«Δεν με ενδιαφέρει η δημοσιότητα ούτε και το επάγγελμά μου. Εφυγα πριν από 40 χρόνια και έφυγα ψηλά. Δεν θα επέλεγα να επιστρέψω σε καμιά περίπτωση, τώρα που είμαι 80 ετών»!
- Από τον Νίκο Νικόλιζα
Με αυτά τα λόγια ο πιο ακριβοθώρητος ηθοποιός του ελληνικού κινηματογράφου, το «Ρεμάλι της Φωκίωνος Νέγρη», Άλκης Γιαννακάς, έστω και με αυτές τις δύο φράσεις μέσα από την «Espresso», βάζει τέλος σε κάθε είδους συζήτηση για να επανέλθει στο προσκήνιο είτε μέσω συνέντευξης είτε μέσω κάποιου ρόλου.
Ο άλλοτε γόης του ελληνικού κινηματογράφου, που έκανε πολλές κοπέλες να καρδιοχτυπήσουν για εκείνον όταν μεσουρανούσε, είναι ίσως ο μοναδικός από τους εναπομείναντες Ελληνες ηθοποιούς της χρυσής εποχής του σινεμά που δεν δέχτηκε ποτέ να μιλήσει δημοσίως για εκείνες τις ένδοξες εποχές. Ακόμα και όταν είχε καταφέρει να στρέψει τα φώτα πάνω του, παίζοντας άλλοτε με την Ιλυα Λιβυκού και άλλοτε με την Γκιζέλα Ντάλι, ρόλους που τον «στιγμάτισαν» στη μνήμη μας.
Οσο ζούσε η Γκιζέλα Ντάλι, με την οποία υπήρξαν και ζευγάρι, εκείνη μιλούσε πάντα με κολακευτικά λόγια για τον πρώην αγαπημένο της, ο οποίος στα τέλη της δεκαετίας του ’70 αποφάσισε να εξαφανιστεί απ’ όλους και απ’ όλα. Μόνο κάποιες εμφανίσεις έκανε στο Σπίτι του Ηθοποιού και στην αγαπημένη του φίλη Άννα Φόνσου, αλλά ποτέ δεν σκέφτηκε να μιλήσει δημοσίως: για την ομορφιά του, την υποκριτική τέχνη, τους έρωτές του, την πολυτάραχη ζωή του. Σε μία από τις σπάνιες συνεντεύξεις της η Γκιζέλα Ντάλι είχε πει για τον μεγάλο της έρωτα: «Ημασταν και οι δύο νέοι. Γεμάτοι ζωή. Δεν μας ένοιαζε απολύτως τίποτα, παρά μόνο ο έρωτάς μας. Γυρίσαμε κάποιες ταινίες με τον Αλκη και τις ζήσαμε σαν να ήμασταν χρόνια παντρεμένοι».
Ο ίδιος όλα αυτά τα χρόνια, παρόλο που ξεκίνησε πολύ μικρός το επάγγελμα (σ.σ.: το 1958), δεν θέλησε ποτέ να κάνει έναν απολογισμό ζωής. Μόνο σκόρπιες ειδήσεις έφταναν τότε στα δημοσιογραφικά γραφεία για τον πανέμορφο γόη του ελληνικού σινεμά. Οι ελάχιστοι που τον γνωρίζουν καλά όλα αυτά τα χρόνια, γύρω από την πλατεία Αμερικής όπου μένει, μιλάνε για έναν καλοκάγαθο άνθρωπο, ωστόσο ο ίδιος αποφεύγει να μιλήσει για τις μεγάλες του δόξες. Ψάχνοντας το αρχείο, πέφτουμε πάνω και σε μία δήλωση της Ιλυας Λιβυκού, όταν δούλεψαν μαζί στη σπουδαία ταινία «Ενας ντελικανής».
«Ο Αλκης ήταν αυτό ακριβώς που θέλαμε για την ταινία. Τον πανέμορφο Ελληνα που θα συναρπάσει το κοινό. Και το καθήλωσε, ομολογώ» ανέφερε εκείνη σε συνέντευξή της εκείνη την εποχή, όταν βγήκε στις κινηματογραφικές αίθουσες η ταινία. Εχοντας στο πλευρό του τη σύζυγό του, ο ίδιος πλέον αποφεύγει να δει ακόμα και τις ταινίες του. Αλλωστε πόσοι από τους παλαίμαχους και σπουδαίους ηθοποιούς τις βλέπουν; Πόσοι δεν πληγώνονται για τα χρόνια που έφυγαν και τη νιότη που πέρασε; Οι παρέες του πλέον είναι ελάχιστες και, όπως μας είπαν από την περιοχή όπου μένει, του αρέσει να βγαίνει καμιά φορά σε καφενεία της περιοχής κι εκεί να συζητάει με τους γείτονες. Αλλωστε η Αθήνα και οι γειτονιές έχουν αλλάξει τόσο πολύ… όπως και ο ελληνικός κινηματογράφος, στον οποίο ο Γιαννακάς άφησε ανεξίτηλο το υποκριτικό του αποτύπωμα.
