να λέει «ούτε βλέμμα δεν θα πάρεις, ξανθούλα».
Τα κοντινά τραπέζια είχαν ξεχάσει τον Οικονομόπουλο και το πρόγραμμα. Ολοι παρακολουθούσαν το παραπολιτικό reality που παιζόταν ζωντανά μπροστά τους. Ψίθυροι, γελάκια, κινητά που τραβούσαν στιγμιότυπα, και το σούσουρο έγινε μεγαλύτερο και από τον ήχο των ηχείων του μαγαζιού! Η ξανθιά δεν λύγισε. Κουνιόταν ρυθμικά, ερμηνεύοντας το λαϊκό ζεϊμπέκικο της εκδίκησης με κάθε κούνημα των γοφών της. Ο συνοδός της, απελπισμένος, προσπαθούσε να την κρατήσει να μην κάνει… ντου. Γιατί ήταν φανερό πως μέσα της έβραζε. Ηθελε να σηκωθεί, να πάει στο πρώτο τραπέζι πίστα και να της βγάλει τις τρέσες τρίχα τρίχα. Και το καλύτερο; Στην έξοδο, εκτυλίχθηκε ντουμπλ φας φαρσοκωμωδία!
Εξω από το μαγαζί, παρκαρισμένα δύο ολόιδια αυτοκίνητα. Ιδια μάρκα, ίδιο χρώμα, ίδιος κυβισμός – πιθανώς ίδιος αγοραστής. Το ένα της κυρίας, το άλλο της… ερωμένης! Και -τι σύμπτωση!- και οι δύο γυναίκες έχουν ονόματα που αρχίζουν από το ίδιο γράμμα της αλφαβήτου… λες και το σύμπαν έχει μαύρο χιούμορ. Ο πρώην υπουργός, φανερά ταραγμένος, προς στιγμήν φάνηκε να τα μπερδεύει: σε ποιο από τα δύο να μπει; Ποια είναι η «νόμιμη» έξοδος και ποια η «επικίνδυνη στροφή»; Τελικά, μπήκε στο σωστό Ι.Χ. Η σύζυγος, με το χαμόγελο της νικήτριας, του δίνει φιλί-μπετονιέρα και φεύγουν αγκαλιά. Η άλλη όμως, η κατάξανθη «εφεδρεία», ξέσπασε με βρισιές και τσιρίδες που ακούστηκαν στο παραλιακό μέτωπο, με αυτόπτη μάρτυρα να μας μεταφέρει, μια κι εμείς ήμασταν εντός και δεν τους είχαμε πάρει στο… κατόπι, ότι φώναζε «μόνο στα κρυφά με θες, αλλά εγώ δεν γεννήθηκα για σκιά!»
