«Επανεκκίνηση», με ατζέντα Tεχνητής Νοημοσύνης, θα προτείνει ο πρώην υπουργός, νυν βουλευτής Ροδόπης της Ν.Δ. και αναπληρωτής καθηγητής Νομικής του Ευρωπαϊκού Πανεπιστημίου Κύπρου Ευριπίδης Στυλιανίδης, στη μεγάλη εκδήλωση που ετοιμάζει για τις 8 Οκτωβρίου, με αφορμή την έκδοση της επιστημονικής μελέτης που επιμελήθηκε ο ίδιος, με θέμα «Τεχνητή Νοημοσύνη: Ανθρώπινα Δικαιώματα, Δημοκρατία και Κράτος Δικαίου».
- Aπο τη Βίβιαν Μπενέκου
Ο συλλογικός αυτός τόμος απαντά στα σημερινά ερωτήματα για το πού μπορεί να φτάσει η Τεχνητή Νοημοσύνη και τι «νομικά γκέμια» έχει ανάγκη για να είναι χρήσιμη και όχι επιβλαβής. Αυτά, σε γενικές γραμμές, ήταν τα θέματα που συζήτησε με τον πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη, όταν την περασμένη εβδομάδα τού παρέδωσε τον τόμο, αλλά και μια πρόσκληση για την εκδήλωσή του. Ο βουλευτής Ροδόπης πιστεύει ότι η «ηθική της Τεχνητής Νοημοσύνης» θα πρέπει άμεσα να απασχολήσει τον κοινό νομοθέτη, και αυτό τίθεται ως προβληματισμός στο βιβλίο, του οποίου η παρουσίαση, που γίνεται στη Ρηγίλλης, «ξύπνησε» σε πολλούς την αίσθηση ότι «συμμαζεύεται η εσωτερική αντιπολίτευση της Ν.Δ.».
Ο Ευριπίδης Στυλιανίδης, όμως, απαντά σε όλους ότι «φιλοδοξία μας δεν είναι να αποτελέσουμε την εσωτερική αντιπολίτευση, αλλά να συνδιαμορφώσουμε την πολιτική ατζέντα τού αύριο μαζί με τη γενιά των παιδιών μας. Υπάρχει σοβαρός κίνδυνος πολυδιάσπασης του πολιτικού σκηνικού λόγω κοινωνικής δυσαρέσκειας. Σε αυτό το τοπίο, το πιο επικίνδυνο είναι να παρασυρθούμε στην αλαζονεία και την ανασφάλεια» είναι τα λόγια του πρώην υπουργού, ο οποίος συγχρόνως μας αποκαλύπτει ότι θα ήθελε τόσο τον Κώστα Καραμανλή όσο και τον Αντώνη Σαμαρά «μαζί στη θέση που τους αξίζει στη Ν.Δ.».
Μιλώντας για την αντιπολίτευση, καταθέτει μια άποψη που εκπλήσσει, καθώς μας λέει ότι εκτιμά και τον Αλέξη Τσίπρα και τον Νίκο Ανδρουλάκη, και το εξηγεί λέγοντας: «Προέρχονται από τη μάχιμη νεολαία του χώρου τους και ανέβηκαν με αγώνες και προσπάθεια τα πολιτικά σκαλοπάτια ως την ηγεσία, και όχι με την ευκολία τού ασανσέρ. Αυτό το σέβομαι». Σε προσωπικό επίπεδο δηλώνει ότι νιώθει «ένας νέος με εμπειρία», ότι η ταυτότητά του είναι η Κομοτηνή, η γενέτειρά του, και η Ροδόπη, κι ότι τα παιδιά του θέλει να νιώθουν περήφανα για τον πατέρα τους, όπως ένιωθε ο ίδιος για τον δικό του πατέρα. Για τον εαυτό του επιθυμεί να μη γίνει ίδιος με ό,τι συμβιβασμένο βλέπει γύρω του, καθώς και να μη σβήσει το κεράκι που κουβαλάει στην ψυχή του χωρίς να έχει γίνει ακόμα φλόγα!
Τι έκπληξη επιφυλάσσετε για τις 8 Οκτωβρίου, και μάλιστα σε «σημαδιακό τόπο», στη Ρηγίλλης; Για να μη σας πω ότι πολλοί πίστεψαν ότι θα κάνετε κόμμα!
