Ιούλιος του 2025, σε ένα στημένο θεατράκι σε ανοιχτό γήπεδο μπάσκετ στο Ψυχικό.
- Της Βίβιαν Μπενέκου
Ο Αλμπέρτο Εσκενάζυ, πάνω στο σανίδι, έπαιζε με το ίδιο πάθος σαν να ήταν στην πιο μεγάλη θεατρική σκηνή της Αθήνας. Αυτή η δωρεάν για το κοινό παράσταση με τον τίτλο «Δεν υπάρχει ρόλος για σας» έμελλε να ήταν και η τελευταία παράσταση στην οποία πρωταγωνίστησε ο αείμνηστος ηθοποιός, που έδινε με υπερηφάνεια τη μάχη του με τον καρκίνο.
Κάτι που κανείς γύρω του δεν μπορούσε να φανταστεί, εκείνο το δροσερό καλοκαιρινό βραδάκι του Ιουλίου, σε ένα κατάμεστο από θεατράκι κόσμο να χειροκροτεί τον Αλμπέρτο Εσκενάζυ, που με άνεση και κίνηση εφήβου έδινε πάνω στο σανίδι τον καλύτερό του εαυτό.
Αυτή ήταν η τελευταία του παράσταση και όχι ο «Κεραυνός» στο Ρουφ, όπως γράφτηκε λανθασμένα σε πολλά media που ξεδίπλωναν τη ζωή και την καριέρα του λίγο μετά την είδηση του θανάτου του.
Η «Espresso», λοιπόν, έμελλε να ήταν εκεί στο μικρό θεατράκι του Ψυχικού, σε μια βραδιά που για εκείνον ήταν ιδιαίτερη για τους δικούς του προσωπικούς λόγους. Ο Εσκενάζυ έπαιζε σε μια υπαρξιακή κωμωδία, που μέσα της έκρυβε πολλά δράματα. Ενα από αυτά διαδραματιζόταν μπροστά στους θεατές χωρίς καν να το γνωρίζουν ή να το βλέπουν. Τραγική ειρωνεία. Η πλοκή του έργου του Μπάμπη Τσικληρόπουλου περιστρεφόταν γύρω από έναν μεσόκοπο ηθοποιό που πολιορκημένος από τον εφιάλτη της ανεργίας βρίσκεται στα πρόθυρα της τρέλας και οργανώνει την τελευταία του παράσταση.
Ο Αλμπέρτο Εσκενάζυ, που ήξερε τι του συμβαίνει, διάλεξε αυτόν τον τελικά δραματικό ρόλο και υπερέβαλε εαυτόν, πλάι στους συναδέλφους του Τζώνυ Θεοδωρίδη, Αλίκη Ζαχαροπούλου και στην κόρη του Σάρα Εσκενάζυ.
Κι εμείς που τον βλέπαμε, μόνον τώρα, εκ των υστέρων, και μετά τον θάνατό του, πριν από λίγες ημέρες, από καρκίνο μπορέσαμε να καταλάβουμε γιατί μετά το τέλος της παράστασης, πίσω στα παρασκήνια, εκείνος ευγενικά χαιρετούσε τον κόσμο καθισμένος στην καρέκλα του. Φαινόταν πολύ κουρασμένος, όμως τότε όλοι το αποδώσαμε στην ένταση της ερμηνείας του στη σκηνή.
Ομως, τελικά δεν ήταν έτσι. Είχε αρχίσει η αντίστροφη μέτρηση. Εκείνο το βράδυ ο Αλμπέρτο Εσκενάζη, γλυκύτατος και πολύ ευγενικός, δεχόταν τις αγκαλιές και τα «συγχαρητήρια» των παρισταμένων, μεταξύ των οποίων και φίλοι του από τον καλλιτεχνικό χώρο, αλλά στο πρόσωπό του κρυβόταν η θλίψη. Την ίδια που είχε και ο φύλακας-άγγελός του, η κόρη του Σάρα Εσκενάζη, που ήταν εκεί δίπλα του, προσέχοντάς τον, κάθε στιγμή.
Εκείνη την καλοκαιρινή νύχτα του Ιουλίου, ο μεγάλος αυτός καλλιτέχνης, που έγραφε, σκηνοθετούσε και έπαιζε τους ρόλους του, «αποχαιρετούσε» με τον δικό του τρόπο τους ανθρώπους που τον αγάπησαν και τον χειροκροτούσαν όρθιοι στην τελευταία του πράξη επί σκηνής.
Στη Ριτσώνα «παρέα» με «Του Αιγαίου τα μπλουζ»
Το μεσημέρι της Πέμπτης 18 Δεκεμβρίου, στο αποτεφρωτήριο Ριτσώνας, μέσα σε κλίμα βαθιάς συγκίνησης, αποχαιρέτησαν τον γνωστό ηθοποιό Αλμπέρτο Εσκενάζυ η σύζυγός του Μαίρη, τα παιδιά του Σάρα και Λέων, στενοί συγγενείς, συνεργάτες και φίλοι.
Ο αποχαιρετισμός έγινε υπό τους ήχους του αγαπημένου του τραγουδιού «Του Αιγαίου τα μπλουζ», στο πιάνο του αποτεφρωτηρίου, του φίλου του και συνεργάτη Κώστα Μπίγαλη. Στη σεμνή τελετή μίλησαν για τον Αλμπέρτο Εσκενάζυ η ηθοποιός Αιμιλία Υψηλάντη, ο τραγουδιστής Κώστας Μπίγαλης, ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Γιώργος Καραμέρος, ο τέως δήμαρχος Κηφισιάς Γιώργος Θωμάκος, ο ηθοποιός Χρήστος Φωτίδης, ο χορογράφος Γιώργος Πόπορης, η κόρη του Σάρα και άλλοι.
Ολοι οι ομιλητές αναφέρθηκαν στο ήθος του, στον εξαίσιο και δοτικό χαρακτήρα του, στο ταλέντο του, στην ανθρωπιά του, στην αγάπη του και τη γενναιοδωρία του. Επίσης, κατά τη διάρκεια της τελετής ακούστηκε μία μπαλάντα από τη θεατρική παράσταση «Εκείνος κι Εκείνος» όπου πρωταγωνιστούσαν ο Αλμπέρτο Εσκενάζυ και ο Κώστας Μπίγαλης.
Μεταξύ εκείνων που παρευρέθησαν στην τελετή για το τελευταίο «αντίο» στον αγαπημένο ηθοποιό ήταν και πολλοί συνάδελφοί του: Δήμητρα Κολλά, Αθηνά Μαυρομάτη, Γιάννης Θεοδωρίδης, Τάσος Γιαννόπουλος, Λεωνίδας Κακούρης, Ιωάννης Απέργης, Κώστας Καζανάς, Αλέξανδρος Καλπακίδης, Τζώνυ Θεοδωρίδης και πολλοί άλλοι.
Ο Αλμπέρτο Εσκενάζυ έφυγε από τη ζωή τη Δευτέρα 15 Δεκεμβρίου, στα 73 του χρόνια, έπειτα από χρόνια μάχη που έδωσε με τον καρκίνο, αφήνοντας τον καλλιτεχνικό χώρο φτωχότερο.
