❱❱ Ο πατήρ Απόστολος από το 2014 υπηρετεί τους συνανθρώπους του από δύο διαφορετικά πόστα
❱❱ Πρόσφατα κατάφερε να σώσει κάποιον που είχε πάθει ανακοπή και ένα παιδί δύο χρόνων
Τη σωτηρία των σωμάτων με αυτή των ψυχών έχει καταφέρει να ταιριάξει ο π. Απόστολος Δάμκαλης, ο οποίος, αν και από το 2003 είναι διασώστης μοτοσικλετιστής του ΕΚΑΒ με το υψηλότερο ποσοστό ανατάξεων ανακοπών, από τον Σεπτέμβριο του 2014 υπηρετεί και ως ιερέας!
Η σύζυγός του και μητέρα των δύο παιδιών του συμπαραστάθηκε στην απόφασή του να κάνει πράξη την επιθυμία που είχε από παιδί να αφιερωθεί στην ιερά διακονία.
«Η αγάπη μου προς τον Θεό υπερίσχυσε στο να λάβω αυτή την απόφαση. Θεωρώ ότι θα πρέπει να είναι 100% σίγουρος κάποιος ότι θέλει να ακολουθήσει τον δρόμο της ιεροσύνης. Δεν είναι σωστό να μετανιώσει στην πορεία» λέει στην εφημερίδα «Ορθόδοξη Αλήθεια».
Ο π. Απόστολος χειροτονήθηκε από τον μητροπολίτη Αιτωλίας και Ακαρνανίας κ. Κοσμά και υπηρέτησε τέσσερα χρόνια στη μητρόπολη. Τον περασμένο Οκτώβριο μετατέθηκε στη Μητρόπολη Μεσογαίας και Λαυρεωτικής και διακονεί στον Ναό της Παναγίας Παντοβασίλισσας στη Ραφήνα. «Το μοναδικό πρακτικό πρόβλημα ήταν πώς θα κατάφερνα να συνδυάσω τις επαγγελματικές μου υποχρεώσεις με τα ιερατικά μου καθήκοντα στον ναό. Ομως, βρήκα αμέσως θετική συμπαράσταση και κατανόηση από την υπηρεσία μου. Φροντίζω και είμαι τυπικός και σωστός τόσο στην εργασία μου όσο και στη διακονία μου» λέει και προσθέτει: «Η σημερινή μου ενορία έχει ιδιαίτερη ιστορική σημασία, αφού οι πιο πολλοί κάτοικοι της Ραφήνας προέρχονται από τα Τρίγλια της Μικράς Ασίας. Η δε εικόνα που έφεραν, η Παναγία η Τριγλιανή, είναι πραγματικά θαυματουργή»!
Πρόσφατα κατάφερε με επίμονες προσπάθειες να σώσει έναν νέο που είχε πάθει ανακοπή και ένα παιδί δύο χρόνων που είχε σταματήσει να αναπνέει από απόφραξη αεραγωγού εξαιτίας κάποιου αντικειμένου. Συχνά, όμως, όταν παλεύει να επαναφέρει έναν άνθρωπο στη ζωή, βρίσκεται αντιμέτωπος με τα όριά του.
«Εκείνη τη στιγμή νιώθω ότι, όσο καλός επαγγελματίας και αν είμαι, χρειάζομαι τη βοήθεια του Θεού» τονίζει και αναγνωρίζει ότι υπήρξαν στιγμές που έχει νιώσει να τον κυριεύει μια αίσθηση απορίας απευθυνόμενος προς τον Θεό: «Είμαι πάνω από όλα άνθρωπος, δεν είμαι μόνο διασώστης και ιερέας. Αναρωτιέμαι: Γιατί δεν επέστρεψε ο άνθρωπος στη ζωή, αφού τα έχω κάνει όλα, Θεέ μου; Δεν αμφισβητώ όμως τον Θεό, αλλά πάντα θα μας τρώει εσωτερικά ένα μεγάλο γιατί».
Ηταν παρών στη φονική φωτιά στο Μάτι
Ο π. Απόστολος Δάμκαλης βίωσε με τον πιο συγκλονιστικό τρόπο τον πόνο και τη δυστυχία των ανθρώπων που έχασαν τους δικούς τους τον Ιούλιο στη φονική πυρκαγιά στο Μάτι, όπου επιχειρούσε ακαταπόνητα ως διασώστης:
«Επειτα από αυτή τη φοβερή εμπειρία δεν περίμενα ότι θα επέστρεφα στο ίδιο σημείο ως ιερέας. Είναι κάτι που με συγκίνησε» σημειώνει. «Εχω το θλιβερό προνόμιο να μπαίνω στα σπίτια των ανθρώπων. Τους βλέπω να πονάνε και να υποφέρουν. Να ζητάνε τη βοήθεια του Θεού. Ως διασώστης, όμως, δεν μου επιτρέπεται να λυγίσω, ούτε να εμπλακώ συναισθηματικά. Πρέπει να είμαι ψύχραιμος, ώστε να κάνω σωστά τη δουλειά μου. Αυτό που με παρηγορεί είναι ότι ο Θεός μάς δίνει δύναμη και μας ανέχεται για όλα αυτά που κάνουμε! Κάνουμε και εμείς τις αμαρτίες μας και δεν νομίζω ότι υπάρχει κάποιος -λαϊ-κός και κληρικός- που να είναι αναμάρτητος! Η ενέργεια του Θεού βρίσκει διέξοδο μέσα από τα χέρια των ανθρώπων, απλώς εμείς δεν μπορούμε να καταλάβουμε ότι μας βοηθά ο Θεός» καταλήγει.
