Μόλις στα 27 του χρόνια, ο Βαγγέλης Νάκης πριν από λίγες ημέρες κατάφερε να περάσει τις πόρτες της 89ης ΔΕΘ Θεσσαλονίκης, να συγκινήσει τον κόσμο με την ομιλία του, τα πιστεύω του, τις ενέργειές του, παρουσιάζοντας τη γέννηση, τη δράση και το όραμα του project «Terminal Z», όπου αποτελεί τη «φωνή» της νέας γενιάς, αλλά και ένα πακέτο κοινωνικής επανεκκίνησης.
Ιδρυτής του «Πίσω στα δικά μας – PSDM Athens», που με την έντονη κοινωνική του δράση βραβεύτηκε για την εθελοντική προσφορά του, μετά τις καταστροφικές πλημμύρες σε Καρδίτσα και Εύβοια, αποτελεί ό,τι πιο ελπιδοφόρο έχει να παρουσιάσει η νέα γενιά, η Generation Z, για την οποία παλεύει για ένα καλύτερο μέλλον. Δημιουργός συγκινητικών ταινιών μικρού μήκους, που «πάλεψαν» και νίκησαν τον εκφοβισμό, τον ρατσισμό και το bullying, ο Βαγγέλης Νάκης, πασίγνωστος και ως influencer με κοινωνική προσφορά, είναι ένας ανθρώπινος «φωτεινός σηματοδότης».
Πώς έφτασες στη ΔΕΘ Θεσσαλονίκης;
Η πορεία προς τη ΔΕΘ δεν ήταν κάτι που προέκυψε ξαφνικά· ήταν αποτέλεσμα δουλειάς, πίστης και συνεργασιών που χτίζονται βήμα βήμα. Ενα βήμα που μου δόθηκε λόγω της κομβικής συνεργασίας που έχω με την Ανδριανή Μανέττα και τον Ηλία Τσαλδάρη, άνθρωποι που ξεχωρίζουν για τη δημιουργία και την καινοτομία τους. Το να βρίσκομαι εκεί, σε ένα τόσο σημαντικό βήμα για τη χώρα, ήταν πρώτα από όλα μια μεγάλη τιμή αλλά και μια ευθύνη. Ενιωσα έντονα ότι δεν εκπροσωπώ μόνο τον εαυτό μου, αλλά μια ολόκληρη γενιά νέων ανθρώπων που προσπαθούν καθημερινά να δημιουργήσουν, να καινοτομήσουν και να βρουν τον χώρο τους. Τα συναισθήματα ήταν μοιρασμένα: χαρά, συγκίνηση αλλά και μια αίσθηση υποχρέωσης να συνεχίσουμε ακόμα πιο δυνατά.
Ποια είναι για τον Βαγγέλη η «επόμενη μέρα» της ΔΕΘ. Ποια είναι τα όνειρα και οράματά του;
Η «επόμενη μέρα» για μένα δεν είναι απλώς το επόμενο project ή η επόμενη διοργάνωση. Μετά τη δημοσίευση της ομιλίας στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης δέχτηκα μια απρόσμενη απεριόριστη αγάπη, η οποία δεν μετριέται επ’ ουδενί και μικρή σημασία έχουν τα χιλιάδες likes και views! Αυτό το γεγονός γεννά το αίσθημά της. Το όνειρό μου είναι να βλέπω τη νέα γενιά να έχει χώρο, φωνή και ευκαιρίες στην Ελλάδα, χωρίς να χρειάζεται να φύγει στο εξωτερικό για να κυνηγήσει τα όνειρά της. Το όραμά μου είναι να χτίσουμε γέφυρες ανάμεσα στη δημιουργικότητα, στην καινοτομία και την κοινωνία, ώστε να αποδείξουμε ότι η Ελλάδα μπορεί να παράγει ιδέες και λύσεις με παγκόσμια προοπτική. Δεν με αφορά τόσο το προσωπικό όφελος όσο το πώς μπορούμε να ανοίγουμε δρόμους και για τους επόμενους. Αν κάτι με κινητοποιεί, είναι η σκέψη ότι κάθε βήμα μπροστά, κάθε μικρή νίκη, μπορεί να εμπνεύσει κι άλλους να τολμήσουν.
Τι είναι το Terminal Z; Πώς σου γεννήθηκε αυτό το όραμα;
Το Terminal Z δεν είναι απλώς ένα project· είναι μια πλατφόρμα που αφηγείται ιστορίες και φωτίζει τις διαδρομές της. Το όραμά μου γεννήθηκε από την ανάγκη να δώσουμε χώρο στη φωνή μιας γενιάς που συχνά αισθάνεται στο περιθώριο, ενώ στην πραγματικότητα είναι η πιο δημιουργική και ανθεκτική.
Οι ενότητες του Terminal Z αντικατοπτρίζουν αυτήν ακριβώς την πορεία:
Far from Home: τις ιστορίες όσων αναγκάστηκαν να φύγουν στο εξωτερικό, αλλά δεν έχασαν ποτέ τη σύνδεση με την πατρίδα τους.
