❱❱ Εξομολογήσεις ζωής από την Ντόρα Πάλλη, κόρη της πρώην υπουργού Φάνης Πάλλη-Πετραλιά
❱❱ Η υποψηφιότητά της με τη Ν.Δ. σε έναν από τους τομείς της Β’ Αθήνας και οι οικογενειακές στιγμές ΤΕΤ Α ΤΕΤ ΜΕ ΤΗ ΒΙΒΙΑΝ • Από τη Βίβιαν Μπενέκου
Με την καλύτερη πολιτική «image maker» στο τσεπάκι της κι ένα όνομα βαρύ, που της κληροδότησε η ίδια, κατεβαίνει υποψήφια στη Β’ Αθηνών η κόρη της πρώην υπουργού Φάνης Πάλλη-Πετραλιά, Ντόρα Πάλλη. Η Ντόρα, που δεν φοβάται τη σύγκριση με τη μητέρα της και δεν δέχεται τον χαρακτηρισμό «πολιτικό τζάκι» (μια και η Φάνη κατάφερε μόνη της να γράψει τη δική της ιστορία, ως αυτοδημιούργητη), ακούει τις συμβουλές της μαμάς της, αλλά και την αυστηρή κριτική που της ασκεί.
Η ίδια επικροτεί το άνοιγμα Μητσοτάκη σε κεντροαριστερά πρόσωπα τύπου Τατσόπουλου, γιατί, όπως υποστηρίζει, οι ψηφοφόροι είναι ο τελικός κριτής τους.
Ενθυμούμενη το παρελθόν, αποκαλύπτει ότι στενοχωρήθηκε πολύ όταν οι πολίτες «εν μια νυκτί» γύρισαν την πλάτη στην οικογένειά της, όταν η Φάνη Πετραλιά έπαψε να είναι υπουργός.
Παρ’ όλα αυτά εκείνη αγάπησε την πολιτική εξαιτίας της μητέρας της.
Είναι μαμά μιας έφηβης κόρης, που την αμφισβητεί συνεχώς και την προσφωνεί «κοπέλα μου», αλλά και οι δύο έχουν τις στιγμές τους, όταν κάνουν μαζί ποδήλατο πλάι στη θάλασσα σε Φάληρο και Γλυφάδα.
Η Ντόρα βγαίνει έξω φορώντας μόνο την ενυδατική κρέμα της, όπως λέει χαρακτηριστικά, αλλά, εάν τα φέρει έτσι ο χρόνος, δεν θα πει «όχι» και σε ένα μπότοξ. Ομως, ακόμη δεν το χρειάζεται.
Τα Χριστούγεννα για την οικογένεια Πάλλη είναι ένα τεράστιο τραπέζι, όπου κάθονται τα τέσσερα παιδιά και τα 11 εγγόνια της πρώην υπουργού. Αυτή είναι η ευτυχία της ζωής τους.
Η Ν.Δ. πέρασε από σαράντα κύματα στη διάρκεια της κρίσης που ζούμε, κι όμως στάθηκε. Πώς κρίνεις τον δρόμο στον οποίο βρίσκεται σήμερα το κόμμα;
Το καράβι μας έχει καλό καπετάνιο. Είναι σταθερό στην πορεία του, ξέρει να αποφεύγει τις ξέρες και τους υφάλους, και κυρίως έχει ένα καλό λιμάνι ως προορισμό, το λιμάνι μιας άλλης Ελλάδας, για την οποία ελπίζουν όλοι οι Ελληνες.
Η είσοδος ανθρώπων από τον λεγόμενο «κεντροαριστερό χώρο» (Τατσόπουλος, Μάρκου κ.ά.) λέγεται κοινώς ότι «ξενερώνει» τον δεξιό κόσμο. Εσύ, που ανήκεις στο αμιγώς δεξιό κομμάτι, πώς το κρίνεις αυτό;
Οι ταμπέλες στην πολιτική δεν προσφέρουν τίποτα. Πολλές φορές, μάλιστα, οδηγούν σε λάθος συμπεράσματα. Ολοι όσοι ενστερνίζονται τις αξίες μας και το πρόγραμμά μας είναι καλοδεχούμενοι. Στον αγώνα για μια νέα Ελλάδα δεν περισσεύει κανείς.
Η Ν.Δ. προσφέρει σε αυτούς μια θέση στο Κοινοβούλιο. Αυτοί τι προσφέρουν στη Ν.Δ.;
Μην ξεχνάτε ότι οι πολίτες είναι αυτοί που αποφασίζουν, μέσα από τη σταυροδοσία. Δεν νομίζω, λοιπόν, ότι τίθεται θέμα ανταλλαγμάτων. Αυτή τη στιγμή προέχει το ζήτημα μιας μεγάλης συμμαχίας αξιών για να σώσουμε την πατρίδα μας.