Το ρητορικό ερώτημα που έθεσα στο διαδίκτυο γεννά αναμφισβήτητα συνειρμούς, διότι τον Οκτώβριο, στη Ρηγίλλης, γεννήθηκε η ανθεκτικότερη πολιτική παράταξη της Μεταπολίτευσης, η Νέα Δημοκρατία. Ωστόσο, στις 8 Οκτωβρίου εμείς επιδιώκουμε μια άλλου είδους επανεκκίνηση, με διαφορετικά χαρακτηριστικά. Πάνω από 40 ερευνητές από 15 πανεπιστήμια της Ελλάδας, της Κύπρου, της Ευρώπης και των ΗΠΑ καταθέτουμε τους προβληματισμούς μας για τον κόσμο που έρχεται, τις σκέψεις και τις προτάσεις μας για την επίδραση της Τεχνητής Νοημοσύνης στη δημοκρατία και στα ανθρώπινα δικαιώματα. Επιδιώκουμε, ενώπιον ενός πολυσυλλεκτικού ιδεολογικά, φιλοσοφικά, επιστημονικά και επαγγελματικά ακροατηρίου, να θέσουμε την ατζέντα της νέας εποχής και να προκαλέσουμε δημιουργικές αντιπαραθέσεις και γόνιμες συνεργασίες. Γι’ αυτό καλούμε το «όλον» της ελληνικής κοινωνίας, το σύνολο της θεσμικής, πολιτικής, πνευματικής, δικαστικής, στρατιωτικής, οικονομικής ηγεσίας και φυσικά τη νεολαία, στην οποία ανήκει η εποχή που έρχεται.
Τεχνητή Νοημοσύνη: Ευκαιρία ή καταστροφή της ανθρώπινης υπόστασης όπως την ξέρουμε σήμερα;
Δεν χρειάζονται ούτε θεοποίηση ούτε δαιμονοποίηση. Απαιτείται μόνο συστηματική προετοιμασία. Η ζωή μας θα αλλάξει σε όλες της τις πτυχές. Αν αφήσουμε την τεχνολογία να προσπερνά με ιλιγγιώδη ταχύτητα την ανθρωπιστική σκέψη, θα κινδυνεύσουμε να καταστούμε θύμα της εξέλιξης που προκαλέσαμε. Η μετάβαση από τον «υπεράνθρωπο» του ανθρωποκεντρισμού στον «μεταανθρωπισμό» του αλγορίθμου πρέπει να αποτραπεί με την εφαρμογή της Ηθικής Τεχνητής Νοημοσύνης. Αυτό σημαίνει ευθύνη για τον διεθνή, συνταγματικό και κοινό νομοθέτη να δράσει γρηγορότερα, διορατικά και υπεύθυνα, όχι εμποδίζοντας την τεχνολογία, αλλά μειώνοντας τους κινδύνους και τις απειλές, και αξιοποιώντας τα πλεονεκτήματα. Αυτή είναι μια εξαιρετικά δύσκολη, αλλά καθοριστική για τη μοίρα της ανθρωπότητας αποστολή, που πρέπει να βγάλει σε πέρας η πολιτική και η νομική επιστήμη».
Ο κόσμος που έρχεται θα είναι καλύτερος; Διότι οι οιωνοί δεν δείχνουν κάτι τέτοιο…
Η Τεχνητή Νοημοσύνη, η συνθετική βιολογία και η ρομποτική θα αλλάξουν τη ζωή μας. Η αύξηση του μέσου όρου ζωής και η βελτίωση του βιοτικού επιπέδου, η διευκόλυνση της καθημερινότητας στη μετακίνηση, στις δουλειές, στην εκπαίδευση, στην ασφάλεια κ.λπ. είναι η θετική πλευρά. Ωστόσο, ενυπάρχουν και οι απειλές στην εργασία, στην ιδιωτικότητα, στην προστασία των βασικών αξιών του ανθρώπινου γένους, στις ίδιες τις σχέσεις μεταξύ των ανθρώπων. Η ρύθμιση είναι απαραίτητη, αλλά ίσως να μην είναι πάντα δυνατή. Αυτός είναι και ο κεντρικός προβληματισμός του βιβλίου μας. Αλλού δίνει απαντήσεις, αλλού θέτει απλά τα ηθικά διλήμματα που πρέπει να απαντήσουμε.