Back Home: τις στιγμές της επιστροφής, το πώς μπορούμε να ξαναχτίσουμε γέφυρες και να δημιουργήσουμε ξανά εδώ, στον τόπο μας.
The Diary of A: μια καταγραφή της καθημερινότητας, των αγώνων και των ονείρων μας, σαν ένα προσωπικό ημερολόγιο μιας γενιάς που ψάχνει τον δρόμο της.
Εμπνευστής και ιδρυτής του «Πίσω στα δικά μας», αλλιώς PSDM Athens, που βραβεύτηκε πολλάκις (Περιφέρεια Στερεάς Ελλάδας, Δήμο Καρδίτσας, Χαμόγελο του Παιδιού κ.ά.), για την κοινωνική δράση και προσφορά του, κατά τη διάρκεια φυσικών καταστροφών.
Η ιδέα για το «Πίσω στα δικά μας» ήρθε από την ανάγκη να κάνουμε πράξη την αλληλεγγύη, εκεί που η κοινωνία μας δοκιμάζεται περισσότερο. Οταν βλέπεις ανθρώπους να χάνουν τα σπίτια τους ή να κινδυνεύει η καθημερινότητά τους από φυσικές καταστροφές, καταλαβαίνεις ότι δεν αρκεί μόνο η συμπάθεια, χρειάζεται δράση. Με ώθησε η πεποίθηση ότι κάθε μικρή βοήθεια μετράει και ότι η κοινότητα μπορεί να στηριχθεί όταν υπάρχει συνεργασία και αίσθημα ευθύνης.
Η «φωνή» σου πολεμάει τον ρατσισμό, την ομοφοβία, τον σχολικό εκφοβισμό, το bullying. Εχεις βιώσει κάποια από αυτά ως παιδί, έφηβος και ενήλικας;
Η φωνή μου δεν είναι απλώς μια προσωπική έκφραση, είναι δέσμευση να σταθώ απέναντι σε κάθε μορφή αδικίας και αποκλεισμού. Οπως πολλοί νέοι και εγώ αντιμετώπισα καταστάσεις που με έκαναν να καταλάβω πόσο σημαντικό είναι να υπάρχει στήριξη, κατανόηση και διάλογος. Δεν ήταν πάντα εύκολο, αλλά αυτές οι εμπειρίες μού έδωσαν την ώθηση να μιλήσω και να δράσω. Το μήνυμά μου είναι ξεκάθαρο: δεν μπορούμε να μένουμε αμέτοχοι όταν κάποιος βιώνει ρατσισμό, ομοφοβία ή bullying.
Ποια είναι η πιο ακραία εκδήλωση bullying που πιθανόν έχεις ζήσει;
Οπως πολλοί νέοι και εγώ έχω βιώσει ακραίες μορφές bullying. Στο δημοτικό με έχουν πετάξει από τις σκάλες και στο γυμνάσιο με έχουν κλειδώσει στις τουαλέτες. Αυτές οι εμπειρίες δεν ήταν εύκολες, με στιγμάτισαν, αλλά ταυτόχρονα μου έμαθαν κάτι πολύ σημαντικό: τη σημασία να μη μένεις σιωπηλός, να μην αφήνεις τον φόβο να σε καθορίζει και να στηρίζεις τους άλλους που βιώνουν το ίδιο. Αυτή η εμπειρία με ώθησε να μιλήσω ανοιχτά για την ανάγκη σεβασμού, κατανόησης και πρόληψης του bullying. Το μήνυμά μου είναι ότι κανείς δεν πρέπει να αισθάνεται μόνος και ότι από κάθε δυσκολία μπορεί να γεννηθεί δύναμη για δράση και αλλαγή.
Υπάρχει κάποια αληθινή ιστορία που να σε έχει αγγίξει περισσότερο;
Μια ιστορία που με έχει αγγίξει ιδιαίτερα είναι από τη δράση μας στο «Πίσω στα δικά μας». Σε μια περιοχή που είχε πληγεί από πλημμύρες, συνάντησα μια οικογένεια που είχε χάσει τα πάντα μέσα σε λίγες ώρες. Παρά την απώλεια, είχαν δύναμη, αισιοδοξία και αλληλεγγύη μεταξύ τους. Η αντίδρασή τους με συγκλόνισε και με έκανε να καταλάβω ότι η βοήθεια δεν είναι μόνο υλική, είναι και ψυχολογική, είναι η παρουσία, η κατανόηση και η έμπρακτη στήριξη. Αυτές οι ιστορίες με θυμίζουν γιατί ξεκίνησα να δραστηριοποιούμαι κοινωνικά και μου δίνουν ώθηση να συνεχίζω να δημιουργώ πλατφόρμες και δράσεις που κάνουν τη διαφορά.