Πού θα διεκδικήσεις ψήφο στις εκλογές που έρχονται, τώρα που «έσπασε» η Β΄ Αθήνας;
Εχω ήδη συζητήσει με τον πρόεδρο και θα είμαι υποψήφια σε έναν από τους τομείς της Β´ Αθήνας. Ομως, η κατάρτιση των ψηφοδελτίων αποτελεί προνόμιο και ευθύνη του προέδρου Κυριάκου Μητσοτάκη. Εγώ απλά θα ήθελα να είμαι χρήσιμη σε αυτή τη μεγάλη προσπάθεια που κάνουμε.
Προέρχεσαι από πολιτικό τζάκι. Είναι τύχη τελικά αυτό;
Η μάνα μου, η Φάνη Πετραλιά, ήταν «αυτοδημιούργητη» στην πολιτική. Ξεκίνησε από τη βάση της Ν.Δ., από την Τοπική Οργάνωση της Γλυφάδας, και έκανε μια πολύ σημαντική πορεία στην πολιτική, σε μια εποχή στερεοτύπων για τις γυναίκες.
Δεν θεωρώ, λοιπόν, ότι ταιριάζει η λέξη «τζάκι» για την οικογένειά μας. Εγώ, προσωπικά, προσπαθώ να χτίσω τη δική μου διαδρομή και να δώσω το δικό μου στίγμα στην πολιτική.
Θα ήθελα η πολιτική να γίνει πιο ευαίσθητη σε θέματα όπως η κατάσταση στα δημόσια σχολεία μας, η στήριξη της Ελληνίδας εργαζόμενης γυναίκας και το δημογραφικό.
Τελικά, όλοι κρινόμαστε από τους πολίτες όχι για το παρελθόν μας, αλλά από τη δική μας ικανότητα να προσφέρουμε σε αυτούς.
Πώς μπορεί να ξεπεράσει κανείς μια γυναίκα σαν τη Φάνη Πάλλη – Πετραλιά, τη μητέρα σου, που έχει γράψει ιστορία στη Ν.Δ.;
Η Φάνη Πετραλιά ήταν μια πολιτικός που, όπως σας είπα, τόλμησε ως γυναίκα να μπει δυναμικά στην πολιτική, σε μια εποχή που υπήρχαν πολύ μεγάλα εμπόδια και προκαταλήψεις για τις γυναίκες. Τη θαυμάζω, γιατί, κόντρα στο ρεύμα, πέτυχε πολλά. Κυρίως, όμως, τη θαυμάζω γιατί πάντα έβλεπε την πολιτική από την πλευρά της προσφοράς.
Γιατί διάλεξες την πολιτική; Τι είναι αυτό που θέλεις να αποτελέσει τη δική σου σφραγίδα σε αυτήν;
Αγάπησα την πολιτική μέσα από τη μητέρα μου. Κατάφερνε πάντοτε να είναι ενεργή πολιτικός και πολύ καλή μητέρα για τα τέσσερα παιδιά της. Με έκανε με το παράδειγμά της να πιστέψω ότι κι εγώ μπορώ να τα καταφέρω εξίσου καλά.
Η πολιτική για μένα σημαίνει προσφορά στους συνανθρώπους μας, σημαίνει ευαισθησία.
Είμαι πρωτεργάτης ενός θαυμάσιου προγράμματος, της Ολυμπιακής Εκεχειρίας κατά του σχολικού εκφοβισμού και υπέρ της στήριξης του δημόσιου σχολείου. Εχουμε πάει σε εκατοντάδες σχολεία σε όλη τη χώρα, έχουμε εκπαιδεύσει πάνω από 20.000 μαθητές, εκπαιδευτικούς, γονείς. Κάνουμε εμείς κάτι που έπρεπε να κάνει η Πολιτεία. Αυτό σημαίνει πολιτική για μένα:
Οχι μόνο λόγια, όχι μόνο κριτική, αλλά δράση και προσφορά. Και να σηκώσουμε τους πολίτες από τους καναπέδες, να τους κάνουμε ενεργούς, συμμέτοχους.
Τι συμβουλές δίνει η μητέρα σου; Τι κριτική σού κάνει; Παίζει ρόλο image maker ή όχι;
Μισεί να ακούει τη φράση «Οχ, αδελφέ…» Μισεί τον οχαδερφισμό. Αυτό το έχω ενστερνιστεί κι εγώ. Συνηθίζει να λέει ότι «μοναδικός μας αντίπαλος είναι ο ίδιος μας ο εαυτός».
Πάντα μού υπενθυμίζει επίσης να μη δίνω σημασία στο τι κάνουν οι άλλοι, αλλά στο τι κάνω εγώ. Είναι πολύ αυστηρή μαζί μου. Δεν μου είναι ευχάριστο, αλλά έχει δίκιο πολλές φορές.