Πώς υποδέχτηκε το βιβλίο και εσάς τον ίδιο ο πρωθυπουργός; Η συνάντηση είχε τον χαρακτήρα ανοίγματος προς την «εσωτερική του αντιπολίτευση»;
Ο Κυριάκος Μητσοτακης έχει έντονο ενδιαφέρον και παρακολουθεί το θέμα. Τον είχα ενημερώσει εξαρχής ότι συντονίζω αυτή τη μελέτη με την άλλη ιδιότητά μου, ως καθηγητής Συνταγματικού Δικαίου της Νομικής του Ευρωπαϊκού Πανεπιστημίου Κύπρου. Δέχθηκε με ενδιαφέρον τον επιστημονικό τόμο των Εκδόσεων Νομικής Βιβλιοθήκης που του κατέθεσα. Του έκανα και κάποιες προτάσεις για το πώς η Ελλάδα μπορεί να βγει ως πρωταγωνίστρια μπροστά στα θέματα ηθικής Τεχνητής Νοημοσύνης. Αυτό απαντά ουσιωδώς στο ερώτημά σας. Φιλοδοξία μας δεν είναι να αποτελέσουμε την εσωτερική αντιπολίτευση, αλλά να συνδιαμορφώσουμε την πολιτική ατζέντα τού αύριο μαζί με τη γενιά των παιδιών μας.
Πιστεύετε ότι η Ν.Δ. μπορεί να ξανακερδίσει τις εκλογές;
Πιστεύω ότι η Νέα Δημοκρατία επιδεικνύει, παρά τη φθορά της, πρωτοφανή ανθεκτικότητα στην κορυφή για δύο λόγους: πρώτον, διότι μεγάλωσε πολλές γενιές με πίστη σε αναλλοίωτες ελληνικές αξίες και, δεύτερον, διότι στην παρούσα συγκυρία έχει αντιπάλους σημαντικά υποδεέστερους, που αδυνατούν να αναδείξουν πειστική εναλλακτική πρόταση διακυβέρνησης. Σε αυτό το τοπίο, το πιο επικίνδυνο είναι να παρασυρθούμε στην αλαζονεία και την ανασφάλεια. Υπάρχει σοβαρός κίνδυνος πολυδιάσπασης του πολιτικού σκηνικού λόγω κοινωνικής δυσαρέσκειας. Αντίδοτο μπορεί να αποτελέσει μόνο μια στρατηγική λαϊκών, όχι όμως λαϊκιστικών, πολιτικών και προγραμματικών συγκλήσεων πάνω σε μια σύγχρονη ατζέντα.
Μπορεί η κοινωνία να νιώσει καλύτερα από απλά μέτρα στήριξης, την ώρα που η ακρίβεια σαρώνει το εισόδημα;
Για μένα και την πολιτική σχολή που εκπροσωπώ, η κοινωνική πολιτική πρέπει να ταυτίζεται με την κοινωνική δικαιοσύνη. Αυτό σημαίνει ότι οποιαδήποτε επιδοματική πολιτική δεν πρέπει να αποτελεί ελεημοσύνη στους αδύναμους, αλλά συνεχή πόλεμο κατά της φτώχειας. Πρέπει να εγγυάται τις ίσες ευκαιρίες για όλους και να διευκολύνει την κοινωνική κινητικότητα. Μόνο αν κάνουμε τον φτωχό να πιστέψει ότι μπορεί να γίνει πλούσιος και τον αδύναμο να γίνει δυνατός θα έχουμε επιτύχει ως δημοκρατία. Αυτή η κινητικότητα δεν αφορά μόνο την οικονομία, αλλά όλους τους τομείς μιας ανοιχτής κοινωνίας – πολιτικό, πανεπιστημιακό, επιχειρηματικό, διοικητικό, πνευματικό, καλλιτεχνικό, δημοσιογραφικό κ.λπ. Ευκαιρίες σε όλους τους Ελληνες – αυτό είναι το σύνθημα αφύπνισης και εξόδου από τη μιζέρια.
