Ενας δικός μας άνθρωπος, ο ρεπόρτερ της «Espresso» Βαγγέλης Καράλης μέσα από τη μαρτυρία του αποκαλύπτει πώς αυτός και οι υπόλοιποι επιβάτες αμαξοστοιχίας με κατεύθυνση από Θεσσαλονίκη προς Αθήνα γλίτωσαν στο παρά πέντε την τραγωδία στα Τέμπη.
«Προχτές το βράδυ είχα κλείσει εισιτήριο από Θεσσαλονίκη για Αθήνα με το τελευταίο δρομολόγιο στις 19.25. Ενώ όλοι είχαμε επιβιβαστεί, μας ανακοίνωσαν πέντε λεπτά πριν από την προγραμματισμένη αναχώρησή μας ότι το τρένο θα καθυστερήσει να φύγει, διότι υπάρχει πρόβλημα με τη μηχανή. Σε δεύτερη ανακοίνωση κι ενώ ήδη είχε περάσει μισή ώρα, ανέφεραν ότι το πρόβλημα συνεχίζεται και ότι θα πρέπει να αλλαχτεί η μηχανή, χωρίς να έχουμε περαιτέρω ενημέρωση για την ώρα αναχώρησης.
Διαβάστε επίσης: Λύγισε η Σοφία Αλιμπέρτη για την τραγωδία στα Τέμπη: «Πονάω πραγματικά, είμαι μάνα, ταυτίζομαι»
Κατά τη διάρκεια της αναμονής μας φαινόταν ότι υπήρχαν και ηλεκτρολογικά προβλήματα, καθώς τα φώτα μέσα στα βαγόνια άναβαν και έσβηναν, κάτι που έγινε και κατά τη διάρκεια του ταξιδιού μας. Τελικά το τρένο έφυγε στις 20.40. Η συγκεκριμένη αμαξοστοιχία στην οποία επέβαινα έκανε το αντίθετο δρομολόγιο από το μοιραίο τρένο, που κατευθυνόταν προς Θεσσαλονίκη, και περάσαμε λίγο νωρίτερα από το σημείο που μετατράπηκε αργότερα σε κόλαση!
Διαβάστε επίσης: Σταματίνα Τσιμτσιλή: «Συγγνώμη χάνω τα λόγια μου. Είμαι συγκινημένη και με μεγάλο βάρος στη ψυχή μου»
Είχαμε άγιο, καθώς λόγω της καθυστέρησής μας περάσαμε στο τσακ από τα καταραμένα Τέμπη! Διαφορετικά η τραγωδία θα ήταν ακόμη μεγαλύτερη, καθώς θα μπορούσαμε να είχαμε συγκρουστεί με τα μοιραία τρένα! Οταν μάθαμε από τα σάιτ και από την τηλεόραση για το δυστύχημα επικράτησε πανικός! Πολλοί από τους συγγενείς των επιβατών θεώρησαν ότι πρόκειται για το δικό μας τρένο και καλούσαν στα τηλέφωνα.
Φτάσαμε στην Αθήνα περίπου στη 1.15 τα ξημερώματα και στα κεντρικά του ΟΣΕ στον Σταθμό Λαρίσης ήταν όλα κλειστά. Δεν λειτουργούσε τίποτα, ώστε να δώσουν πληροφορίες στους συγγενείς για τα θύματα, εκτός από έναν προϊστάμενο με πολιτικά, εκτός υπηρεσίας, που προς τιμήν του προσπάθησε να μας βοηθήσει για τη μεταφορά μας στα σπίτια μας, καθώς εκείνη την ώρα δεν υπήρχαν μέσα μαζικής μεταφοράς».
Διαβάστε επίσης: «Δεν γίνονται θαύματα, περιμένουμε να γίνει ταυτοποίηση για τη σορό του γιου μου» – Λύγισε ο Λιάγκας