Ταινίες μικρούς μήκους, με εκατομμύρια προβολές, βραβεία και κοινωνικά μηνύματα. Τι σε έκανε να δακρύσεις, δημιουργώντας το «Τελευταίο δέντρο» αλλά και τις «Σκέψεις της Νεφέλης»;
Κάθε μου ταινία μικρού μήκους είναι για μένα μοναδική. Το «Τελευταίο δέντρο» αφιερώθηκε στους πυροπλήκτους των φονικών πυρκαγιών στο Μάτι, ενώ οι «Σκέψεις της Νεφέλης» αφηγούνται τη ζωή μιας καθημερινής κοπέλας που βιώνει σχολικό εκφοβισμό. Η ανταπόκριση των παιδιών ήταν συγκινητική. Χιλιάδες μίλησαν για τις δικές τους εμπειρίες. Η συνεργασία με οργανισμούς, όπως το Χαμόγελο του Παιδιού, αλλά και η προβολή των ταινιών στους κινηματογράφους και στα ΜΜΕ βοήθησαν να φτάσει το μήνυμα σε ευρύτερο κοινό.
Το influencing ήταν ένα πρώτο σημαντικό σκαλοπάτι για να ανέβεις στην επίτευξη των στόχων σου;
Το influencing ξεκίνησε για εμένα το 2019 και ήταν όντως ένα πρώτο σημαντικό σκαλοπάτι στην πορεία μου, γιατί μου έδωσε την ευκαιρία να συνδεθώ με ανθρώπους, να καταλάβω τι σημαίνει να έχεις φωνή και ευθύνη απέναντι σε αυτούς που σε ακολουθούν. Ηταν εξίσου ένα μέσο που ο κόσμος είχε ανάγκη να μιλήσει και πολύ γρήγορα η προσωπική μου σελίδα έγινε μια ασφαλής πλατφόρμα που τους έδινε το βήμα να ακουστούν και να λάβουν βοήθεια. Το Influencing δεν ήταν αυτοσκοπός, ήταν μέσο για να μάθω, να πειραματιστώ και να χτίσω τις βάσεις για πιο μεγάλα projects, όπως το Terminal Z ή οι κοινωνικές δράσεις μου.
Ποιο είναι το οράμά σου για το μέλλον;
Το όραμά μου για το μέλλον είναι να συνεχίσω να δημιουργώ περιεχόμενο και έργα που δίνουν φωνή και χώρο στη νέα γενιά, να δείξω ότι η Ελλάδα μπορεί να παράγει ιδέες, δημιουργικότητα και λύσεις με παγκόσμια εμβέλεια. Θέλω οι δράσεις μου να εμπνέουν άλλους να τολμούν, να συνεργάζονται και να πιστεύουν ότι μπορούν να κάνουν τη διαφορά, ό,τι και αν αντιμετωπίζουν.
Η πολιτική είναι στα άμεσα σχέδιά σου;
Η πολιτική είναι εν μέρει στα άμεσα σχέδιά μου, με την έννοια ότι πιστεύω πως όλα στη ζωή έχουν πολιτική διάσταση. Προσπαθώ να περάσω το μήνυμα ότι οι νέοι πρέπει πρώτα να είναι πολιτικά ενημερωμένοι και να κάνουν την έρευνά τους πριν αποφασίσουν αν θα κομματικοποιηθούν. Η πολιτική είναι κάτι που σκέφτομαι και θεωρώ ότι θα μου ταίριαζε, αρκεί να βρεθώ σε ένα πλαίσιο όπου μπορώ να προσφέρω ουσιαστικά.
Υπάρχουν άνθρωποι που σε έχουν στηρίξει στη διαδρομή σου και οφείλεις ένα μεγάλο «ευχαριστώ»;
Φυσικά, δεν θα ήμουν εδώ χωρίς ανθρώπους που πίστεψαν σε μένα, με στήριξαν και με ενθάρρυναν στις δυσκολίες. Από την οικογένεια και τους φίλους, μέχρι συνεργάτες και μέντορες.Το μεγαλύτερο «ευχαριστώ» μου είναι σε αυτούς που ακόμα και στις πιο δύσκολες στιγμές μού έδειξαν ότι η πίστη σε έναν άνθρωπο ή σε ένα όραμα μπορεί να κάνει τη διαφορά. Η οικογένειά μου, ο πατέρας μου, η μητέρα μου και ο δίδυμος αδερφός μου είναι η βάση μου και η μεγαλύτερη πηγή στήριξης σε ό,τι κάνω.
Αν είχες δύο λεπτά με τον πρωθυπουργό, τι θα του έλεγες;
Αν είχα δύο λεπτά με τον πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη, θα του έλεγα κάτι απλό αλλά σημαντικό: εδώ κάτι αλλάζει. Οι νέοι έχουν ιδέες, όρεξη και διάθεση να δουλέψουν για το κοινό καλό. Χρειάζονται, όμως, εμπιστοσύνη και ευκαιρίες για να τις πραγματοποιήσουν. Μαζί με τη νέα γενιά πολλά θα μπορούσαν να αλλάξουν στην Ελλάδα. Αν μας δοθούν ο χώρος και τα εργαλεία, μπορούμε να δημιουργήσουμε συνθήκες όπου η δημιουργικότητα, η καινοτομία και η κοινωνική δράση ανθίζουν, χωρίς οι νέοι να νιώθουν ότι πρέπει να φύγουν για να κυνηγήσουν τα όνειρά τους.