Ποια η σχέση σας με τον Αντώνη Σαμαρά; Πρέπει να κάνει κόμμα; Υπάρχει αυτή η ανάγκη;
Τον Αντώνη Σαμαρά τον σέβομαι και τον τιμώ, όπως όλους τους προέδρους και πρωθυπουργούς μας. Προσωπικά, θα τον ήθελα μαζί με τον Κώστα Καραμανλή στη θέση που τους αξίζει στη Νέα Δημοκρατία. Ωστόσο, δεν μπορώ να του κάνω υποδείξεις για το τι θα πράξει. Αυτό είναι δική του, προσωπική απόφαση, και νομίζω ότι έχει τη γνώση και την εμπειρία να την πάρει με κριτήριο το συμφέρον της πατρίδας.
Για Τσίπρα και Ανδρουλάκη έχετε άποψη;
Παρά τις έντονες ιδεολογικές μας διαφωνίες, αυτό που εκτιμώ και στους δύο είναι ό,τι προέρχονται από τη μάχιμη νεολαία του χώρου τους και ανέβηκαν με αγώνες και προσπάθεια τα πολιτικά σκαλοπάτια ως την ηγεσία και όχι με την ευκολία τού ασανσέρ. Αυτό το σέβομαι και ως πρώην πρόεδρος της ΟΝΝΕΔ, γι’ αυτό δικαιούμαι να έχω πρόσθετες προσδοκίες να επιδείξουν μια άλλη νοοτροπία και ένα νέο ήθος στην πολιτική, που πρέπει να προσδιορίζει όλους τους αυτοδημιούργητους πολιτικούς. Για μένα, μέτρο σύγκρισης πρέπει να είναι το συμφέρον της πατρίδας. Αλλωστε, την τελική κατάταξη στις εκλογές την αποφασίζει ο λαός.
Τα παιδιά σας ενηλικιώθηκαν. Πώς νιώθετε για αυτό; Σας βαραίνει ο χρόνος ή δεν το σκέφτεστε;
Δεν υπάρχει μεγαλύτερη χαρά από το να βλέπεις τα παιδιά σου να εξελίσσονται και να δημιουργούν τη δική τους σφραγίδα με επιτυχία. Συνειδητοποιείς βεβαίως ότι μεγαλώνεις κι εσύ, όταν όμως συναναστρέφομαι μαζί τους και συμμετέχω στα όνειρά τους -κι αυτό ισχύει και για τους φοιτητές μου στη Νομική-, τότε ξαναγίνομαι ένας νέος με εμπειρία.
Τι δεν θα θέλατε ποτέ να ακούσετε από τα παιδιά σας;
Οτι έκανα κάτι για το οποίο δεν μπορούν να είναι περήφανοι για τον πατέρα τους, όπως είμαι εγώ για τον δικό μου.
Τι χώρο καταλαμβάνει η Κομοτηνή μέσα σας;
Η Κομοτηνή, η Ροδόπη, η Θράκη, όλη η βόρεια Ελλάδα είναι βαθιά μέσα μου. Είναι η ταυτότητά μου. Είναι η ιστορική συνέχεια της πατρίδας που άφησαν πίσω τους οι πρόσφυγες γονείς μου. Είναι η ισχυρή ρίζα των παιδιών μου που τροφοδοτεί το μέλλον της Ελλάδας και τη θέση που δικαιούνται να κατακτήσουν μέσα σε αυτό.
Πώς ζείτε εκτός πολιτικής;
Η ζωή είναι ωραία, αλλά πρέπει να έχει περιεχόμενο και στόχους. Ταξιδεύω, διαβάζω, γράφω, απολαμβάνω την καλή παρέα, αναγεννιέμαι στο πανεπιστήμιο όταν επικοινωνώ με τους φοιτητές μου και διδάσκομαι από τον άλλον τρόπο της νέας γενιάς. Αλλά τελικά διαπιστώνω ότι η πολιτική, όπως εγώ την εννοώ, είναι παντού, γιατί στη δική μου αντίληψη δεν σχετίζεται με τις θέσεις και την εξουσία, αλλά με τα όνειρα ενός λαού, με το όραμα ενός έθνους και τελικά με την ίδια την Ελλάδα μας.
Ποιος είναι ο μεγαλύτερος φόβος σας στη ζωή;
Να μη χάσω την ευκαιρία, την ελευθερία και τη δύναμη να εκφράζω όλα όσα έχω μέσα μου. Να μη γίνω ίδιος με ό,τι συμβιβασμένο βλέπω γύρω μου. Να μη σβήσει το κεράκι που κουβαλάω από νέος στην ψυχή μου, χωρίς να έχει γίνει ακόμα φλόγα.