Η πολιτική περνά κρίση και οι πολίτες είναι κι αυτοί αυστηροί μαζί μας. Οφείλουμε κι εμείς να είμαστε πολύ προσεκτικοί και πολύ υπεύθυνοι σε αυτά που λέμε και σε αυτά που πράττουμε.Είμαι τυχερή, πάντως, γιατί εγώ έχω την καλύτερη image maker, τη Φάνη Πετραλιά.
Ποια είναι η «γυναίκα Ντόρα»; Μίλησέ μου για την οικογένεια, τον γάμο σου.
Είμαι μια εργαζόμενη γυναίκα και μητέρα, παντρεμένη με τον Παναγιώτη Σιούτο, ιδιωτικό υπάλληλο. Εχουμε μια κόρη, τη Θάλεια, μαθήτρια της Α΄ Λυκείου. Θαυμάζει τη γιαγιά της και νιώθει περήφανη όταν στο σχολείο οι φίλοι της τη ρωτούν για τη γιαγιά της. Η Θάλεια είναι στην εφηβεία και καταλαβαίνετε τι κριτική ασκεί στη μαμά της…
Δεν με φωνάζει «μαμά», αλλά… «κοπέλα μου»! Με κριτικάρει σε όλα και για όλα.
Εχεις δυνατή προσωπικότητα. Λυγίζεις ποτέ – και πότε;
Προσπαθώ να μη λυγίζω, όμως δεν είναι πάντα εύκολο. Στενοχωρήθηκα πολύ την περίοδο που ακολούθησε τη βραδιά όπου η μητέρα μου έφυγε από την πολιτική, από το 2009 και μετά, όταν κυριολεκτικά σε μια νύχτα ο κόσμος δεν μας μιλούσε…
Οι ίδιοι εκείνοι άνθρωποι που ήταν κοντά μας, αυτοί οι ίδιοι ύστερα έκαναν ότι δεν μας ήξεραν!Αυτό υπήρξε σημαντικό μάθημα για μένα, για το πόσο ρευστά και προσωρινά είναι όλα. Γι’ αυτό δεν πρέπει να καβαλάμε το καλάμι ποτέ στη ζωή.
Ο Θεός έχει θέση στη ζωή σου;
Είμαι χριστιανή ορθόδοξη και νιώθω πολύ περήφανη γι’ αυτό. Πιστεύω ότι η πίστη είναι μια βαθιά ανθρώπινη ανάγκη. Ως παιδιά πηγαίναμε τις Κυριακές στην εκκλησία και κοινωνούσαμε στις γιορτές. Από τότε και μετά κι εγώ πηγαίνω και εκκλησιάζομαι, κι αυτό μου αρέσει.
Ασχολείσαι με την ομορφιά; Αισθητικές επεμβάσεις κ.λπ.;
Θα έλεγα ψέματα αν δήλωνα ότι δεν ασχολούμαι. Πιστεύω, όμως, ότι χρειάζεται μέτρο. Εγώ, προσωπικά, έχω απλοποιήσει την καθημερινή ρουτίνα ομορφιάς. Κάνω τα απολύτως απαραίτητα, δηλαδή βάζω μια ενυδατική κρέμα και τίποτε άλλο. Δεν είμαι, όμως, κατά των αισθητικών επεμβάσεων. Εάν χρειαζόταν στο μέλλον, φυσικά και θα έκανα μπότοξ. Προς το παρόν δεν έχει χρειαστεί.
Πώς θα περάσεις τα Χριστούγεννα;
Οικογενειακά, στο σπίτι μου στη Γλυφάδα. Περιμένω πώς και πώς την ατμόσφαιρα των ημερών και την οικογενειακή θαλπωρή. Είμαστε μια μεγάλη οικογένεια. Η Φάνη έχει συνολικά 11 εγγόνια. Τρία από τον γιο της τον Ιάκωβο, την Ελενα, τη Φάνη και τον Νίκο, τέσσερα από την Αλεξάνδρα, τον Μίλτο, τον Νικόλα, και τα δίδυμα Αλεξία και Φίλιππο, και τρία από την Ελενα, την Αναστασία, τη Δανάη και τη Φάνη. Μαζευόμαστε όλοι μαζί και φτάνουμε να είμαστε στο γιορτινό τραπέζι περί τα 30 άτομα. Μαγεία κι ευτυχία.
Τι σε κάνει ευτυχισμένη στην καθημερινότητά σου;
Η πολιτική και η συμμετοχή μου σε εθελοντικά προγράμματα είναι σίγουρα κάτι που μου δίνει χαρά. Ομως, δεν σας κρύβω ότι τη μεγαλύτερη χαρά μού τη δίνει η οικογένειά μου και οι λίγες, αλλά γεμάτες στιγμές που περνάω μαζί της. Δηλαδή, το να κάνω ποδήλατο με την κόρη μου στις παραλίες του Φαλήρου και της Γλυφάδας.